منت ایزد را که صنع او ز گل خار آورد
خاک ما از قطره آبی پدیدار آورد
از هوا در گنبد سرها صدایی افکند
تا به حکمت مشت خاکی را بگفتار آورد
قدرت او ساخت در ترکیب تن هر گوشه یی
مفصلی گردان که چونگردون برفتار آورد
در خیال صورتی کز قطره آب آفرید
نقشبندان خرد را رو بدیوار آورد
نیست از صنعش عجب گر مریم از باد هوا
همچو عیسی نشاه خورشید رخسار آورد
شربت آبی کز کرم بخشد نبات تشنه را
چون رسد در کام نیشکر بار آورد
تا نسازد روشن از کحل هدایت چشم دل
بوالحکم بر مهجز پیغمبر انکار آورد
غیرت او گر کشد تیغ مهابت از غلاف
گردن فرعون را دربند اقرار آورد
گر بدرد پرده ناموس بر اهل صلاح
بایزیدان را برون از خرقه زنار آورد
خود فروشی گر کند یوسف بحسن خویشتن
او چون غلامانش ببازار آورد
عارف خود را کند مستغنی از نقش کتاب
جوهر صافی دلش آیینه کردار آورد
هر یکی را نوبتی داد ارچه باهم آفرید
احمد مختار را در وقت مختار آورد
لایق هر کس بهر کس داد چیزی لاجرم
ذوالفقاری بایدش جنگی که کرار آورد
نشکند غیر از دلی کو را خریداری کند
گوهر قابل شکستن هم خریدار آورد
گر رود افتاده یی را پاز جای خویشتن
کیست تا بر جای خود جز لطف جبار آورد
پرده قاتل برای مصلحت قهرش درد
ورنه لطفش جمله را در ظل ستار آورد
دشمنان دوزخی را گر بسوزد در جهان
مرغ را فرمان دهد کاتش بمنقار آورد
جای حیرت نیست کر نمرود را سوزد بنار
چون خلیل الله برون بی زحمت از نار آورد
وای برما زینهمه زهری که شیطان میدهد
گرنه تریاک کرم غفران غفار آورد
نون رحمن کشتی نوح است و رنی چونکس
طاقت یک موج قهر از بهر قهار آورد
گر سرو زر مومنان دارند در راهش دریغ
از پی تاراجشان کافر ز تاتار آورد
چرخ هم سر گشته چون پرگار در فرمان اوست
چون تواند کسکه کار کس بپرگار آورد
راستی را نیک و بد وابسته تقدیر اوست
چونکند مدبر که خود در سلک ابرار آورد
جمله یکذاتند در اصل وجود ایشان ولی
گه عزیز آرد برون از بطن و گه خوار آورد
زر که یکجوهر بود گه قفل فرج استرست
گه چو میل سرمه ره در چشم دلدار آورد
اوکه بندد در مشیمت زشت و زیبا قادرست
که ز فاجر صالح و صالح ز فجار آورد
هیچ بیخیری مبین یعنی که شر محض نیست
زهر دیدی مهره را بنگر که هم مار آورد
هر چه جزوی بینی اش خاصیت کلی در اوست
عنکبوت ایزد برای پرده غار آرود
ای بسا زشتی که باشد خوبیی را واسطه
دیو نفس است آنکه اینشکل پریوار آورد
رحمت حق از پی لب تشنگان محنت است
لاجرم شربت طبیب از بهر بیمار آورد
خدمت حقکن غم روزی مخور کز خوان رزق
قسمت هرکس وکیل رزق ناچار آورد
در سوار فقر باشد روشناییها بسی
مردمان دیده را ظلمت در انوار آورد
گر نباشد نیستی در حضرت هستی متاع
مالک دینار باشد هر که دینار آورد
پیر معنی مرد را باید چو فانوس خیال
کز چراغ دل درون در سیراطور آورد
نگذرد از جای خود سالک که چشمش بسته اند
گرد و صددوران بسر چون گاو عصار آورد
نربیت جایی اثر دارد که جوهر قابل است
