|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به صداقت و راستگویی خود اشاره می‌کند و از اشتباهاتش در زندگی می‌گوید. او می‌فهمد که گناه او در تلاش برای بزرگ شدن از طریق راستگویی، این است که به درستی رفتار نکرده است. در نهایت، او از ترک وطن و دشواری‌هایی که در این راه با آن مواجه است، صحبت می‌کند و به گواهی خود در این مسیر اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: من در کارهایم صادق هستم و به راستی صحبت کرده‌ام، اما همین صداقت نیز برایم به گناه تبدیل شده است.
هوش مصنوعی: گفتم اگر راستگو و درستکار باشم، در دنیا به شخصیت و مقام بزرگتری می‌رسم، اما این فکر و باور من اشتباه بود.
هوش مصنوعی: من ترک سرکرده‌ام و در راه وطنم، دستم را به آستین دوستانم می‌زنم تا گواهی بر راهم باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.