گنجور

 
آذر بیگدلی

بر سر ره نشسته ام، قاصد کوی یار کو؟!

دیده سفید کرده ام، گردی از آن دیار کو؟!

غیر ببزم آن پسر، محرم و من برون در؛

گر نکند دعا اثر، بازی روزگار کو؟!

روز جزا، فرشته یی، کز بد و نیک پرسدم

گریه کنان بدامنش، دست زنم که یار کو؟!

از پی قتل دوستان، تیغ کشد چو از میان؛

گر نشوم ز پی روان، طاقت انتظار کو؟!

یار و رقیب همنشین، آذر تنگدل غمین؛

دشمنی سپهر این، دوستی نگار کو؟!