کی بکوشش نارون چون ناربن بار آورد
عاشقان مست را دست از تکلیف بسته اند
کی سر مجنون کسی در بند دستار آرود
تا وبال جان بود نفست بلا بینی ز جان
گنج را تامار باشد رنج و تیمار آورد
دل که غیر از دوست خواهد دوست نتوان داشتن
دشمنست آندوستی کو رو به اغیار آورد
ز آرزوی شاهدان خود رامیفکن در عذاب
کآخرت این آرزو بیزار بیزار آورد
چون دلت می خواهد و معشوقه و آواز چنگ
گر ملک باشی که فی الحالت نگونسار آورد
لذت خورد و خورش جانت اسیر نفس کرد
دانه خوردن مرغ را در دام طرار آورد
شهوت از سیر حقیقت روح باز آرد که مرغ
ز آرزوی دانه اندر دام طرار آورد
از لجام نفس و شهوت مرد ره آزاده است
شیر از آن نبود که سر در قید افسار آورد
کی بمردار جهان شیران حق رغبت کنند
هم سگ نفس خسیسان رو به مردار آورد
نفس کافر دشمنست از وی حذر کن زینهار
یا بکش یا جهد چندانکن که زنهار آورد
زاری نادان بغیر از آرزوی نفس نیست
شیر جستن طفل را در گریه زار آورد
گر مجرد همچو عیسی نیستی زحمت مکش
هرکه بار دل برد همچون خران بار آورد
راحت از هر یار نتوان دید یار خویش باش
ای بسا محنت که یاری بر سر یار آورد
غایت حکمت بود وحشت ز خلق روزگار
ورنه افلاطون چرا رو سوی کهسکار آورد
طبع را کم کن بد آموزی بهر جزوی، مباد
ناگهان در کلیی این شیوه در کار آورد
از طریق شرع بیرون رفتن از گمراهی است
کمتر از موری مشو کو ره بهنجار آورد
جز کلام حق مکن تعویذ خود نا دیو نفس
زیر فرمان تو این تعویذ و طومار آورد
گر شوی شب زنده دار از مکر شیطان ایمنی
دزد را کی زهره کو رو سوی بیدار آورد
پیرو حق شو که دست سامری کوته شود
چون کلیم الله دست معجز آثار آورد
همچو آدم خاک شو پندار شیطانی بهل
تانه چون او گردنت در طوق پندار آورد
نقش هستی را بدست خود فروشو تاترا
جبرییل عشق در معراج اسرار آورد
کعبه جان جای تست آنجا به هشیاری رسی
مست ره گمکرده اندر خانه هشیار آورد
در طواف کعبه دلهای ارباب صفا
گر کنی سعیی طوافت چرخ دوار آورد
جان به رقص آورز و جددل که تن کز پا فتاد
در سماعش بار دیگر چرخ فخار آورد
ایمن از عالم مشو گر شد بسر طوفان نوح
ای بسا موجی چنان کان بحر خونخوار آورد
گرچه حلاجی برون کن پنبه غفلت ز گوش
زانکه این همکاسه سر را بر سر دار آورد
راست شو با حق که حق با راستان در راستیست
مکر او کجبازی اندر کار مکار آورد
راستی را قلب بازی، بازی خود دادن است
کآسمان دربند دایم دست عیار آورد
سایه داری از خسان کم جو که کی گردد شجر
گر گیاهی خویش را بالا به اشجار آورد
در کمال ناکسان کی بوی خاصیت بود
خار صحرا هم گل بی نفع بسیار آورد
شرکت معنی بصورت نیست کز انجم سهیل
فیض او رنگ عقیق و رنگ بلغار آورد
بی غرض گوید سخن اعلی از آن قدرش بود
ورنه باقدر سخن سنجان چه مقدار آورد
شعر اگر باشد لباس شاهد معنی نکوست
ورنه عاقل فخر کی هرگز به اشعار آورد
شعر رنگین از تکلیف نقش چین و آب جوست
رو بدریا کن که گوهر بحر ذخار آورد
