Elahe S در ۲ سال قبل، جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۲۹ در پاسخ به بیژن دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:
سلام . درسته که میشه برداشت های متفاوتی از اشعار حافظ داشت، خاصیت و زیبایی حافظ به همینه
ولی با جمله اخرتون موافق نیستم ، چرا فکر میکنید لزومی نداره که با رمز و راز از خدا بگه؟ حافظ عارف هم بوده و خیلی طبیعیه که با استعاره و ایهام و عاشقانه تر و با واژه های دیگه از خدا صحبت بکنه.
کوروش در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۵ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل سی و ششم - فرمود از دعوی این کنیزک که کردند:
خشونت و احساساتی شدن شخصیت های بزرگ مثل مولانا بسیار عجیب و شگفت آور
به قول دوستمون سپهر شاید این قسمت رو از حرف های ایشون ننوشته باشن
سیدمحمدنواب صفوی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۲ در پاسخ به فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۱۴ - حکایت در معنی عزت محبوب در نظر محب:
بله سخت هست واقعا. ولی بعضی ها دیدم نظرشون این هست که دوست داشتن دلیلی نداره که دوطرفه باشه
سیدمحمدنواب صفوی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۷ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب سوم در عشق و مستی و شور » بخش ۱۶ - حکایت سلطان محمود و سیرت ایاز:
جناب آقای حائری شیرازی برای این شعر زیبای سعدی و تطبیق آن با معنای صفات رحمان و رحیم شرحی کرده اند. رحمانیت الهی را شامل کسانی دانسته اند که دنبال در و گوهر ها رفتند و رحیمیت الهی شامل حال کسانی که توجهشان به حضرت حق است مثل ایاز که در قفای سلطان محمود روانه شد و وسوسه در و مرجان او را غافل نساخت. چه ادبیات پرمضمون و غنیی داریم.
حبیب شاکر در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۲۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۸:
سلام بر همراهان همیشگی
دریا به دو کف کشید می نتوانم
بر خواهش دل رسید می نتوانم
بر وفق مراد گر نگردد دنیا
جز حوصله با امید می نتوانم
سپاس از همه همراهان
قرمز در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۵ در پاسخ به ثنا اَبدالی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۹:
سلام
نه وزن درست همون فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن هستش این یه اختیار شاعریه که در این وزن رکن اول (و فقط اول) می‌تونه به جای فعلاتن، فاعلاتن بیاد.
سیدمحمدحسین میرفخرائی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۶ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۴۳:
این دوبیتی را شادروان ایرج بسطامی در آلبوم «حال آشفته» و با عنوان «مخالف‌خوانی و دوبیتی‌خوانی» در کنار اشعار دیگر به‌زیبایی تمام خوانده‌اند. امکان افزودن این اثر در اینجا فراهم نبود.
Atasbad در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۲۰ دربارهٔ فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » اشعار غیر دوبیتی » ملمع:
ظاهرا این شعر پس از سفر فایز به نجف و دیدن طلاب حوزه علمیه انجا و درباره عده ای از طلاب نجف که درس نمیخواندند وفقط میخوردند و میخوابیدند ،سروده شده است .منبع سخن بنده گفتگوهای حضوری با نوه ی فایژ مرحوم رئیس عباس فایز میباشد .پیروز باشید .
Atasbad در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » اشعار غیر دوبیتی » مرثیه‌ای دیگر:
این شعر وصف حال حضرت زینب در اربعین هست و نوحه میباشد شاعرش نیز شاعر هم دوره فایز ، ملاعبدالله حاجیانی ،متخلص به صیاد میباشد .
Atasbad در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۲۳ دربارهٔ فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۴۲:
در این ترانه بی نیازی انسان (در ارتباط با خداوند ) به هیچ میانجی ، به روشنی بیان شده است .
Atasbad در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۲۰ دربارهٔ فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۳۳:
این ترانه به روشنی نشان میدهد فایز اهل سلوک بوده و تعریفی که از عاشق ارائه میدهد از زیباترین تعاریف در ادب ایران است .
Atasbad در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۱۶ دربارهٔ فایز » ترانه‌های فایز بر اساس نسخه‌ای دیگر » دوبیتی‌ها » شمارهٔ ۲۵:
این از جمله ترانه هایی می باشد که اندیشه «انسان خدایی » فایز را به روشنی نشان میدهد .
فلان بهمان در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۳۴ دربارهٔ ایرج میرزا » مثنوی‌ها » عارف نامه » بخش ۲:
بسی زیبا
این شعر را به اتفاق خانواده مطالعه نموده و از بیانات آن لذت همی ببردیم
Yousef Shafiei در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۹ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۴:
من از خواندن این رباعی اینو دریافت کردم باد وزیده و شمع نزدیک لباس بوده و باعث سوختن لباس شوهر شده شوهر با عصبانیت زن رو باعث سوختن لباسش دانسته و احتمالا سیلی به صورتش زده و در نصف صورتش احساس سوزش و سوختگی کرده و همینکه رفته شمعی که باعث سوختن لباس شده رو خاموش کنه موهاش هم آتش گرفته
اگر همینی که من از این شعر فهمیدم باشه شاید این رباعی حاصل همان سیلی باشه
رسا رحمانی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۱۶ - بیان آنک نفس آدمی بجای آن خونیست کی مدعی گاو گشته بود و آن گاو کشنده عقلست و داود حقست یا شیخ کی نایب حق است کی بقوت و یاری او تواند ظالم را کشتن و توانگر شدن به روزی بی‌کسب و بی‌حساب:
42 گام تو
سمیه سادات میربابایی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۰ دربارهٔ مولانا » فیه ما فیه » فصل دهم - اینچ می‌گویند که اَلْقُلُوْبُ تَتَشَاهَدُ گفتی‌ست:
لَوْلَاکَ مَا خَلَقْتُ الْاَفْلَاکَ «اگر تو نبودی این جهان را نمی آفریدم»
رضا از کرمان در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۲:
سلام
بک به معنی بزرگ، وپسوندی بعد از بعضی مناصب دولتی است مثل اتابک ودر اصل مخفف بیوک است وفکر نکنم بحث سوگند وقسم باشه
دکتر صحافیان در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ سنایی » حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه » الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی واحواله » بخش ۵۹ - حکایت:
شرح حکایت:شتر مست(تمثیل مرگ) قصد هلاک مردی در شام کرد، او درون چاهی رفت و به خاربنی(عمر) آویزان شد، در زیر پاهایش 4 مار افعی(4 طبع بدن)و در بن چاه اژدهایی (گور) دید و خاربن(عمر) را نیز موش سیاه و سفید(روز و شب) می‌بریدند. در کنار چاه، مشغول به خوردن ترنجبین(خواسته‌ها) شد و غافل از خطرات. (احمد نراقی این حکایت را در مثنوی طاقدیس آورده؛ به جای شتر شیر، به جای خاربن طناب و به جای ترنجبین عسل که خوردن آن همراه با نیش زنبورها و آغشته به خاک است. در جهان‌بینی او، نوش دنیا همواره با نیش است.)
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح
علی میراحمدی در ۲ سال قبل، پنجشنبه ۱ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۰۸ در پاسخ به زهیر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۷۲:
واژگان ترکی است، مولوی اشعاری به زبان ترکی هم دارد.
در واقع دارد قسم میخورد به فلان و فلان و فلان...
Elahe S در ۲ سال قبل، جمعه ۲ تیر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۳۱ در پاسخ به فرید نجف زاده اصل دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۵: