رخت چون دیوانگان صحرا به صحرا می‌کشم
عشق می‌گوید سفر کن رخت هرجا می‌کشم
در میان محنت امروز از بس خو کردم
انتظار محنتی دارم که فردا می‌کشم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
رخت چون دیوانگان صحرا به صحرا می‌کشم
عشق می‌گوید سفر کن رخت هرجا می‌کشم
در میان محنت امروز از بس خو کردم
انتظار محنتی دارم که فردا می‌کشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به احساسات عمیق خود اشاره می‌کند. او همچون دیوانگان، عواطف و عشق را به هر سو می‌کشاند. با وجود اینکه امروز در سختی و محنت به سر می‌برد، اما به نوعی به انتظار مشکلات و چالش‌های جدید در آینده نشسته است. به طور کلی، شعر نمایانگر بی‌تابی و تغییرات مداوم احساسی اوست.
هوش مصنوعی: دلتنگی‌های خود را مانند دیوانه‌ها به سفر می‌برم و عشق به من می‌گوید که هر جا که می‌رهی ادامه بده.
هوش مصنوعی: در روزهای سخت امروز، به قدری به مشکلات عادت کرده‌ام که منتظر سختی‌های بیشتری هستم که فردا تجربه خواهم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بس که درد عالمی در عشق تنها می کشم
نالهٔ امروز را از ضعف فردا می کشم
خار خار راحتم ره می زند ای ساربان
گرم ران محمل که ناگه خاری از پا می کشم
چون به مرگ خود بمیرم رحم کن خونم بریز
[...]
ریخت ناخن بس که خار یأس از پا می‌کشم
بر در دل می‌نشینم پا ز درها می‌کشم
ساعدم از زیر بار آستین بیرون نرفت
چون نگویم دست همت را ز دنیا می‌کشم
شحنه را بر من گرفتی، محتسب را دست نیست
[...]
تیغ کوه همتم دامن ز صحرا می‌کشم
می‌روم تا اوج استغنا، دگر وامی‌کشم
دست از مشاطه در نازک‌ادایی برده‌ام
سایه از مژگان بر آن زلف چلیپا می‌کشم
در قناعت از صدف کمتر چرا باشد کسی
[...]
..............................
..............................ا می‌کشم
او فراهم می‌کشد چو غنچه جیب از روی ناز
من به صد امید، دامان تمنا می‌کشم
وصل را زان دوست می‌دارم که هجران در پی است
[...]
چون غمی زور آورد خود را به صحرا می‌کشم
ناله را سر می‌دهم از دیده دریا می‌کشم
راز در دل بیش از این نتوان نهفتن چند و چند
بر سر هر چارسو بانگ علالا می‌کشم
نی غلط کی می‌توان گفتن به هرکس راز دل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.