زجانان ناگزیر است آنکه را در جسم جان باشد

که بی جانانه جان در تن چو جسمی بی روان باشد

بهر گنجیست لابد پاسبان ماری و زلفینت

بود ماری که کارش پاس گنج شایگان باشد

توئی آن خسرو شیرین که با لعل شکرخندت

جهان گر سربسر قندمکرر رایگان باشد

فروهل پرده از عارض که گل بر شاخ میبالد

بچم تابنده بالات سرو بوستان باشد

بعهد یاریت دایه میان بربسته برمهدم

همان عهدم بپایان لحد اندر میان باشد

بمهر مهر تو گنج ازل در سینه بنهفتم

گرم از قهر میرانی که مهر من همان باشد

مرا مغبچه ی ساقی بکوی میفروشان بس

اگر گویند حوری در بهشت جاودان باشد

ستاده جان بکف یعقوب با شوق و شعف در ره

مگر پیراهن یوسف میان کاروان باشد

بسوزانند چون شمعم اگر آشفته سر تا پا

بگویم شرح عشقش تا که در کامم زبان باشد

کدامین عشق حیدر نور سرمد مظهر واجب

که در کریاس او یک پرده هفتم آسمان باشد