حبیب شاکر در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۳:

سلام بر دوستان عزیز 

پندی دهمت به که بکارش بندی 

دل شاد نما ،تا که ز شادی خندی 

کی رفته دوباره آید و ما مانیم؟ 

از مهر جهان عاقلی ار دل کندی 

سپاس از یاران

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۵۶ در پاسخ به س ش دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۸۰:

دوستان اگر جایی غلط املایی هست لطف کنین از اون بالا دکمه ویرایش استفاده کنند تا بقیه به اشتباه نیفتند

ممنون

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰۵:

منظور از 3 ماه سخن گویم و نه ماه خموش چیه

اصا کیه که همچی خصلتی داره؟ 

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۰۰:

عشق واقعی به معشوق

مهستی کیا در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۸ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵:

دو بیت "زاهدی به میخانه سرخ رو ز می دیدم" و "دین‌و دل به یک دیدن باختیم و خرسندیم" در یکی از آوازهای شهرقصه اثر بیژن مفید استفاده شده. 

میروی و مژگانت فتنه ها بر انگیزد

میروی و میریزی خون خلق و میدانی

...

با عرض پوزش تمامی آواز را نوشتن خارج از صبر بنده میباشد :) 

یاسر رفیعی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۷ در پاسخ به معین احمدی دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۷:

درود بر شما ..دقیقا ...شاهکاره این آلبوم ..یکی از دهها شاهکار استاد محمد رضا شجریان ، خسرو بی بدیل آواز ایران ،که با همکاری روانشاد پرویز مشکاتیان اجرا  شده است .من هم بیش از بیست سال است که با آثار استاد زندگی میکنم ...ایشان با شناخت کاملی که از ادبیات ایران زمین داشتند ، اشعار را به بهترین شکل ممکن اجرا می کردند .گویی اگر سعدی و حافظ و....در هنگام سرودن این ابیات دقیقا همین حس و حال رو می خواستند منتقل کنند .

حسین غنجی فشکی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۴۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۲۴:

با سلام و وقت بخیر، خدا رحمت کنه این شاعر بزرگوار و همه شاعران عرصه ادب و فرهنگ و معرفت را ، خواستم یک نکته اینجا اضافه کنم آن هم اینکه ، از کوتهی ماست اگر موفقیت حاصل نمیشود، از ضعف امید و توکل و ایمان و تلاش ماست که دستاورد بهتری نداریم ، نعمت ها فراوانند ولی ناشکریم ، ناشکری و نرسیدن ما از کوتهی فکر و خرد و معرفت و همت ماست🌸🌸🌸

 

 

دکتر صحافیان در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:

روز سخت جدایی و شب طاقت فرسای فراق به پایان رسید، زبرا در حال عبور ستاره خجسته فال نیک دیدارش را زدم( نظامی:بسا فالا که از بازیچه برخاست/چو اختر می‌گذشت آن فال شد راست)
۲- نمی‌بینی که فخر فروشی و ناز پاییز در گام‌های سبز بهار به پایان رسید!
۳- و شکر که از دولت گوشه کلاه گل، غرور زمستان و سیطره خار پایان یافت.
۴-به پگاه امید که برای این پیروزی در پرده غیب به اعتکاف نشسته، بگو طلوع کن که شب تاریک دوری تمام شده است( خانلری: شد معتکف)
۵- همین‌طور پریشانی شب‌های فراق در سایه موهای خوشبو و خوشایند معشوق پایان گرفت(خانلری: از غم دل)
۶- هنوز از شوق باورم نمی‌شود که پیمان شکنی روزگار و داستان فراق پایان یافته باشد!
۷- ای ساقی که حال خوشمان را با دیدار فراهم ساختی! پیوسته جامت از باده عشرت پر باد! که آشفتگی خمار با چاره‌جویی تو پایان می‌یافت.
۸- گرچه کسی حافظ را به حساب نیاورد، اما مهم این است که رنج بی‌پایان فراق پایان یافته و‌حال خوش در دسترس.
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح

 پیوند به وبگاه بیرونی

مرتضی یعقوبی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:

درود خدمت بزرگواران

به عرض دوستان عزیزی که فرموده اند این شعر از شاهکارهای شیخ اجل حضرت سعدی نیست برسانم، شاید مصرع اول که حضرت میفرمایند ((خوشا و خرما آن دل که هست از عشق بیگانه)) کمی خواننده را به شک وا دارد، ولی در مصرع بعدی شیخ اجل مهر تأئیدی بر شاهکار خود میزند، و میفرماید ((که من تا آشنا گشتم دل خرم نمیبینم)). منظورشان این است که زمانی که عاشق واقعی شدم و با آن عشق لایزال آشنا گشتم فهمیدم که هر دلی که با این معشوق آشنا نگردد الحق که خوش و خرم نیست.

