فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «قصه ملک سلیمان دی بخواندم در سیر» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ر» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱ - در هجاء خمخانه و مدح عمیدالدین: خط امان من است این قصیده غرا
شماره ۲ - در هجاء ملیح و مدح سیف الدین بن شمس الدین: ملیح مغ بچه را در طعام خوان هجا
شماره ۳ - پسر بوالعطا: آمد پسر دیو بوالعطا را
شماره ۴ - در مطایبه: در جستن وصل آن بت چینا
شماره ۵ - در هجاء خمخانه و مدح نظام الدین: خر خمخانه را دو خم شراب
شماره ۶ - در هجاء خمخانه و مدح نظام الدین: خر بدبخت بد بود در خواب
شماره ۷ - در هجاء خمخانه و مدح نظام الدین: همچو خر سر کنم برای ثواب
شماره ۸ - در هجاء خمخانه و مدح میر نصر بن ابراهیم: خر سر خمخانه را لبیشه کنم لب
شماره ۹ - در هجاء پیر و مدح صاحب عادل: الغ عارض ز . . . ن گربه افتاد
شماره ۱۰ - در مدح رکن الدین محمود و مطایبه: امیر عالم سالار رکن دین محمود
شماره ۱۱ - در هجاء حکیم نوزده: حکیم نوزده چون بیست و هفتگان بیند
شماره ۱۲ - در هجاء یاقوتی جولاهه: یاقوتی جولاهه بمرد و دو پسر ماند
شماره ۱۳ - در هجا: کلاخ پاره غاره نمی ماند
شماره ۱۴ - مطایبه: این خواجه‌زادگان که درین شهر و برزنند
شماره ۱۵ - در وصف حال خویش: از قصه دوشینه من تا که خداوند
شماره ۱۶ - بدو گفتم: در راه مرادی صنمی در گذر آمد
شماره ۱۷ - در هجو ملیح: ملیح را ببخارا از این خبر نبود
شماره ۱۸ - مطایبه: ای تازه تر از ترب و سفاناج ببربر
شماره ۱۹ - در هجو ابوالحسن حاکم: استری کردی ای بوالحسن حاکم خر
شماره ۲۰ - در هجو بوبکر اعجمی و فرزند او: بوبکر اعجمی پسری ماند یادگار
شماره ۲۱ - در هجاء خمخانه: این چه دعوی شگرف است بگو ای خر پیر
شماره ۲۲ - در هجو خمخانه: خمخانه خر سرای خر پیر
شماره ۲۳ - در هجاء خر خمخانه: ای پرستنده زاده سم خر
شماره ۲۴ - مطایبه: ایکه با روی نکو . . . ن کلان داری یار
شماره ۲۵ - در هجو جوانی و مدح احمد سمسار: ای آخته بالای پری چهره عیار
شماره ۲۶ - مطایبه: قصه ملک سلیمان دی بخواندم در سیر
شماره ۲۷ - در هجو خواجگی ادیب: کیست آن ستوده برده برون از فسار سر
شماره ۲۸ - در هجو دلداری: ای ز جان عزیز بنده اعز
شماره ۲۹ - در هجو داماد ناصر بزاز: برگوی بداماد خود ای ناصر بزاز
شماره ۳۰ - در هجاء خمخانه گوید: خر سر خمخانه ای بریش ترا تیز
شماره ۳۱ - در وصف حال خود گوید: منم آن گشته غایب از تن خویش
شماره ۳۲ - در هجاء احمد شباک: بجان پاک تو ای خواجه احمد شباک
شماره ۳۳ - در هجاء خمخانه گوید: ز بار هجو من خر خمخانه گشت لنگ
شماره ۳۴ - در هجاء نظامی: نظامی ارچه نمرد است مرده انگارم
شماره ۳۵ - در هجو خمخانه: . . . ری به . . . ن خر سر خمخانه در برم
شماره ۳۶ - در هجو خمخانه: خر خمخانه را آزار کردم
شماره ۳۷ - در هجو خمخانه و مدح قلج تمغاج خان مسعود: خر خمخانه را ناسور پیدا گشت و بیطارم
شماره ۳۸ - دلم چه خواهد: شاعرکی تاز باز یافه درآیم
شماره ۳۹: حسین غاتفری رخت برد سوی جحیم
شماره ۴۰ - در وصف دلدار: ای پشت دل خسرو ای کام دل شیرین
شماره ۴۱ - در هجو عمید کاسنی: عمید کاسنی آن کاسه سرش پنگان
شماره ۴۲ - در هجو شاعری: لنگ لنگاک من ای بلمه پیوسته برو
شماره ۴۳ - در هجو دوستی: گر ز تنی که چگندر نمای شد سر او
شماره ۴۴ - در هجاء خمخانه: خری سبوی سرو روده گوش و خم پهلو
شماره ۴۵ - لکلک بچه: تا برون زد ناگهان از . . . یه سر لکلک بچه
شماره ۴۶ - در هجو شاعری: بس ریش گاوی ای خر زنار منطقه
شماره ۴۷ - در هجو مؤید: مؤید ای فلکت دایه وار پرورده
شماره ۴۸ - در هجو قوامی: قوامی بگو از دل سهل و ساده
شماره ۴۹: عاشقم بر نجیبک منده
شماره ۵۰ - من کیستم: من یکی شاعرم نه سامانی
شماره ۵۱ - در هجو قوامی: تا ز طبیعی غر سیاه قوامی
شماره ۵۲ - در هجو دوستی: عطا گرفتی و شکر و ثنا نگستردی
شماره ۵۳ - در هجو ابوالمظفر: ای دیو بوالمظفر چون دزد بغنوی
شماره ۵۴ - در هجو شاهری: من آن کسم که چو کردم به هجو گفتن رای