احمد شامی نژاد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹:

با سلام و عرض ادب و ارادت محضر همه علاقمندان ادب و عرفان

بنده به عنوان یکی از مصنفین کشور پهناور عزیزمان صاحب اثاری چون ( ارمغان سیر و سلوک ، دیوان شامی ،غزلیات ترکی جلد 1 و 2  ، بنام اسلام اما بیگانه از اسلام ، این اعتیاد خانمانسوز نیست ) اکثر عمرم را با ادبیات شعر و شاعری گذرانده ام  . در حیطه معنابخشی بهتر است بگویم یک مصرع یا یک بیت شعر می تواند معانی بسیار داشته باشد و نمی توان یک بیت شعر را محدود یا مقید به یک معنا و مفهوم ساخت مثل نهالی است که رو به رشد است تا کجا برسد معلوم نیست  انچه مهم و ضرور است رعایت محدوده عقلانی و معنوی است هیچ کسی در هیچ جایگاهی حق ندارد معنایی بر شعر بدهد که مغایر با فرهنگ عقلی و معنوی باشد معنا و مفهوم باید عقل پذیر و معنا بگیر باشد مثلا هیچ کسی حق ندارد با فساد معنی بر مقام و منزلت شعر اسیب زده و اذهان را منحرف نماید محدوده معنابخشی قواعد و ضوابطی دارد که مبتنی بر عقل و شعور و باطن یا همان حقیقت بشر می باشد و خارج از قواعد عمل کردن جنایت ادبی محسوب می گردد . بنده شاید گهگاهی بعضی معانی نابجا و قاعده شکن به چشمش بخورد اگر فرصت داشته باشم ویرایش لازم را انجام داده و صاحب معنا را به مسیر راست می کشانم از همه دوستداران شعر و ادب استدعا دارم احترام متقابل را در حیطه معنا و مفهوم حفظ بدارند اگر کسی از مدار عقلی و حقیقی خارج شود و معنای متضاد ارایه نماید با نهایت مهر و احترام هدایتش فرمایند نباید کوچکترین بی حرمتی در حق مفسرین و معنابگیران اعمال سازند

مسافر در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۲:

 

سلام

این غزل توسط آقای پرویز شهبازی در برنامه 991 گنج حضور به زبان ساده شرح داده شده است

می توانید ویدیو و صوت شرح  غزل را در آدرسهای  زیر پیدا کنید:

 

parvizshahbazi

 

aparat

سهیل امانی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۰۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹۷:

واقعا تعجب میکنم که چطور مولانا چند صد سال جلوتر از زمان خودش زندگی میکرده. این شعر چقدر زیباست و واقعا به عنوان یه مدرس آموزش تندخوانی کیف کردم.

چو لباس تو‌ درانند لباس وصل می دوز 

یا 

چو لباس تو دراند تو لباس وصل می دوز

 

Mahmood Shams در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۳۱ در پاسخ به رند تشنه لب دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱:

درود خواهش می کنم ، آفرین به توجه شما

که با تامل و دقت از مطلع تا مقطع غزل را می خوانید

و به سادگی عبور نمی کنید که متاسفانه امروزه کم تر دیده میشه

بعضا بدون تمرکز و تامل مثل خواندن خبر سریع گذر می کنند

، اما در پاسخ به شما دوست گرامی دو نکته به ذهنم می رسد

اول این که دیوان حضرت حافظ به دست خود شاعر جمع آوری نشده و بعد از فوت توسط دیگران انجام شده 