اینچنین نقد روانی را که در میزان نظم
هز یک از روی نکته معنا بمعیار آورد
مخزن المعنیش خوان بلکه معانی، با خرد
هم زنام اعداد تاریخش بتذکار آورد
خواهم از عین کرم آنکسکه چون آبحیات
چشمه خود را بظلمات شب تار آورد
قابل روشندلان گر داند این نظم حقیر
قایلش را از کرم در سلک اخیار آورد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش خداوند و عظمت خلق او میپردازد. شاعر به زیبایی میگوید که چگونه خداوند از خاک و آب، انسان را آفرید و او را به کمال رساند. او نشان میدهد که همه موجودات به اراده خداوند آفریده شدهاند و هر چیزی در دنیا از حکمت و تقدیر او نشأت میگیرد. همچنین بر اهمیت پرهیز از خواستههای نفس و پیروی از حق تأکید میکند. شاعر به عارفان و زاهدان اشاره میکند که از دنیا و زرق و برق آن رها شده و به حقیقت و عشق الهی روی آوردهاند. در نهایت، بینهایت بودن رحمت خداوند و تقدم عشق و علم بر غفلت انسانی را بیان میکند و بر لزوم تسلیم به اراده الهی تأکید میورزد.
هوش مصنوعی: سپاسگزاریم از نعمتهای خداوند که با خلقی از گل و خار، خاک ما را از یک قطره آب جلوهگر کرده است.
هوش مصنوعی: از آسمان در گنبدی صدا بلند شد تا به روشنی و حکمت، خاکی را به سخن آورد.
هوش مصنوعی: قدرت او باعث شده است که در ساختار بدن هر قسمتی متصل باشد، به گونهای که مانند چرخش آسمان به حرکت درآید.
هوش مصنوعی: در تصور، شکلی که از یک قطره آب ساخته شده است، طراحان و هنرمندان خرد را به دیواری که نقاشی کردهاند، منتقل کرده است.
هوش مصنوعی: عجبی ندارد که مریم به وسیله باد و هوا، مانند عیسی، چهرهای تابناک و درخشان به دنیا بیاورد، زیرا این امر از قدرت و خلقت خداوند است.
هوش مصنوعی: شربتی که از مروت و مهربانی به کسی داده میشود، مانند آبی است که گیاهان تشنه را سیراب میکند و باعث میشود نیشکر بتواند میوه بدهد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که کحل هدایت نتواند چشم دل را روشن کند، بوالحکم بر معجزات پیامبر را انکار خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر غیرت او به جوش بیاید، مثل شمشیری که از غلاف بیرون میآید، قدرتی دارد که میتواند حتی گردن فرعون را به تسلیم وادار کند.
هوش مصنوعی: اگر بر درد و رنج پردهی ناموس و حجاب بیفزایید، اهل صلاح و نیکی مانند بایزید، از لباس و خرقهی خود بیرون میآیند و زنجیرها را کنار میزنند.
هوش مصنوعی: اگر یوسف به زیبایی و جذابیت خود را بفروشد، او مانند غلامانش به بازار خواهد آمد.
هوش مصنوعی: عارف به جایی میرسد که دیگر به محتوا و ظواهر کتابها نیاز ندارد و با داشتن دل پاک و صافش، رفتار و کردار خود را بهوضوح نشان میدهد. او از درون، اطلاعات و دانش را در عمل و رفتار خود نمایان میسازد.
هوش مصنوعی: هر کس زمانی خاص خود دارد، هرچند که همه به یکسان خلق شدهاند. احمد مختار در زمان مناسب خود به دنیا آمد.
