|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این قطعه احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند. او می‌گوید اگر از آب حیات هم بنوشد، دردی که در پای معشوق دارد عیب نیست. علاوه بر این، او به ویژگی‌های خاص معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر حتی آهن باشد، سختی او را می‌شکند و اگر آتش باشد، از سردی می‌میرد. او اشاره می‌کند که مهر و محبتش به معشوق امانتی بوده که در دلش دارد و در دوری او، آن عشق را حفظ کرده است. او در پایان ابراز می‌کند که اگر زحمتی برای معشوق کشیده، برایش خوشی و آرامش آرزو دارد.
هوش مصنوعی: اگر به من از آب حیات یک جرعه بدهند، چه اشکالی دارد که در پای تو درد و رنج بکشم؟
هوش مصنوعی: مانند پارچه‌ای زیبا و نفیس که بر سر پادشاهان قرار دارد، تو نیز دارای زیبایی و ارزش خاصی هستی و هیچ چیز جز این زیبایی نمی‌تواند به پای تو برسد.
هوش مصنوعی: اگر آهن بودم، به خاطر استحکامم می‌شکستم و اگر آتش بودم، به خاطر سردی خاموش می‌شدم.
هوش مصنوعی: محبت تو یک امانت بود که بر من بود و من در زمان جدایی، آن را با مهربانی خود حفظ کردم.
هوش مصنوعی: اگر زحمت و تلاشی که کرده‌ام تا امروز باعث خوشی شب تو شده، پس این زحمت را فراموش نمی‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شدی رحمش به دل از روی زردم
ببخشودی برین تیمار و دردم
بر او بنشینم و صحرا نوردم
شبانگه سوی خدمت باز گردم
که چون این را اجابت می‌نکردم
بسی دیدم بلا و سنگ خوردم
طبیب و تجربت سودی ندارد
چو خواهد رفت جان از جسم مردم
خر مرده نخواهد خاست بر پا
اگر گوشش بگیری خواجه ور دم
منت هر شب که گرد کوی گردم
ز بهر آن رخ دلجوی گردم
همی گوید که جان ده پیش رویم
چه می گویم سر آن روی گردم
همان تلخم که می گویی، همی گوی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.