عارضست آن یا گل سیراب بر برگ سمن
قامتست این یا قد شمشاد یا سرو چمن
گفتم اندر وصف آنشیرین دهن رانم سخن
خود سخن در وی نمیگنجد ز تنگی دهن
در دلم مهر رخ چون ماهش امروزی مدان
سالها شد تا همی تابد سهیل اندر یمن
با رخش نوری ندارد چون چراغ نیمروز
پرتو اینشمع زرین پیکر مینا لگن
گر چه چشم مست او کشتم بکین اما مرا
تا ابد خواهد دمیدن بوی مهرش از کفن
عاشقانرا بوی زلفت ای بت یوسف جمال
هست چون یعقوب کنعانرا نسیم پیرهن
زلف چون شام ترا اگر مشک میگویم خطاست
چون زهر چین خیزدش صد نافه مشک ختن
در دل ابن یمین مهر رخ چون ماه تو
خوشترست از روشنی در چشم و روح اندر بدن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت محبوبی است که شاعر به توصیف او پرداخته است. شاعر به وصف چهره دلربا و موی مشکین محبوبش می‌پردازد و احساسات عمیق عاشقانه‌اش را بیان می‌کند. او به زیبایی‌های او مانند ماه و گل اشاره می‌کند و برای عطر و بوی زلف او از تشبیهاتی همچون بوی یعقوب و نسیم پیرهن استفاده می‌کند. در نهایت، شاعر می‌گوید که عشق او همیشه در دلش خواهد ماند و خاطره‌اش تا ابد با او خواهد بود.
هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و ظرافت یک گل و قامت آن اشاره دارد و در عین حال، به دقت توصیف می‌کند که آیا آن زیبایی و ظرافت ناشی از گل‌های سیراب روی برگ درخت سمن است یا به زیبایی قامت شمشاد و سرو در باغ مرتبط می‌شود. به طور کلی، این عبارت به تجلی زیبایی‌های طبیعی و شکل‌های مختلف آن در طبیعت پرداخته است.
هوش مصنوعی: گفتم درباره آن شخص شیرین‌سخن صحبت کنم، اما وقتی خواستم سخن بگویم، کلمات در دهانم نمی‌گنجید و نمی‌توانستم درست بیان کنم.
هوش مصنوعی: در دل من مهر و محبت چهره‌اش مانند ماه است، اما امروز را فراموش کن. سال‌هاست که ستاره‌ای مانند «سهیل» در یمن می‌تابد.
هوش مصنوعی: در این شعر به مقایسه‌ی زیبایی و درخشش دو چیز پرداخته شده است. می‌گوید که هیچ چیز دیگری به اندازه‌ی جلوه‌ی ویژه و نورانی مینا، که مانند شمعی زرین است، نمی‌تواند در روز روشن بدرخشد. در واقع، زیبایی مینا چنان است که حتی نور چراغ در وسط روز هم در برابر آن رنگ می‌بازد.
هوش مصنوعی: هرچند که به خاطر زیبایی چشمانش جانم را از دست دادم، اما بوی عشق او همیشه در یادم باقی خواهد ماند و حتی بعد از مرگ نیز از کفن من خواهد آمد.
هوش مصنوعی: عاشقانی که به زلف تو می‌نگرند، ای معشوق زیبا، بوی دل‌انگیزی از آن می‌برند، مانند یعقوب که از بوی پیراهن یوسف احساس نزدیکی و شوق می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم موهایت را به رنگی شبیه به عطر خوش مشک توصیف کنم، اشتباه است؛ زیرا همچون زهر، هنگامی که از چین بیرون می‌آید، بوی آن صدها نفحه عطر خوش را به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: در دل شاعر، محبت چهره تو زیباتر از روشنی است که در چشم‌ها و روح بدن وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاه گیتی خسرو لشکرکش لشکرشکن
سایهٔ یزدان شه کشور ده کشورسِتان
ای دننده همچو دن کرده رخان از خون دن
خون دن خونت بخواهد ریخت گرد دن مدن
همچو نخچیران دنیدی، سوی دانش دن کنون
نیک دان باید همیت اکنون شدن ای نیک دن
راه زد بر تو جهان و برد فر و زیب تو
[...]
سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من
سنبلی بس با بلا و سوسنی بس با فتن
سوسن از سیم پلید و سنبل از مشک سیاه
در پلیدی صد ملاحت ، در سیاهی صدشکن
نوروزیب از روی و قد او همی خواهند دام
[...]
ای نهاده بر میان فرق جان خویشتن
جسم ما زنده به جان و جان تو زنده به تن
هر زمان روح تو لختی از بدن کمتر کند
گویی اندر روح تو مضمر همی‌گردد بدن
گر نیی کوکب، چرا پیدا نگردی جز به شب
[...]
ای سهی سرو روان از تو بهشت آئین چمن
روی تو ماهست و گرد ماه از انجم انجمن
مشک داری بر شقایق ورد داری بر عقیق
سرو داری بر گل و شمشاد داری بر سمن
از نسیم زلف تو همچون شمن گردد صنم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.