هوش مصنوعی: هر کسی بر اساس شایستگی و تواناییهایش به او چیزی داده میشود، بنابراین باید کسی که از اعتبار و قدرت برخوردار است، آماده رویارویی با چالشها باشد و به جنگ برود.
هوش مصنوعی: جز دلی که برای عشق و محبت خریده شود، هیچ چیزی نمیتواند آن را بشکند. حتی اشیای قیمتی و گرانبها نیز خریدارانی دارند، اما دلهای شکسته با محبت و علاقه قابل ترمیم و خریداری نیستند.
هوش مصنوعی: اگر پای کسی به زمین بیفتد، آیا کسی هست که او را به جای خودش برگرداند، جز اینکه قدرت بزرگی به کمکش بیاید؟
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این نکته اشاره میکند که گاهی وقتها افراد به خاطر مصلحت یا اوضاع خاصی، رفتارهایی از خود نشان میدهند که ممکن است در نظر دیگران خشن و سرد به نظر برسد. اما اگر در شرایط مناسب قرار گیرند، میتوانند مهربانی و حمایت خود را به نمایش بگذارند. در واقع، محبت و لطف آنها به مانند نوری در زیر ستارگان میتواند همه را تحت پوشش قرار دهد.
هوش مصنوعی: اگر دشمنان در این جهان بسوزند، مرغی میتواند با منقار خود آتش را بیاورد.
هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که آتش نمرود، که به ابراهیم(ع) آسیب نرساند، در واقع اگر خدا بخواهد، آتش میتواند بیدردسر کسی را نجات دهد؛ همچنان که ابراهیم(ع) بدون زحمت از آتش به در آمد.
هوش مصنوعی: ما را بر این همه زهر، که شیطان میریزد، وای! وگرنه تریاکی که بخشش خداوند دارد، دارویی شفا بخش است.
هوش مصنوعی: آشکار است که نعمتهای الهی، مانند نون رحمن، همچون کشتی نجاتی هستند که در زمانهای سخت و طوفانی به کمک آمدن میپردازند. اما هر کس که نمیتواند بر سختیها و مشکلات غلبه کند، در نهایت نمیتواند از این نعمتها بهرهمند شود. در واقع، برای بهرهمندی از رحمتهای الهی، نیازمند استقامت و تابآوری در برابر چالشها هستیم.
هوش مصنوعی: اگر مومنان در راه باورهای خود مانند سروهای زرین باشند، به خاطر ترس از حمله دشمنان و تاراج آنها، نباید از جان و مال خود دریغ کنند. حتی دشمنانی چون تاتار نیز به شجاعت و استقامت آنها احترام میگذارند.
هوش مصنوعی: چرخ، همانند یک پرگار، در اختیار و فرمان او (خدا) میچرخد. پس چگونه کسی میتواند کار کسی را به دست پرگار و سرنوشتش بسپارد؟
هوش مصنوعی: آفتاب حقیقت و خوبی و بدی همه به سرنوشت و تقدیر او وابسته است. چطور میتواند آن کسی که تدبیر میکند، انسانها را در زمره نیکان قرار دهد؟
هوش مصنوعی: تمام انسانها در اصل وجودشان یکسان هستند، اما گاهی اوقات برخی از آنها به مقام و عزتی دست پیدا میکنند و زمانی دیگر ممکن است در مرتبهای پایینتر قرار گیرند.
هوش مصنوعی: زر که یک نوع جواهر است، زمانی میتواند قفل در را باز کند و زمانی دیگر نیز مانند سرمه، راهی به سوی چشم محبوب فراهم میآورد.
هوش مصنوعی: کسی که توانایی دارد تا از میان خوبی و بدی انتخاب کند، میتواند از افراد نیکوکار، افراد بدکار بسازد و برعکس.
هوش مصنوعی: هیچ چیز را بی خیالی نکن، چرا که هر چیز بدی خالی از خوبی نیست. چنانچه زهر را که میبینی، به مهرهاش نگاه کن که هم مار را به همراه دارد.
