یار با ما در انجمن باشد
عیش خلوت نصیب من باشد
نفس سالک اگر بود سیاح
گو سیاحت در انجمن باشد
گفت روح الله مجرد فاش
یار بر دوش روح تن باشد
مرده و زنده هر دو در کسوت
گرچه جامه است یا کفن باشد
حسن گلرا بوصف شد ممتاز
صوت بلبل از آن حسن باشد
شمع را گو مریز اشک مدام
کار پروانه سوختن باشد
شمع خواهی تو بگذر از فانوس
سد پروانه پیرهن باشد
جای سلمی و خیمه لیلی
گاه در ربع و گه دمن باشد
نکند آرزوی جنت و حور
هر که را میکده وطن باشد
تا که گل لاف زد به پیش رخت
غنچه را خنده در دهن باشد
از خود آشفته را مران ای گل
گرچه او خار آن چمن باشد
هر که جز وصف عشق حیدر گفت
بایدش خاک در دهن باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره ارتباط عمیق عشق و معنویت است. شاعر به توصیف حالاتی می‌پردازد که در آن نزدیکی به یار و تجربه‌های معنوی در جمع دوستان، باعث شادی و آرامش می‌شود. با اشاره به زیبایی‌های عشق و حکمت، نشان می‌دهد که زیبایی و عشق در زندگی، منبعی از لذت و خوشبختی‌اند. همچنین شاعر به تضادهای زندگی مانند مرگ و زندگی، و اهمیت عشق حقیقی اشاره می‌کند و در نهایت به عشق و صفات برجسته حضرت علی (ع) اشاره می‌کند که برای او بالاترین عشق و معرفت است.
هوش مصنوعی: دوست در جمع ما حضور دارد، اما لذت و شادی فقط برای من است.
هوش مصنوعی: اگر نفس سالک، که به معنای روح یا جان اوست، مانند یک سیاح باشد، پس او به همان اندازه می‌تواند در میان جمع و به‌صورت اجتماعی سفر کند و تجربه کند.
هوش مصنوعی: روح الله اظهار کرد که وجود روح، به صورت آشکار، یار و همراه روح جسم انسانی است.
هوش مصنوعی: مرد و زن، چه زنده باشند و چه مرده، در ظاهری مشترک قرار دارند؛ به عبارتی دیگر، این‌که آنها چه لباس یا کفنی بر تن دارند، در نهایت تفاوتی ندارد.
هوش مصنوعی: زیبایی گل درخشش خاصی دارد و آواز بلبل هم به خاطر همین زیبایی است که خاص و دلنشین شده است.
هوش مصنوعی: به شمع بگو که مدام اشک نریزد، چرا که سرنوشت پروانه همین است که بسوزد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال روشنایی واقعی هستی، باید از نورهای کم‌جان و ضعیف بگذری، زیرا روشنایی حقیقی شبیه به لباسی بر تن پروانه است که بی‌نهایت زیبا و دل‌فریب است.
هوش مصنوعی: در بعضی مواقع، جایگاه سلمی و خیمه لیلی در فضاهای مختلف و گاهی در باغ یا دمنوش پیدا می‌شود.
هوش مصنوعی: آیا کسی که میکده را خانه خود می‌داند، آرزوی بهشت و زیبایی‌هایش را دارد؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که گل به زیبایی و عظمت خود می‌بالد و در برابر تو خود را می‌ستاید، غنچه‌ای که هنوز باز نشده، لبخند بر لب دارد و از این زیبایی الهام می‌گیرد.
هوش مصنوعی: اگر چه او در ظاهر به هم ریخته است و ممکن است خاری در آن باغ گل باشد، اما ای گل، او را از خود دور نکن.
هوش مصنوعی: هر کسی که غیر از توصیف عشق و محبت به حضرت علی (علیه‌السلام) صحبت کند، باید در دهانش خاک برود؛ زیرا این سخنان ارزشی ندارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر کرا راهبر زغن باشد
گذر او به مرغزن باشد
گله ها دارم و نگویم از آنک
عشق را مهر بر دهن باشد
عاشقان را چو کرم ابریشم
جامه هم گور و هم کفن باشد
عاشقی کز بلا بیندیشد
[...]
ظهرالنور ذوالمنن باشد
بطل الزور جان و تن باشد
سرو را وعده های چنان باید
که به انجاز مقترن باشد
هر امیدی که آن وفا نشود
بتر از یاس دلشکن باشد
وعده هایی دراز بی حاصل
[...]
تا تو را قدر خویشتن باشد
پیش چشمت چه قدر من باشد؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.