ای بزرگان به من جواب دهید
کاخر این ملک راکه دارد پاس
ای هژیران ری به من گویید
کیست مسئول این خرابه اساس
از پس هجده سال سعی هنوز
صید فقریم و بستهٔ افلاس
چشم بسته بریده ره شب و روز
باز بر جای، همچو گاو خراس
ما به کریاس در به جنگ و جدل
دشمنان سرکشیده در کریاس
جنگ و غوغای ما بدان ماند
با چنین حال و با چنین احساس
که ز غفلت به مغزهم کوبند
در تک چاه چند تن کناس
اهرمن داسی از نفاق به‌دست
همه گردن نهاده‌ایم به داس
همه ماریم و چرخ، مارافسای
همه موریم و بخت، لغزان طاس
آن، همی نالد از خواص القوم
این همی موید از عوام الناس
آن، همه خلق را کند تکفیر
از سر شک و شبهه و وسواس
این، همه قوم را نماید هو
از سر نفی صرف و ضعف حواس
آن یکی شرم مردم دیندار
این دگر ننگ مردم حساس
قلب از این گفتگو شود مجروح
مغز از این ماجرا کند آماس
اگر این احمر است و آن ابیض
وگر این کنگر است و آن ریواس
همه هستیم بنت یک وادی
همه هستیم نسج یک کرباس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به درد و رنج مردم کشورش اشاره می‌کند و از بزرگان و حکمرانان می‌پرسد که چه کسی مسئول حال خراب کشور است. او از بی‌پولی و ناتوانی اجتماعی و اقتصادی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که پس از سال‌ها تلاش، هنوز در وضعیت نامناسبی قرار دارند. شاعر اختلافات و نفاق‌های موجود در جامعه را بیان می‌کند و می‌گوید که همه مردم در یک وضعیت مشابه گرفتار هستند، مانند یک بستر مشترک که همگی در آن زندگی می‌کنند. او به ناامیدی و خستگی ناشی از درگیری‌ها و نگرانی‌های اجتماعی اشاره می‌کند و در نهایت بر وحدت و همبستگی مردم در برابر مشکلات تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای بزرگواران، به من بگویید در نهایت چه کسی از این سرزمین محافظت می‌کند؟
هوش مصنوعی: ای هژیران ری، به من بگویید چه کسی مسئول این ویرانی و خرابی است؟
هوش مصنوعی: پس از هجده سال تلاش و کوشش، هنوز در سختی و فقر به سر می‌برم و به دام مشکلات مالی گرفتار شده‌ام.
هوش مصنوعی: با چشمانی بسته و در حال عبور از شب و روز، دوباره در سکون و آرامش قرار گرفته‌ام، مانند گاوی که در دشت خراسان آرام نشسته است.
هوش مصنوعی: ما در تلاشیم تا با دشمنان سرکش خود مبارزه کنیم و در این مسیر همیشه آماده‌ایم.
هوش مصنوعی: جنگ و هیاهوی ما شبیه به این وضعیت و این احساس است.
هوش مصنوعی: افرادی از روی نادانی با بی‌فکری و بی‌احتیاطی، در یک چاه عمیق می‌افتند و دچار مشکل می‌شوند.
هوش مصنوعی: ما با چنگالی از نفاق بر گردن خود مشکل بزرگی را به‌دست آورده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما همه مانند مار هستیم و چرخ زندگی، ما را به هم می‌پیوندد. ما برای دیگران مانند موریانه‌ای هستیم که در زندگی دیگران تأثیرگذاریم، اما خوش‌شانسی و سرنوشت ما همچنان در حال تغییر و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: او از ویژگی‌های خاص جمعیت می‌نالد، در حالی که این هم از حمایت‌های مردم عادی سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: او باعث می‌شود که تمام مردم به شک و تردید افتاده و به وسواس دچار شوند.
هوش مصنوعی: این برای همه ملت‌ها روشن خواهد کرد که به خاطر نابسامانی و ضعف در ادراک‌ها، چه مشکلاتی ایجاد می‌شود.
هوش مصنوعی: یکی از آنها به دینداران شرمنده است و دیگری به خاطر حساسیتش ننگین.
هوش مصنوعی: قلب از این صحبت‌ها ناراحت و آسیب‌دیده می‌شود و مغز به خاطر این اتفاقات دچار فشار و تنش می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر این یکی قرمز است و آن یکی سفید، و اگر این کنگر است و آن ریواس.
هوش مصنوعی: همه ما مانند دختر یک سرزمین هستیم، همه ما از یک پارچه دوخته شده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ای خداوند این کبود خراس
صد هزاران تو را ز بنده سپاس
که به آل رسول خویش مرا
برهاندی از این رمهٔ نسناس
تا متابع بوم رسول تو را
[...]
دوستا جای بین و مرد شناس
شد نخواهم به آسیای تو آس
در تو ای گنبد امید و هراس
گردش آس هست و گونه آس
سبز و خرم چو آسی اندر چشم
باز بر فرق تیز کرد چو آس
نه غلط می کنم تو داری تو
[...]
برتر از وهم و عقل و حسّ و قیاس
چیست جز خاطر خدای شناس
فرق کن فرق کن ز روی قیاس
گوهر از سنگ و دیبه از کرباس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.