هوش مصنوعی: هر چیز جزئی که میبینی، ویژگیهای کلی و عمومی در آن وجود دارد. همانطور که عنکبوت برای ساختن پردهای در غار، از تواناییهای خاص خود استفاده میکند.
هوش مصنوعی: بسیاری از زشتیها وجود دارند که در واقع میان آنها خوبیهایی نهفته است، اما این نکته به خاطر وسوسههای نفس و افکار منفی است که انسان را به اشتباه میاندازد و باعث میشود که آن خوبیها دیده نشوند.
هوش مصنوعی: رحمت الهی به دنبال رفع نیازهای کسانی است که در تشنگی و سختی به سر میبرند، بنابراین طبیب برای بیمار خود دارویی فراهم میکند.
هوش مصنوعی: به خداوند خدمت کن و نگران روزی خود نباش، زیرا هر کس از سفره رزق و روزی خود بهرهمند خواهد شد و کسی که مقدر شده، ناگزیر به روزیاش خواهد رسید.
هوش مصنوعی: فقر میتواند باعث شود که حتی در میان نور و روشنایی، افراد با احساس تاریکی و ناامیدی مواجه شوند.
هوش مصنوعی: اگر در وجود هستی، مفهوم نیستی وجود نداشته باشد، هر کسی که دینار بیاورد، میتواند صاحب ثروت و مال شود.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که برای درک و شناخت ارزش واقعی انسان، باید مانند یک فانوس در دل از روشنایی درونی خود استفاده کرد. یعنی، هر فرد باید بتواند با دروننگری و نور معنوی خود، به حقیقت و عمق وجود خود پی ببرد.
هوش مصنوعی: سالی که راهجو نمیتواند از مکان خود حرکت کند، زیرا چشمانش بسته است و همچون گاوی که در آسیاب میچرخد، در دور باطل در حال چرخش میباشد.
هوش مصنوعی: پرورش و تربیت تنها زمانی نتیجه میدهد که زمینهی مناسب و ظرفیت لازم وجود داشته باشد، مانند اینکه اگر درختی با تلاش و کوشش به بار بنشیند، باید در خاکی حاصلخیز رشد کند.
هوش مصنوعی: عاشقان شیدا و سرگشته، دیگر نیازی به رعایت قوانین و مقررات ندارند. چه کسی میتواند انتظار داشته باشد که مجنون، در شرایطی که دلبسته عاشق شده، به قواعد و ظواهر توجه کند؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که نفس در وجودت است، باید با مشکلات و سختیها دست و پنجه نرم کنی. گنج واقعی در زندگی همان رنج و زحمتهایی است که تحمل میکنی.
هوش مصنوعی: دل انسان اگر غیر از دوست، چیزی بخواهد، نمیتواند دشمنی نداشته باشد. دوستی واقعی که به دیگران روی آورد، دیگر نمیتواند وفادار بماند.
هوش مصنوعی: از آرزوی دیدن محبوبان خود دست بکش، زیرا این آرزو تو را به عذاب میاندازد و در نهایت، از این خواسته ناامیدت میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که دل تو چیزی را میخواهد، حتی اگر معشوقهات و صدای چنگ باشد، اگر حال تو خوب نباشد، فرقی نمیکند که در چه موقعیتی قرار داری.
هوش مصنوعی: خوردن لذت بخش غذاها، روح تو را تحت تاثیر قرار میدهد و مانند مرغان که در دام طعمه گرفتار میشوند، تو نیز از لذتهای دنیا در دام نفس خود اذیت میشوی.
هوش مصنوعی: تمایلات و آرزوهای دنیوی، انسان را از درک عمیق حقیقت وجودش دور میکند؛ مانند پرندهای که به خاطر جستجوی دانه، در دام شکارچی گرفتار میشود.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که کسی که آزاد و مستقل است، نمیخواهد تحت کنترل نفس و تمایلاتش قرار گیرد. همانطور که شیر به خاطر وجود افسار و محدودیت نمیتواند آزادانه حرکت کند، انسانهای آزاده نیز نباید اجازه دهند که خواستهها و شهوتهایشان آنها را به بند بکشند.
