زهی فرمانده مطلق جهان را
مشرف کرده نامت هر زبان را
فلک بر تخت شاهی نانشانده
چو تو یک خسروِ خسرو نشان را
اثرهای بزرگت شاد کرده
روان طغرل الب ارسلان را
چو سایه بست بر فتراک چترت
سپهر پیر اقبال جوان را
به دست پایدار دولت تو
گرفته دامن آخر زمان را
به ایّام تو امید بزرگ است
مبارک دوده سلجوقیان را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش فرمانروایی عظیم و بی‌بدیل می‌پردازد که نام او بر زبان‌ها جاری است. شاعر به توانایی‌های او اشاره می‌کند که مانند تاجی بر سر زمین نشسته و تأثیرات بزرگ او موجب شادی و خوشبختی دیگران شده است. همچنین به پیروزی‌ها و اقبال جوانی که به واسطه قدرت او حاصل شده، اشاره دارد و بر امید و خوشبینی نسبت به آینده نیز تأکید می‌کند، به ویژه در مورد دودمان سلجوقیان.
هوش مصنوعی: ای کاش نام تو بر هر زبانی برافراشته شده و فرمانروایی‌ات بر جهان حاکم باشد.
هوش مصنوعی: آسمان بر روی تخت سلطنت کسی را قرار نداده است که به بزرگی تو باشد، ای پادشاه بزرگ.
هوش مصنوعی: اثرهای بزرگ تو، روح طغرل الب ارسلان را شاد کرده است.
هوش مصنوعی: زمانی که چتر آسمان بر سر جوانی باز می‌شود، بخت و اقبال او جوان و پرانرژی می‌گردد.
هوش مصنوعی: به لطف و حمایت تو، آخرین لحظات زمان را در دست گرفته‌ام.
هوش مصنوعی: با یاد تو امید زیادی وجود دارد، به نسل سلجوقیان خوشامد می‌گویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو ایزد خواست کردن این جهان را
کزو کون و فسادست این و آن را
ز مرگ شاهزاده نصرة الدین
نه دل را ماند قوت ، نه زبان را
جهانی بود در انواع مردی
که داند مرثیت گفتن جهان را؟
چه طرز آرم که ارز آرد زبان را؟
چه برگیرم که در گیرد جهان را؟
غلام و مادر طفل آن جوان را
نه چندان زد که بتوان گفت آن را
بیا ای جان نو داده جهان را
ببر از کار عقل کاردان را
چو تیرم تا نپرانی نپرم
بیا بار دگر پر کن کمان را
ز عشقت باز تشت از بام افتاد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.