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۰۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰:

4- تا تطاول نپسندی و تکبر نکنی - که خدا را چو تو در ملک بسی جانورند

5- این سراییست که البته خلل خواهد کرد - خنک آن قوم که در بند سرای دگرند

***

[یزدانپناه عسکری]

تمامی مخلوقات و موجودات و جانوران ارحام خود را دارند ( نُقِرُّ فِی الْأَرْحامِ – الحج : 5)

ارحام سایر مخلوقات و سرای دگر در بند حرکت جوهری مجموعه اسماء انسان (البقرة : 31 - وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها) از نفس واحده است.( الأنعام : 98 - وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ)

امیرالملک در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۰۶ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۸:

ما را به رایگان بخر از ما و داغ برنه

ای درد و داغ عشق ترا ما به جان خریده

 

در آن روزگار برده را که می خریدند داغی بر او مینهادند تا مالک او معین شود.

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۹ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۲۶- سورة الشعرا- مکیة » ۴ - النوبة الاولى:

77- وَ اتَّقُوا الَّذِی خَلَقَکُمْ و بپرهیزید از عذاب آن خدای که شما را بیافرید، وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِینَ (۱۸۴) و گروهان پیشینیان.

***

[یزدانپناه عسکری]

الشعراء : 184 - وَ اتَّقُوا الَّذی خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلینَ‏

محافظت کنید از نور آگاهی خلقت جبلی خود  با درآمدن به درک جبلی اولین[درک و تعقل و فطرت اولیه خدائی]؛

(وَ اتَّقُوا الَّذی أَمَدَّکُمْ بِما تَعْلَمُونَ‏ - الشعراء/132؛ وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْکُمْ جِبِلاًّ کَثیراً أَ فَلَمْ تَکُونُوا تَعْقِلُون‏ - یس/62)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۴ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۱۸- سورة الکهف- مکیة » ۵ - النوبة الاولى:

2- «عُرِضُوا عَلی‌ رَبِّکَ» و عرض کنند ایشان را بر خداوند تو، «ًّا» صفها بر کشیده، «َدْ جِئْتُمُونا» و گویند ایشان را آمدید بما، «ا خَلَقْناکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ» چنان که شما را آفریدیم روز پیشین، «ْ زَعَمْتُمْ» بلکه چنین میگفتید بپنداشت، «َّنْ نَجْعَلَ لَکُمْ مَوْعِداً (۴۸)» که ما شما را روز وعده ننهاده‌ایم.

[یزدانپناه عسکری]

الکهف : 48 - وَ عُرِضُوا عَلی‏ رَبِّکَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا کَما خَلَقْناکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَکُمْ مَوْعِدا

در آمدن ذات و تجربیات عمل (جِئْتُمُونا)  به موعد مقرر و باز پس گیری نیروی حیاتی و تطهیر مَصْفُوفَة (فک) و اتصال فیوض منفصل (خَلَقْناکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ).

***

[محمد رضا آدینه ‏وند لرستانی]

الکهف : 48 - وَ عُرِضُوا عَلی‏ رَبِّکَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا کَما خَلَقْناکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَکُمْ مَوْعِدا

آنها همه در یک صف به پروردگارت عرضه می‏ شوند (و به آنها گفته می‏شود) شما همگی نزد ما آمدید آنگونه که در آغاز شما را آفریدیم اما شما گمان می‏ کردید ما موعدی برایتان قرار نخواهیم داد. (کلمه الله العلیا ج‏3 ص 858)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۳۶ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۱۵- سورة الحجر- مکیة » ۱ - النوبة الاولى:

3- اگر مسلمان بودندی. «ذَرْهُمْ» گذار ایشان را، «یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا» تا می‌خورند و کام می‌رانند، «وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ» و دراز دیدن عمر ایشان را مشغول میدارد، «فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (۳)» تا آن گه که آگاه شوند.