هوش مصنوعی: وقتی شیران حقیقی از دنیا بروند، هیچکس به زندگی و آرزوهای بزرگ توجهی نخواهد کرد و حتی افراد پست و بیارزش هم به چیزهای بیارزش و پوسیده متمایل خواهند شد.
هوش مصنوعی: نفسی که کافر است، دشمن تو به حساب میآید. از او دوری کن و مراقب باش؛ یا او را از بین ببر یا چنان تلاشی کن که از تو دور شود.
هوش مصنوعی: نادان تنها به دنبال خواستههای خود است و در زاری و گریهاش فقط آرزوهای نفسش را بیان میکند. مانند اینکه بچه در حال گریه شیر میخواهد.
هوش مصنوعی: اگر همچون عیسی، آزاد و بینیاز نیستی، پس خود را به زحمت نینداز. هر کسی که بار دل را به دوش میکشد، مانند خر، فقط بار سنگینی به دوش دارد.
هوش مصنوعی: به راحتی نمیتوان از هیچ دوستی انتظار داشت که یار خود را ببینید. باید در نظر گرفت که چه مشکلات و دردسرهایی ممکن است دوست برای یار خود به وجود آورد.
هوش مصنوعی: هدف حکمت، ترس از مردم و روزگار است؛ در غیر این صورت، چرا افلاطون به دشت و کوهستان پناه برد؟
هوش مصنوعی: طبع و روحیات خود را در یادگیری افراد کاهش بده، تا ناگهان در مسائل کلی، به شیوهای نادرست عمل نکنی.
هوش مصنوعی: اگر از مسیر شرع خارج شوی، به گمراهی دچار خواهی شد. همچون موری نباش که راه درست را گم کند.
هوش مصنوعی: جز صحبت حق را نکنید، زیرا نباید به چیز دیگری تکیه کنید. نفس سرکش شما تحت تسلط این کلمات و قواعد قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر شبزندهداری کنی و از تزویر و فریب شیطان در امان باشی، پس دزد را چه میشود که جرات کند به سوی بیدار برود؟
هوش مصنوعی: به راستای حق حرکت کن و پیرو آن باش، زیرا در این مسیر، مشکلات و موانع از سر راهت برداشته میشوند و میتوانی به موفقیتهای عظیمی دست یابی که از نشانها و نشانههای الهی سرچشمه میگیرد.
هوش مصنوعی: خود را مانند آدمی که از خاک است، humble و قابل تواضع کن و اجازه نده که فکرهای شیطانی تو را به سوی خود بکشد. زیرا مانند او، خود را در دام افکار حبس کردهای.
هوش مصنوعی: سرنوشت و واقعیت زندگی را خودت رقم بزن و بگذار عشق، مانند جبرئیل، تو را به درجات فراوانی از فهم و دانایی برساند.
هوش مصنوعی: در کعبهی جان تو، جای توست و وقتی در هشیاری به آنجا برسی، مست و غافل نشو. آن که در این راه گم شده است، در خانهی هشیار به یادآوری و شناخت میرسد.
هوش مصنوعی: اگر در دور کعبه دلهای باصفا طواف کنی، تلاش تو باعث میشود که چرخ زمان به حرکت درآید.
هوش مصنوعی: جان را به حرکت درآور و با جدیت برقص، زیرا وقتی که بدن از پا افتاد، در این حالت بار دیگر چرخ زندگی را به شوق و سروری بازمیگرداند.
هوش مصنوعی: از دنیا ناامید نشو، زیرا در زمان طوفان نوح، بسیاری از امواج خطرناک وجود داشتند که دریا بسیار خشن و تند بود.
هوش مصنوعی: اگرچه باید غفلت و بیتوجهی را از گوشهایت دور کنی، اما این فرد همنشین، خود میتواند سر را به زحمت بیندازد و به چالش بکشد.
