سامان اسکندری در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۸ در پاسخ به عاطفه شریفان دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۷۱:

وه خیلی زیباتر میشه

سیاوش در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۰۴ در پاسخ به nabavar دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۰:

درود بر دوست بزرگوار

 

مولانا زن رو پست میدونسته؟؟

گر تو مردی را بخوانی فاطمه

 

گرچه یک جنس‌اند مرد و زن همه

یا

این حمیرا لفظ تانیثست و جان

 

نام تانیثش نهند این تازیان

 

لیک از تانیث جان را باک نیست

 

روح را با مرد و زن اشراک نیست

خیلی واضح مولانا بار ها تو اشعارش دو چیز رو میگه که جنسیت و نژاد تاثیری بر روی برتری یه نفر نداره بلکه کمال و معرفت مهمه

اتفاقا دوره مولانا زنان توی مجلس هاشون شرکت میکردن و تنها جایی که روبند ها رو برمیداشتن مجلس های مولانا بوده

موفق باشید

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۴ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶۴ - خدو انداختن خصم در روی امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه و انداختن امیرالمؤمنین علی شمشیر از دست:

سلام 

کی  گود  + کی(چه زمانی) به تو گوید ؟ 

 شاد باشی

احمد خرم‌آبادی‌زاد در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۹ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۷۸ - رسیدن رامین به مرو نزد ویس:

در مصرع دوم بیت شماره 12 و مصرع نخست بیت شماره 13، واژه «دیده» به معنی دیده‌بان به کار رفته است.

احمد خرم‌آبادی‌زاد در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۷۷ - آگاه شدن ویس از آمدن رامین:

در مصرع دوم بیت شماره 18:

سرِ مُشکین گُلِه بر گل بپیراست

باید گفت که واژه «گله» (gole) به معنی «زلف پیچیده و مجعد زنان» است (فرهنگ فارسی دکتر معین).

فرهود در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۳:

«دیاری بکر و کشف نشده» می‌شود سرزمینی که مردم زبانشان را نمی‌فهمیدند و آدمی نبودند!

به احتمال زیاد دیاربَکر باید باشد. امروز شهری است در ترکیه که ابتدا «آمِد» نامیده می‌شد. یکی از قدیمیترین شهرهای ترکیه است. سعدی به دمشق سفر کرده، دیاربکر هم تقریبا در جنوب ترکیه است.

 

 

علیرضا علیجانی در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۱:

سخت زیبا می‌روی، چه توصیف زیبایی

رضا از کرمان در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۰۰ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۰:

سلام 

دوستان گرامی خدای نکرده قصد ایرادگیری از جناب عطار راندارم ولی در مصرع دوم این بیت  (در کون ومکان تا کی) بهتر معنی میده امکان داره اشتباه تایپی باشه ؟

گر طالب دلداری از کون ومکان بگذر 

هست او زمکان برتر،در کون ومکان تا کی 

   شاد باشی 

Shahriyar Na در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۴۶ در پاسخ به علی محمدی دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ (مهدی نامه):

شعری که در خود سایت نوشته شده در صحیح ترین حالت ممکن،و ترتیب سال درش رعایت شده،ولی شعری که شما نوشتید صدسال اخرش مثل سالاد درهم ریخته شده! اول اینکه لفظ برقرار در ابیات اصلی وجود نداره و در دسته نسخه های تحریف شده قرار داره ، دوم اینکه ماه را رو سیاه میابم داره اشاره به ویروس کرونا میکنه،چون ابجد ماه و کوید یکسان‌ و با بررسی تاریخ های اعلام سویه ها در نجوم متوجه ربطش به ماه میشید،البته شما تقصیری ندارید چون کامنت شما مربوط به قبل کوید هست ولی ترتیب ابیات باید بدرستی رعایت بشه،پس این بیت مربوط به زمان شاه نیست...در مورد مدت زمان سلطنت رضاشاه هم فکر نمیکنم نیازی باشه ما مته به خشخاش بزاریم!!زمان سلطنت ناصرالدین هم منظور چهارتا ده و هشت یعنی منظور چهل و هشت سال...که بازهم نیاز نیست مته یه خشخاش بزاریم و بگیم توی جشن پنجاه سالگی سلطنتش کشته شد!ما کوچکتر از آنیم که درمورد شاه نعمت الله ولی،نظر بدیم و بگم اینرا درست گفته انرا کمی خطا گفته! قطعا جایگاهش را بدرستی درک نکردیم چون خود ایشان فرمودند که از نجوم این سخن نمیگویم،بلکه از کردگار میگویم...یعنی ایشون فیلمنامه را دیده و گفته،پس سخت حتی ایشون را پیشگو خطاب کنیم....درکل بنظر میاد ابیات ابعاد بسیاری دارند و فقط باید توسط بزرگان اهل طریقت تفسیر بشن و بهتره ما با انتشار نسخه های تحریف شده باعث گمراهی کسی نشیم..

