من نتوانم ز دوست دیده فرو دوختن
عشق ز حربا مرا بایدم آموختن
خاصیت شمع چیست چهره برافروختن
عادت پروانه چیست پر زدن و سوختن
مشعله‌ای بر فروز زاتش رویت بروز
تا نکند آفتاب میل به افروختن
برق عطای کریم آمده چون جرم سوز
خرمن عصیان به جد بایدم اندوختن
جامه پرهیز را خرقه بسی دوختم
عشق چنان بردرید کش نتوان دوختن
صرفه ندامت بری زین درم ناسره
یوسف خود را به مصر بردن و بفروختن
کسب حلاوت کند زان لب شیرین‌شکر
طوطی آشفته‌ات در سخن آموختن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به معانی عمیق عشق و دلدادگی می‌پردازد. شاعر در آن می‌گوید که هرگز نمی‌تواند از نگاه به محبوبش خودداری کند و عشق را باید از معشوق آموخت. او به خاصیت شمع و پروانه اشاره می‌کند که شمع برای روشنی و پروانه برای سوختن تحت تأثیر عشق است. همچنین، شاعر به نعمت‌های الهی و کمبودهای خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که با وجود تلاش‌ها، در برابر عشق واقعی، هیچ چیز نمی‌تواند او را از عشق بازدارد. او همچنین از تجربه‌های خود در عشق و ارزش‌های آن صحبت می‌کند و به لذت‌های ناشی از عشق و دلدادگی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: من نمی‌توانم به دوست نگاه نکنم، باید بیاموزم چگونه عشق را از جنگیدن دور کنم.
هوش مصنوعی: شمع به دلیل نور و روشنی‌ای که ایجاد می‌کند، می‌درخشد و توجه‌ها را جلب می‌کند. پروانه نیز به خاطر تمایلش به نور، به پرواز درمی‌آید و در این راه می‌سوزد. در واقع، هر دوی آنها در پی روشنایی هستند، ولی بهای این جاذبه را نیز با جان خود می‌پردازند.
هوش مصنوعی: شعله‌ای بر افروخته از آتش چهره‌ات می‌تابد، تا خورشید دیگر تمایل به روشن کردن نداشته باشد.
هوش مصنوعی: برق رحمت و بخشش خداوند مانند آتش سوزاننده‌ای است که گناهان را از بین می‌برد؛ از این رو، باید کوشش کرد تا این نعمت را دریافت کنیم و از آن بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: من بسیاری از لباس‌های پرهیز را دوخته‌ام، اما عشق آن‌چنان آن را دریده که دیگر هیچ دوختنی ممکن نیست.
هوش مصنوعی: اگر از کار خود پشیمان شوی، هیچ سودی نخواهد داشت؛ مانند این که یوسف را به مصر بردند و به قیمت ناچیزی فروختند.
هوش مصنوعی: به وسیله‌ی لب‌های شیرین و شکرین طوطی، طعم و لذت را کسب کن، زیرا او در بیان و سخن گفتن به تو آموخته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چند بشاید به صبر دیده فرو دوختن
خرمن ما را نماند حیله به جز سوختن
گر نظر صدق را نام گنه می‌نهند
حاصل ما هیچ نیست جز گنه اندوختن
چند به شب در سماع جامه دریدن ز شوق
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.