هوش مصنوعی: با حق راست رفتار کن، چرا که حق در کنار راستگویان قرار دارد. اما مکر و فریب در کار افرادی که مکار و چربزبان هستند، وجود دارد.
هوش مصنوعی: در واقع، قلبی که از صداقت و خلوص برخوردار است، خود را در معرض بازی دیگران قرار میدهد؛ زیرا آسمان همیشه به دستان توانای هنرمند و حرکتهای ماهرانه وابسته است.
هوش مصنوعی: از انسانهای نادرست و بد خصال دوری کن، زیرا اگر درختی میخواهی که سرسبز و با رشد باشد، باید تلاش کنی تا گیاه خود را به بهترین شکل ممکن پرورش دهی و به درختانی بزرگ تبدیل کنی.
هوش مصنوعی: در میان افراد بیارزش، هیچ ویژگی خاصی پیدا نمیشود، حتی خارهای بیفایده بیابان نیز گاهی گلهای بیخاصیت زیادی را به بار میآورند.
هوش مصنوعی: شرکت یعنی همراهی و اتحاد، که همچون ستارهها در آسمان، از نور و نعمت شما بهره میبرند و زیباییهایی همچون رنگهای عقیق و بلغار به دست میآورند.
هوش مصنوعی: اگر کسی با هدف و انگیزهای نیک سخن بگوید، سخنش به ارزش واقعیاش رسیده است وگرنه با معیاری که برای سنجش سخن وجود دارد، چه مقدار میتواند ارزش داشته باشد؟
هوش مصنوعی: اگر شعر واقعی زیبایی و معنا داشته باشد، شایسته است که به آن زیبایی و لطافت عطا شود، وگرنه انسان خردمند هرگز در اشعار به خود فخر نخواهد فروخت.
هوش مصنوعی: شعر زیبا و رنگین از وظیفهای که نقشهای مختلف را برمیسازد و از آب سرچشمه میگیرد، به دریا بیفکن. چرا که این دریا جواهرات با ارزشی را به ارمغان میآورد.
هوش مصنوعی: نقدی که به بررسی و ارزیابی شعر و نظم میپردازد، باید بر اساس معنا و نکات ظریف آن باشد.
هوش مصنوعی: این متن به این مفهوم اشاره دارد که به جای صرفاً خواندن مخزن المعانی، بهتر است به معنای آن توجه کنیم. همچنین، از عقل و دانش برای یادآوری و تحلیل اطلاعات تاریخی استفاده کنیم.
هوش مصنوعی: خواهم از ویژگیهای نیکو و مهربانی کسی بگویم که مانند آب حیات، چشمهاش را به دل تاریکیهای شب میآورد.
هوش مصنوعی: اگر روشندلان بدانند که این شعر ساده چقدر ارزش دارد، به خاطر بزرگی روحش، او را در زمره افراد والا قرار خواهند داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرکه او را میل خاطر سوی ارزانی بود
او برنج و خواری ارزانی و ارزانی بود
من بچشم یار از آن خوارم که ارزان یافتست
چون ببینی خواری هرچیز ز ارزانی بود
بر جفای صد شبش ناید پشیمانی شبی
[...]
خسروا می خور که خرم جشن افریدون رسید
باغ پیروزی شکفت و صبح بهروزی دمید
در چنین صد جشن فرخ شادباش و شاه باش
کایزد از بهر تو این شاهی و شادی آفرید
ملک گیتی دولت عالی تورا دادست و بس
[...]
از برای بخشش آموزی چو اقبال و خرد
آفتاب از اوج خود شاگرد این درگاه باد
هر که را نور تجلّی بر دلش آید پدید
بس عجب نه گر چو موسی که برو ریحان شود
عیش من تلخ است بی تو ور بخواهد یک زمان
دو لب شیرین تو تلخ مرا شیرین کنند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.