امید وداد در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۹:

در بیت :

برو ای گدای مسکین و در دگر طلب کن

که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی

بنظر واژه " گفتی " در مصرع دوم اشتباه نساخان باشد و درست " کفتی " است از کوفتن دلیل آنکه در را می کوبند تا پاسخی آید

Mahmood Shams در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۰۰ دربارهٔ ایرج میرزا » مثنوی‌ها » عارف نامه » بخش ۵:

سپاس از شما جناب کرمان گرامی 

این نشان دهنده شخصیت عمیق و شعور بالای شماست ، 

ارسال شعرهای جناب صائب عالی و بجا بود 👌👌👏👏🙏🙏

ای کاش مردم ما تحمل نظر مخالف 

را تمرین کنند و یاد بگیرند بدون بی احترامی و توهین به دیگران ، با استدلال و منطق نظر خود را محترمانه بیان و در کمال آرامش و ادب توام با تامل موافقت یا مخالفت کنند 

به قول جناب سعدی 

تا مرد سخن نگفته باشد

عیب و هنرش نهفته باشد

 

 

احمدرضا احمدیان در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۷ دربارهٔ کلیم » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۱:

من بیت 6 را اینگونه یافتم.

ما تشنه یک جرعه ، تو میراب محیطی

ساقی قدح نیمه زلطف تو بعیدست

بهار در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ ابوالفرج رونی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۴ - در مدح سیف الدوله محمود ابراهیم به مناسب تعیین او به حکومت هندوستان:

بیت پنجم بنفذ غلط است و  بنقد یا به‌نقد درست است. اینک به‌نقد والی هندوستانیا

سیاوش قزلباش در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۸ دربارهٔ جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲:

یکی از دوستان در حاشیه همین شعر که رباعی شماره دو سعدی است این موضوع را گوشزد کرده بود آمدم چک کردم دیدم درست فرمودند

سیاوش قزلباش در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۵ دربارهٔ جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲:

این که شعر سعدی است از اونجا که ملک خاتون قرن بعد از سعدی است یا کپی کرده یا این که اشتباهی رخ داده است

محمد علی کبیری در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۲:

با عرض سلام بیت اخر

تیغ سزاست هرکه راا درک سخن نمی کند و یا

تیغ سزاست هرکه را فهم سخن نمی کند صحیح تر هست

کوروش در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۴۱ در پاسخ به پارسا دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۹۹ - گفتن عایشه رضی‌الله عنها مصطفی را علیه‌السلام کی تو بی مصلی به هر جا نماز می‌کنی، چونست؟:

وسواس یعنی شک و شبهه داشتن و بد دل بودن که در نهایت به حسادت ختم میشه

آن کسی کش مثل خود پنداشتی

زان سبب با او حسد برداشتی

و در بیت آخر هم میگه مری و هم سری نکن  یعنی تو با اونا خودتو برابر ندون وگرنه سرتو به باد میدی

 

احد در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۰:

سلام

به نظر من بیت آخر این طور خواننده شود.

خامش کنیم و خاموشی هم، مایه دیوانگی است

این عقل باشد کاتشی در پنبه ای پنهان کنیم؟

درست تر است

فرشاد روو در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۵:

یوسف ثانی که حافظ میگوید دقیقا اشاره به امام زمان دارد

احد در ‫۱ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۴۸:

سلام و عرض ادب به همه عزیزان و اهل فرهنگ و ادبیات فاخر فارسی

نسخه ای از غزلیات شمس با مقدمه مرحوم استاد فروزانفر دارم.

در جلد اول صفحه ۵۴۸ذیل غزل ۱۳۵۵ (همین غزل) اشاره به حدیثی شده از حضرت ختمی مرتبت (ص) که فرمود« در شب اسرا که به آسمان میرفتم، قطره ای از عرق بدن من (از شدت حرارت آن سفر روحانی) به زمین چکید « فنبت کنه الورد» از آن عرق گلی رویید (شاید همان گل سرخ و به تعبیری گل محمدی باشد) «فمن آراد آن یشم رایحتی، فلیشم الورد.» هرکه خواهد بوی مرا استشمام کند آن گل را ببوید. اینجاست که مولانا فرمود «اصل و نهال گل عرق لطف مصطفاست»