تیغ بکف میرسد شاهد غضبان کیست
تشنه خونست یار خون بسر خوان کیست
غارت دل میکند غمزه فتان دوست
کفر سر زلف او رهزن ایمان کیست
آتش طور است این مایه نور است این
شمع شبستان که برق نیستان کیست
دلشده چون گوی رفت در صف میدان عشق
شاه سواران من در خم چوگان کیست
شور بعالم فکند از لب شیرین سخن
این نمک خوان حسن تا زنمکدان کیست
اژدر سحر آفرین از خم گیسو نمود
پنجه موسی بگو سر بگریبان کیست
گفتمش آن لعل لب خوش رطبی نور سست
گفت رسیده ولی در خور دندان کیست
غنچه تبسم نمود تا لب لعل که بود
ابر شده سیل خیز دیده گریان کیست
گفتمش این نرگس است بر رخ تو خیره ماند
گفت نظر کن ببین دیده حیران کیست
گفتمش آشفته کرد وصف لبت دوش گفت
طوطی شکر شکن بلبل خوشخوان کیست
عید بود ایجوان سر بره دوست نه
پیر چو شد گوسفند لایق قربان کیست
خاتمه این ورق مدحت شیر خداست
جهد کن ایدل ببین نامه بعنوان کیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی معشوق می‌پردازد و شاعر در حال پرسش از هویت معشوق و ویژگی‌های اوست. او با استفاده از تمثیل‌ها و نمادهای مختلف، از جمله تیغ، آتش و شمع، به جذابیت، شور و شوق عشق و دل‌باختگی اشاره میکند. همچنین تعبیرات مختلفی از زیبایی‌های جسمانی و معنوی معشوق ارائه می‌دهد و در پایان به ستایش مولا علی (ع) اشاره میکند. این شعر مملو از احساسات عمیق و اشارات ادبی است که نشان‌دهنده عشق و مجذوبیت شاعر به معشوقه‌اش است.
هوش مصنوعی: مردی با شمشیری در دست می‌آید و به نظر میرسد که شخصی خشمگین است. ممکن است آن کس که به خون تشنه است، یار خونین ما باشد که در خواب و خیال است.
هوش مصنوعی: چشمان دلربای محبوب باعث غمگینی و آتش دل می‌شود. این زیبایی چنان فریبی دارد که حتی ایمان را نیز تهدید میکند.
هوش مصنوعی: این شعله‌ای که از آتش کوه طور می‌سوزد، منبع روشنی است. این شمعی که در شبستان روشن است، چه کسی می‌تواند درخشان‌تر از آن نور باشد؟
هوش مصنوعی: دل مانند گوی به میدان عشق رفته، حالا بگو در این میدان پرشور، چه کسی در خم چوب (چوگان) است و پرچم‌دار عشق سواران من است؟
هوش مصنوعی: از لب شیرینی که سخن می‌گوید، شوری در جهان به وجود آمده است. این حسن، مانند خوشمزه‌ای است که خواهانش هستم، اما نمی‌دانم کجاست.
هوش مصنوعی: اژدهای سحرآفرین که نشانه قدرت و جادو است، از بین حلقه‌های گیسوی معشوق خود بیرون آمده و به نوعی نماد قدرت و جذابیت اوست. به دنبال این تصویر عجیب، این سوال مطرح می‌شود که چه کسی در حال غرق شدن در این زیبایی و افسون است و در واقع در این حالت، سرش را به سوی عشق خود پایین آورده است.
هوش مصنوعی: به او گفتم آن لب‌های زیبای تو چقدر دل‌انگیز و جذاب است، اما او پاسخ داد که این زیبایی به راحتی در دسترس نیست و نمی‌توان هر کسی را لایق آن دانست.
هوش مصنوعی: غنچه‌ای که به تبسم باز شده، نشان از زیبایی و خوشحالی دارد، اما در آن سوی داستان، ابرهایی که گویی باران خواهند بارید، نشان‌دهنده حسی نگران و غمگین هستند. آیا این احساسات متضاد، حقیقتی از دل کسی دیگر را روایت می‌کنند؟
هوش مصنوعی: به او گفتم که این نرگس زیبا بر چهره تو خیره مانده است. او در پاسخ گفت: نگاه کن ببین که چشم حیران کیست.
هوش مصنوعی: به او گفتم که تو با توصیف لب‌هایت دلم را آشفتی. او در پاسخ گفت: طوطی‌ای که شکر می‌شکافد و بلبلِ خوشخوان کیست؟
هوش مصنوعی: عید بود و جوانان سر بر دوش دوست نهادند، نه اینکه پیران مانند گوسفندانی باشند که برای قربانی شدن در صف هستند.
هوش مصنوعی: در انتهای این ورق، ستایش از شیر خدا (علی) موجود است. تلاش کن ای دوست، ببین این نامه از طرف چه کسی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنک چنان می‌رود ای عجب او جان کیست
سخت روان می‌رود سرو خرامان کیست
حلقه آن جعد او سلسله پای کیست
زلف چلیپا و شش آفت ایمان کیست
در دل ما صورتیست ای عجب آن نقش کیست
[...]
موج جنون می‌زند، اشک پریشان کیست
ناله به دل می‌خلد بسمل مژگان کیست
پای روان وداع، راه به کوی که برد
دست به دل بسته‌ام، محرم دامان کیست
یاد خرام توام، می‌برد از خویشتن
[...]
قامت دلجوی او سرو گلستان کیست؟!
عارض تابان او شمع شبستان کیست؟!
گر نبود تیر او سوی منش دم به دم
بر دل مجروح من ناوک پیکان کیست؟!
باد صبا می‌برد قافله بر قافله
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.