***

[یزدانپناه عسکری]

‏ الحجر : 3 - ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُون

اقتضاء حکمت آگاهی وخلقت،  مصون از افراط و تفریطِ  درک مستدل و منطقی حیات دنیوی است. [(الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ- انفطار/7)  ؛ (یَأْکُلُوا، أکل: ادراک - أُکُلُها دائِم‏) ؛ (یُلْهِهِمُ : لَهْو: آن چیزی است که انسان را از آنچه که برای او لازم و مهم است باز می دارد) ؛ (الإمل، أمل- التَّأَمُّل‏- اندیشیدن و فکر کردن در امور و حقایق، پرستش و نیایش عقلی بدرگاه خداوند) ؛ (سَوِیّ: چیزی که در مقدار و کیفیّت از افراط و تفریط، مصون است‏)]

***

[حسین انصاریان[

‏ الحجر : 3 - ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُون

بگذارشان تا بخورند و [با لذایذ مادی و زودگذر] کامرانی کنند، و آرزوها سرگرمشان نماید؛ پس به همین زودی [حقّانیّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهمید(انصاریان، حسین، ترجمه قرآن (انصاریان)، 1جلد، اسوه - ایران - قم، چاپ: 1، 1383 ه.ش.ص 262)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۳۰ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۸۹- سورة الفجر- مکیة » النوبة الاولى:

22- وَ تُحِبُّونَ الْمالَ و دوست میدارند مال را حُبًّا جَمًّا دوستی سخت فراوان.

***

[یزدانپناه عسکری]

الفجر : 20 - وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا

خروج از عمق حدود ادراک انسان و ثبات و ایستا و افراط در حواشی. (یا حَسْرَتی‏ عَلی‏ ما فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ- 56/ زمر) [(المال، مَیْل از حالت اعتدال و وسط بیکی از دو طرف) ؛ (حَبَّة القلب‏ ؛ تعلق و دوست داشتن و ثبات قلب و ادراک) ؛ (جما، جمم : ایستا و راکد)

*

[علی اکبر قرشی بناب]

الفجر : 20 - وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا

مال را به طور افراط دوست می‏ دارید.(قرشی بنابی، علی‏ اکبر، تفسیر احسن الحدیث، 12جلد، بنیاد بعثت، مرکز چاپ و نشر - ایران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج12ص 218)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۲۰ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۲۴- سورة النّور- مدنیّة » ۳ - النوبة الاولى:

4- «وَ لْیَسْتَعْفِفِ» و ایدون بادا که از زنا باز ایستند و پاک زیند، «الَّذِینَ لا یَجِدُونَ نِکاحاً» ایشان که زن نیاوند و بهای کنیزک ندارند، «حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ» تا آن گه که اللَّه ایشان را بی‌نیاز کند از فضل خویش، «وَ الَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْکِتابَ» و ایشان که مکاتبت جویند و نبشته باز فروخت، «مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ» از بردگان شما، «فَکاتِبُوهُمْ» ایشان را مکاتب کنید، «إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیْراً» اگر دانید که داشت خود یاوند و با کار خویش برآیند، «وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذِی آتاکُمْ» و ایشان را از آن مال که اللَّه شما را داد چیزی دهید، «وَ لا تُکْرِهُوا فَتَیاتِکُمْ عَلَی الْبِغاءِ» و پرستاران خویش را بر زنا مدارید، «إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً» چون پاکی و پرهیزگاری میخواهند، «لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا» تا چیزی بدست آرید از چیز این جهانی، «وَ مَنْ یُکْرِهْهُنَّ» و هر که ایشان را ناکام بر زنا دارد، «فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِکْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحِیمٌ» (۳۳) اللَّه آن پرستاران بناکام بربدی داشته را آمرزگارست و بخشاینده‌.

