آخر ای صوفی مرقع پوش
لاف تقوی مزن ورع مفروش
خرقهٔ مخرقه ز تن برکن
دلق ازرق مرائیانه مپوش
از کف ساقیان روحانی
صبحدم بادهٔ صبوح بنوش
صورت خویش را مکن صافی
یک زمان در صفای معنی کوش
سعی کن در عمارت دل و جان
که نیاید به کارت این تن و توش
درگذر از مزابل حیوان
برگذر تا به منزلات سروش
سخن عقل بر عقیله مگوی
سبق عشق یک زمان کن گوش
اهل قالی چو سالکان می‌گوی
اهل حالی چو واصلان خاموش
مرد عشقی خموش باش و خراب
مرد عقلی فضول باش و به هوش
روشنی بایدت چو شمع بسوز
پختگی بایدت چو دیگ بجوش
چون نه‌ای اهل وجد، ساکن باش
از تواجد چرا شدی مدهوش
راه غیر خدا مده در دل
بار نفس و هوا منه بر دوش
عاشقی یک دم از طلب منشین
تا نگیری حریف در آغوش
سخن سر به گوش دل بشنو
قول عطار را به جان بنیوش
پند گیرند بر تو بعد از تو
گر نداری نصیحت من گوش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در واقع یک پیام عمیق و اخلاقی به صوفیان و عارفان دارد. شاعر به آنها توصیه می‌کند که از ظواهر و ادعاهای خودداری کنند و به عمق معنای عشق و حقیقت بپردازند. او به آنها یادآوری می‌کند که تقوا و ورع واقعی در عمل و درونی بودن است نه تنها در ظاهر. شاعر همچنین بر اهمیت خلوص نیت و پرهیز از تعلقات دنیوی تأکید می‌کند و می‌گوید که عشق حقیقی باید مقدم بر هر چیز دیگری باشد. در نهایت، او از شنیدن سخن دل و نصیحت دیگران و نیز از رسیدن به کمال در تسلیم به خداوند صحبت می‌کند.
هوش مصنوعی: ای صوفی، که دَرت لباس مرقع (لطیف و رنگارنگ) است، از خود ریا و بزرگ‌نمایی نکن و تقوی و پرهیزگاری را به نمایش نگذار.
هوش مصنوعی: لباس‌های زاهدانه و مصنوعی را از خود دور کن و از پوشیدن لباس‌های کاذب و رنگارنگ پرهیز کن.
هوش مصنوعی: از دست ساقیان معنوی در صبح زود، نوشیدنی لذت‌بخش صبحگاهی را بنوش.
هوش مصنوعی: هرگز در یک لحظه فقط به ظاهر خود نمی‌بال، بلکه در تلاش باش تا به عمق معنا و حقیقت برسید.
هوش مصنوعی: برای ساختن و آبادانی دل و روح خود تلاش کن، زیرا این بدن و ظاهرت هیچ کمکی به تو نخواهند کرد.
هوش مصنوعی: از مشکلات و ناهنجاری‌های زندگی رهایی یاب و به مراحل و مقامات معنوی برسی.
هوش مصنوعی: در صحبت کردن با افرادی که عقل و درک خوبی دارند، از بیان حرف‌های بی‌عقلانه پرهیز کن. به جای آن، لحظاتی را صرف عشق و احساسات کن و به آنها گوش کن.
هوش مصنوعی: افرادی که به هنر قالی بافی مشغولند، در صحبت کردن شبیه به سالکان (جوانان جویای حقیقت) هستند، در حالی که کسانی که به حقیقت و درک عمیق رسیده‌اند، مانند واصلان (کسانی که به حقیقت دست یافته‌اند) ساکت و خاموش هستند.
هوش مصنوعی: مردی که دل به عشق داده است باید آرام و خاموش باشد، در حالی که مردی که به عقل و دانش می‌بالد باید مراقب و پرحرف باشد.
هوش مصنوعی: باید مثل شمع روشن باشی و نور پخش کنی، همچنین باید مانند دیگی که در حال جوش است، پخته و آماده برای پذیرایی از دیگران باشی.
هوش مصنوعی: اگر اهل شادی و وجد و حال نیستی، بهتر است در سکوت بمانی و از خود بی‌خود نشوی.
هوش مصنوعی: راهی جز خداوند در دل خود مگذار و اجازه نده که سنگینی نفس و خواهش‌های دنیا بر دوش تو بیفتد.
هوش مصنوعی: عشق را یک لحظه از اشتیاق دور نشو، چون ممکن است که در این فاصله، کسی را در آغوش بگیری.
هوش مصنوعی: به دل خود گوش بده و سخنان عطار را با جان و دل بشنو.
هوش مصنوعی: اگر بعد از تو کسی نصیحت مرا گوش نکند، از تو پند خواهند گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
آن جهان را بدین جهان مفروش
گر سخندانی این سخن بنیوش
پیری آغوش بازکرده فراخ
تو همی گوش با شکافهٔ غوش
عجب از دیو پیکری کاو را
دولت آورد نام کرد سروش
خاره خو جثه ایست خاره بدن
خیره کش هیکلی است خیری پوش
قالبی باد خیز خاک آرام
[...]
چون نهی زلف تافته بر گوش
چون نهی جعد بافته بر دوش
از دل من رمیده گردد صبر
وز تن من پریده گردد هوش
نه عجب گر خروش من بفزود
[...]
ای کریمی که از سخاوت تو
روید از سنگ خاره مرزنگوش
تا جهان اسب دولتت زین کرد
چرخ را هست غاشیه بر دوش
آنکه او تای خدمتت نزند
[...]
رفتم و بارِ منّتت بر دوش
حلقه ای حقّ نعمتت در گوش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.