زیور گردون گسست آینه آسمان
سوخت ز عکس رخش طره شب در زمان
یکسره صبح دوم آینه بر کف بتاخت
شست به ماورد طل سرمه ز چشم جهان
صبحدم از خواب جست آینه بر کف نهاد
گشت هوا شیشه رنگ ریخت گلاب از دهان
بود سپیده عروس کله زربفت کوه
آینه اش آفتاب آینه دار آسمان
راستی طره را آینه گر، مایه بود
چونک ازین آینه طره شب شد نهان
کوه چو دید آفتاب برقع شب برفگند
آینه وانگه نقاب ثابته وانگه قران
خور چو سکندر گرفت هفت حوالی خاک
ریخت ز چارم سپهر آینه در آبدان
طغرل مشرق پرید بر سر چار آینه
مرغ سحر شد ز بیم واله و فریاد خوان
خایه زرین شب ریخت نفسهای صبح
خایه از آن ریخت باد کاینه بود آشیان
شاهد روحانیان ساخته بزم صبوح
آینه آسا شده باده به مجلس روان
می تهی از تیرگی همچو رخ آینه
بزم پر از نقل تر همچو ره کهکشان
ساقی مجلس مسیح، ساقر می آفتاب
آینه زهره دف، صحن فلک بوستان
خاک شده بوسه جای همچو لب آینه
لب شده خونابه خوار چون دهن جرعه دان
یار فرو داشت دست، آینه آسا ز رخ
عقل در آمد ز پای دست بسر شد روان
ساخته جان دارویی از پی دلها به نطق
آینه کاینات مفتی صاحبقران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به زیبایی صبح و زایش نور در آسمان و جهان میپردازد. آینههای مختلف به طور سمبلیک به نور خورشید و تجلیات زیبایی اشاره دارند، در حالی که شب و تاریکی از طریق طرهها و تصاویری که در آینهها منعکس میشود به تصویر کشیده میشود. آفتاب به عنوان نماد روشنایی و زندگی در برابر شب و سردی قرار دارد و بزم صبوح، این جشن و سرور صبحگاهی را به نمایش میگذارد. در نهایت، با از بین رفتن تیرگی و پدیدار شدن نور، رسیدن به توازن و آرامش در این فضای عرفانی به تصویر کشیده میشود.
هوش مصنوعی: زیور آسمان از هم پاشید و آینه آسمان به خاطر تصویر رخ زیبا سوخت و تاریکی شب در گذر زمان به هم ریخت.
هوش مصنوعی: صبح دوم به زیبایی و روشنی آغاز شد و آینهای درخشان بر زمین افتاد. در این لحظه، نگاهی پر از سرمستگی و شگفتی از چشمان دنیا به ما تابید.
هوش مصنوعی: صبحگاه، از خواب بیدار شد و آینه را در دست گرفت. هوا به قدری صاف و زلال بود که مانند شیشه به نظر میرسید و گلاب از دهانش جاری شد.
هوش مصنوعی: سحرگاه، سپیدهدم مانند عروسی با لباس طلایی بر فراز کوه ظاهر میشود، و آفتاب، بازتابی در آینه آسمان ایجاد میکند.
هوش مصنوعی: اگر آینهای وجود داشته باشد که بتواند زیبایی و جلوهگری موها را نشان دهد، آنگاه موها در این آینه به چهره شب تبدیل میشوند و پنهان میگردند.
هوش مصنوعی: وقتی کوه نور آفتاب را میبیند، پرده سیاه شب را از روی خود برمیدارد و جلوهگری میکند. سپس با زیبایی و شکوهی خاص، خود را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: وقتی خورشید مانند سکندر هفت سمت را به تصرف خود درآورده، خاک را از چهارمین آسمان بر زمین میافشاند و آینهوار در بدنها میتابد.
هوش مصنوعی: طغرل، پرندهای که نماد صبح است، بر روی چهار آینه نشسته و مرغ سحر به خاطر ترس و نگرانی خود، فریاد میزند.
هوش مصنوعی: صبح با نفسهای تازه و دلانگیز خود، زیبایی شب را که همچون طلای زرین بود، به خاطر میآورد. باد به آرامی میوزد و نشانههایی از آرامش و سکون را به ارمغان میآورد که یادآور جایگاهی خاص و دلنشین است.
هوش مصنوعی: بزم و مجالس شادی و خوشی با حضور معشوقی روحانی و خالص، رنگ و بوی خاصی پیدا کرده است. در این فضا، شراب به مانند آینهای در حال رقص و گردش است و همه چیز را زیباتر و دلپذیرتر میکند.
هوش مصنوعی: چهرهات بینقص و روشن است مانند آینهای که درخشان میباشد. مجلس تو پر از نقل و گفتوگو است، مانند راهی که به کهکشانها منتهی میشود.
هوش مصنوعی: دستیار پذیرایی در مجلس، مانند مسیح است و شرابش مانند نوری است که از خورشید میتابد. همچنین، آینهای که زیبایی را منعکس میکند و ساز دف در این فضا نغمهای را سر میدهد. در اینجا، آسمان به منزله باغی زیباست.
هوش مصنوعی: بوسهای که بر زمین نشسته، به جایی رسیده که مانند لبهای آینه شده است. این لبها حالا به حالتی بیمار و غمگین درآمدهاند، مانند دهنی که جرعهای از شراب یا نوشیدنی به آن داده شده است.
هوش مصنوعی: دوست دستی به طرف من دراز کرد، مانند آینهای که نمایانگر است، و عقل از پایش به سوی دستش روان شد.
هوش مصنوعی: زندگی روحی را به گونهای ساخته که همه تلاشها و احساسات انسانی را در خود بسیج کرده و به زبان آینهای دنیا، حقیقت را بدون هیچگانزنی و بهخودنمایی بیان کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باده فراز آورید چارهٔ بیچارگان
قوموا شرب الصبوح، یا ایها النائمین
لفت بخورد و کرم درد گرفتم شکم
سر بکشیدم دودم مست شدم ناگهان
ویژه می پیر نوش گشت چو گیتی جوان
دل چو سبک شد ز عشق در ده رطل گران
بر ارغوان بیش خواه از ارغوان رخ بتی
چو ارغوان باده ای که رخ کند ارغوان
خانه اندوه را زیر و زبر کن همی
[...]
تا که بود آفتاب تا که بود آسمان
فرّخ بادت بهار خرّم بادت خزان
تا که بپاید سپهر تا که بماند جهان
هم به سعادت بپای هم به سلامت بمان
ای شده اشکال شعر از دل و طبعت بیان
ساخته از عقل و فضل بر تن و جان قهرمان
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.