گنجور

 
ابوالحسن فراهانی

باز عشقش تازه کرد از نو دل افسرده را

آری آتش آب حیوان است شمع مرده را

از نگاهش دارم امید وصالی زان که گاه

می‌رود صیاد از پی ، صیدِ پیکان خورده را

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode