تو هم ای مرغ دل بر گل بخوان از عشق دستانی
که دستان ساز شد هر بلبلی بر طرف بستانی
نشان از خیمه لیلی در این وادی نمی بینم
کنم مجنون صفت هر روز گر طوف بیابانی
لبت دارد دوای دردم و ناچار میمیرد
مریضی را کز آن عناب بنویسند درمانی
نیاید در خم چوگانشان جز گوی مهر و مه
اگر ترکان بسازند از سر زلف تو چوگانی
کجا این بی بضاعت را شماری از خریداران
کز این زنجیر صد یوسف دراندازی بزندانی
کمانداران زهر سوئی بتیری خسته آهوئی
تو هم تیر مژه داری بساز ای چشم پیکانی
نخواندی گر حدیث زلف او بر غیر در محفل
چرا آشفته پیوسته از این گفته پریشانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل حاضر، شعری از عشق و حسرت است که در آن شاعر به زیبایی و جذابیت محبوب اشاره می‌کند. او به بلبلی نسبت می‌دهد که از عشق می‌خواند و از آن طرف، از غم دوری معشوق و درد ناشی از آن سخن می‌گوید. شاعر دربارة عدم مشاهده نشانه‌های محبوب خود در دنیای اطرافش و ناامیدی‌اش از برآورده شدن عشقش سخن می‌گوید. همچنین، عشق را به نوعی بیماری توصیف می‌کند که تنها با لب‌های معشوق قابل درمان است. او با تعبیرات سمبلیک مانند "چوگان" و "تیر مژه" به زیبایی و قدرت جذابیت معشوق اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر از پریشانی و آشفته‌حالی خود به خاطر عشقش می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای مرغ دل، تو هم از عشق بگو و بر گل‌ها بخوان. دستانی که دستان ساز شده‌اند، نشان‌دهنده‌ی عشق و زیبایی هستند و هر بلبلی در کناره‌ی باغ، نغمه‌سرایی می‌کند.
هوش مصنوعی: در این بیابان هیچ نشانه‌ای از خیمه لیلی نمی‌بینم و هر روز به حالت مجنونانه‌ام ادامه می‌دهم، مانند طوفانی که در این صحرا می‌وزد.
هوش مصنوعی: لبت می‌تواند دردی را که دارم درمان کند و من در وضعیتی هستم که این بیمار، به خاطر دوایی که از آن میوه‌ی خوشمزه می‌نویسند، ناچار باید بمیرد.
هوش مصنوعی: در میدان بازی آنان، تنها گوی عشق و زیبایی وجود دارد و اگر ترک‌ها بخواهند، می‌توانند با موهای تو، میدانی زیبا بسازند.
هوش مصنوعی: کجا می‌توانی این شخص ناتوان را حساب کنی در میان خریدارانی که از این زنجیر، صد یوسف را به زندان می‌فرستند؟
هوش مصنوعی: کمانداران از سوی دیگر به آهویی می‌نگرند و تو نیز با مژه‌هایت مانند تیرهایی هستی که در کنار این کمانترها قرار می‌گیرد. ای چشم، آماده باش!
هوش مصنوعی: اگر تو درباره موهای او با کسی صحبت نکردی، چرا در جمع دیگران اینگونه بی‌قرار و مضطرب هستی؟ این نشان‌دهنده‌ی تأثیر عمیق آن حدیث بر توست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ازو بی اندهی بگزین و شادی با تن آسانی
به تیمار جهان دل را چرا باید که بخسانی؟
ایا خوشتر ز جان و دل! همه رنج دل و جانی
به رنج تن شدم خرسند اگر دل را نرنجانی
شود بی جان تنم یکسر چو تو لختی بیازاری
تن از آزار جان پیچد تنم را زین قبل جانی؟
اگر چه جانی از انسی همیشه بر حذر باشد
[...]
نگارا ماه گردونی سوارا سرو بستانی
دل از دست خردمندان به ماه و سرو بستانی
اگر گردون بود مرکب به طلعت ماه گردونی
وگر بستان بود مجلس به قامت سرو بستانی
به آن زلفین شورانگیز مشک اندوده زنجیری
[...]
مسلمانان مسلمانان مسلمانی مسلمانی
ازین آیین بی‌دینان پشیمانی پشیمانی
مسلمانی کنون اسمیست بر عرفی و عاداتی
دریغا کو مسلمانی دریغا کو مسلمانی
فرو شد آفتاب دین برآمد روز بی‌دینان
[...]
زهی جاهت فریدونی ، زهی ملکت سلیمانی
به عون تو مسلم شد ز هر آفت مسلمانی
غلط گفتم ، خطا کردم، کجا آید به چشم اندر
تو را جاه فریدونی، تو را ملک سلیمانی؟
نجوید دهر جز از رسم تو آثار فرخنده
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.