***

[یزدانپناه عسکری]

النور : 33 وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذینَ لا یَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ   وَ الَّذینَ یَبْتَغُونَ الْکِتابَ مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ فَکاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فیهِمْ خَیْراً   وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذی آتاکُمْ   وَ لا تُکْرِهُوا فَتَیاتِکُمْ عَلَی الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا ط وَ مَنْ یُکْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِکْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحیم‏

بسنده نمی کنند به زیستن با حداقل نور آگاهی چون که در وجود خود پیمانی با «آم» نبسته اند   و نور آگاهی شان رشد می کند از فضل خدای آگاه و وسعت دهنده آگاهی   اراده می کنند کتاب فیوض خدا را (أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَیْبُ فَهُمْ یَکْتُبُونَ- 41/ طور)   سختی و مشقتی خارج از وجود انسان نیست، برای مُدرک عرض حیات دنیوی، اگر نگه دارنده نور آگاهی خود باشد. خداوند آمرزنده کسی است که تن به خواسته وادار کننده خود نمی دهد. [( بِغَفْرَتِهِ: نور آگاهی و نیروی حیات خود را از قسم خورده به اغوا، آنگونه که واجب است و بایستی پوشیده شود مستور دار) ، ( سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّه‏ - الفتح/29)]

***

[محمدرضا آدینه‌وند لرستانی]

النور : 33 وَ لْیَسْتَعْفِفِ الَّذینَ لا یَجِدُونَ نِکاحاً حَتَّی یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ط وَ الَّذینَ یَبْتَغُونَ الْکِتابَ مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ فَکاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فیهِمْ خَیْراً ط وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذی آتاکُمْ ط وَ لا تُکْرِهُوا فَتَیاتِکُمْ عَلَی الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا ط وَ مَنْ یُکْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِکْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحیم‏

و آنها که وسیله ازدواج ندارند باید عفّت پیشه کنند تا خداوند آنان را به فضلش بی‏ نیاز سازد و بردگانی از شما که تقاضای مکاتبه (قرارداد مخصوص برای آزاد شدن) را دارند با آنها قرارداد ببنیدید اگر رشد و صلاح در آنها احساس می‏ کنید (و بعد از آزادی توانائی زندگی مستقل را دارند) و چیزی از مال خداوند که به شما داده است به آنها بدهید و کنیزان خود را برای تحصیل متاع دنیا مجبور به خودفروشی نکنید اگر آنها می‏ خواهند پاک بمانند و هرکس آنها را بر این کار اکراه کند (سپس پشیمان گردد) پس همانا خداوند بعد از این اکراه آمرزنده و مهربان است.(آدینه ‏وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏4  ص 492)

یزدانپناه عسکری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۰۸ دربارهٔ میبدی » کشف الاسرار و عدة الابرار » ۲۴- سورة النّور- مدنیّة » ۳ - النوبة الاولى:

3- «وَ أَنْکِحُوا الْأَیامی‌ مِنْکُمْ» نکاح کنید بیوگان خویش را، «وَ الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ» و پارسایان بندگان و پرستاران خویش را، «إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ» اگر درویش باشند، «یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ» بی نیاز کند اللَّه ایشان را از فضل خویش، «وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ» (۳۲) و اللَّه تواناست بی‌نیاز بحال خلق دانا.

***

[یزدانپناه عسکری]

وَأَنْکِحُوا الْأَیَامَیٰ مِنْکُمْ وَالصَّالِحِینَ مِنْ عِبَادِکُمْ وَإِمَائِکُمْ ۚ إِنْ یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ - نور 32

محافظت کنید نور  آگاهی تان را، از دستبرد شیطان (1) در  تقدیر  پیمانی که مشارکت در آن نداشته اید. آگاهی رشد می کند از فضل خدای آگاه و وسعت دهنده آگاهی .

[(أنکحوا ، نکح: اصل نِکَاح برای پیمان بستن و عقد است) ، (الْأَیامی ، آم، الْأَیْمُ من الحیات. الحُبَابُ الحیّةُ. شیطان) ، (مِنْکُمْ : منا و امناء - چیزیکه تعیین و تقدیر شده‏) ، (إِمائِکُمْ ، أما ، الأَمَةُ: خلاف الحُرَّةِ، - جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح - بیروت، چاپ: اول. ج‏6 ؛ ص2271 ؛ عَبْد) ،  (عِفَّة: رشد ته مانده و حداقل آگاهی - وَ مَنْ کانَ غَنِیًّا فَلْیَسْتَعْفِفْ‏- 6/ نساء) ، (قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ – بقره/256) ، (قالَ رَبِّ بِما أَغْوَیْتَنی‏ لَأُزَیِّنَنَّ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعینَ‏ - الحجر/39 ؛ قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعین‏ - ص/82) (1) المَسْخُ‏: الذی لا مَلاحَة له، و من اللحم الذی لا طعم له‏ (مهنا، عبد الله علی، لسان اللسان - بیروت، چاپ: اول. ج‏2 ؛ ص554) ؛ الحرب‏ مَأْیَمَة، جنگ با أَیِّم - الإیامی ، أیم ، جنن : ابن عباس رضی اللَّه عنه‏- الجانُ‏ مَسِیخُ‏ الجِن‏ [جنن‏]: و منه الحدیث: جنَّ علیه اللیل. و منه حدیث علی: جُعل لهم من الصفیح أجنان. و فی حدیث زید بن نفیل: جنَّان الجبال. و فی حدیث السرقة: القطع فی ثمن المجن. و منه: الصوم جُنَّة. - و الحدیث: الإمام جُنَّة. و فیه: أنه نهی عن بیع ذبائح الجن. و منه الحدیث: اللهم إنی أعوذ بک من جنون العمل. النهایة 1/ 307، 308، 309. زمخشری، محمود بن عمر، الفائق - بیروت، چاپ: اول. ج‏1 ؛ ص207) - وَ الْجَانَّ خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نارِ السَّمُومِ‏ - حجر/27 ؛  زوج همراه ملازم بشر که منفک نشد : فَسَجَدَ الْمَلائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ - الحجر/30  ؛  إِلاَّ إِبْلیسَ أَبی‏ أَنْ یَکُونَ مَعَ السَّاجِدینَ - الحجر/30 - جدایی : إِذْ قالَ یُوسُفُ لِأَبیهِ یا أَبَتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لی‏ ساجِدینَ – یوسف/4 ؛ قالَ یا بُنَیَّ لا تَقْصُصْ رُؤْیاکَ عَلی‏ إِخْوَتِکَ فَیَکیدُوا لَکَ کَیْداً إِنَّ الشَّیْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبینٌ – یوسف/5]

[محمدرضا آدینه‌وند لرستانی]

النور : 32 - وَ أَنْکِحُوا الْأَیامی‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم‏

و مردان و زنان بی‏ همسر را همسر دهید و همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را اگر فقیر و تنگدست باشند خداوند آنها را از فضل خود بی‏ نیاز می‏ سازد خداوند وسعت ‏دهنده و آگاه است. (آدینه ‏وند لرستانی، محمدرضا، کلمة الله العلیا، 6جلد، اسوه - ایران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏4  ص 491)

مهدی نظام زاده در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۵۹ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۹۸:

سلام. شرح شما از بیت سوم صائب چیه؟

چو شاهین سر مپیچ از راستی تا محترم گردی

که میزان را سبک در چشم مردم سنگ کم

مهدی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۳:

سلام.

البته من متخصص نیستم ولی فکر میکنم توأمان هر بلا اگر چه از لحاظ وزن درسته از لحاظ معنی هم یکجورهایی درسته ولی از لحاظ صنعت آخر همین بیت که یکجور تکرار( به صورت عکس یا قلب) هست «تو امان» «امان تو» این صنعت رو دیگه نخواهیم داشت. در ضمن شاید لفظ توأمان بودن با بلا (در فرهنگ لغت یعنی دو چیز همراه هم) برای معشوق معنوی که اتفاقا در قسمت دوم مصرع امنیت بخش هر بلاست یکجور تناقض محسوب شه.

 

نەمام در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱:

منِ گدا و تمنایِ وصلِ او هیهات

مگر به خواب ببینم خیالِ منظرِ دوست

 

 

 

این تمنایم به بیداری میسر کی شود

کاشکی خوابم گرفتی تا به خوابت دیدمی

 

سعدی