احتمال داره برخی از کلمات در طول تاریخ و زمان جمع آوری به دلایل مختلف از جمله اشتباه شنیداری و ..... تغییر یافته و عوض شده یعنی در بیت اول شاعر شب قدر سروده و اطرافیان شب وصل شنیده باشند ، دوم اینکه در اکثر غزلیات حافظ انسجام موضوع و مضمون وجود ندارد که یکی از ویژگی های شاعر ،  بیتی عاشقانه است ،  بیتی دیگر از همان غزل نقد اجتماعی و مقابله با زهد ریایی و دو رویی ، و  بیتی دیگر جهان بینی خود شاعر ،  یا نصحیت و پندی به مخاطب ، و ارتباط معنایی بین ابیات وجود ندارد و کمتر شاهد انسجام و ارتباط موضوعی بین ابیات هستیم و اکثراً هر بیتی معنی و مضمون مستقلی دارد

 

کوروش در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۰۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » فریدون » بخش ۱:

تفو ای چرخ روزگار تفوعرب را بجای رسیده است کار که عرب کند آرزو بر تاج کیانی فردوسی

عباس جنت در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۴:

بنامیزد = بنام ایزد

 

امیررضا چاراستاد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، دوشنبه ۴ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۱ در پاسخ به سیدجبار مقیمی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲:

سلام

من رفتم جستجو کردم برنامه‌ای در این تاریخ که نوشتید وجود نداره.

صابر در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۵۸ دربارهٔ عطار » الهی نامه » بخش یازدهم » (۱۳) حکایت حسن بصری و شمعون:

بسیار عالیست. این داستان را شیخ در تذکرة الاولیاء ذکر کرده اند. کتاب های عطار گنجیست گرانبها

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۰ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۶۴:

خر ان بد گیاهی که نگواردش
همی با خری روز کمتر چرد

 بی ان وزن شعر بهم میریزد من این را  درست کردم   پذیرا نشد  ناگزیر اینجا مینویسم تا  نیک و بدش دریابند

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۰۳ دربارهٔ لبیبی » قطعات و قصاید به جا مانده » شمارهٔ ۷ - در دیوان مسعود سعد سلمان:

به شعرت ار چه عطای بزرگ داد ملک
 هنر نه از توست آن پادشا بزرگ عطاست

باید پس از شعرت ار باشد بی ان هم وزن و هم معنی راست نمی اید  من این تصحیح را نوشتم  نپذیرفتند چون  پذیرفته نشده ناچار  اینجا مینویسم

عبدالرضا فارسی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۵۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » جنگ بزرگ کیخسرو با افراسیاب » بخش ۱۴:

به پرواز شیر بز دادیم 

امیرحسین صباغی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۹ در پاسخ به Nima.Mmmm دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:

در این حد می‌دانم عزیزم. بحث این است که نقش‌های متفاوت این دو، تکرار قافیه را توجیه نمی‌کند. مثلا اگر کسی رفت و آمد را با فعل‌ آمد قافیه کند باز هم تکرار قافیه داریم. حتی قافیه‌کردن بخواب با خواب به معنی اسم تکرار قافیه محسوب می‌شود. این مورد هم بعید می‌دانم کسی در تکراری بودن قافیه‌اش تردید کند.

پارمیس حکیمی سبزواری در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۸ دربارهٔ حکیم سبزواری » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۱:

خیلی زیباست

جهن یزداد در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۵۳ در پاسخ به مهدی حافظی دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۲ - ارمایل و گرمایل و رهانیدن قربانیان مارهای مغزخوار روییده بر دوش ضحاک:

در کامنتهای بالا نوشته شده
ایران را پارسیان مینامیدند و انان دو دسته بودند انان که در کوه و دشت زندگی میکردند و کارشان دامداری و بازرگانی و بدرقه (همراهی و بیمه کاروانیان ) بود و دگر ابادی نشینان  - آن گروه نخست را کردان یا کردان پارسی مینامیدند
برای همین میگوید کنون کرد از ان تخمه دارد نژاد

هدهد میرزا در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۴۴ - صفت رسیدن خزان و در گذشتن لیلی:

بیت 16 افتاده است.

روباه رزه فتاده در راه

آلوده به خون چو موی روباه

 

بیت 74 نیز افتاده است.

او بر همه مرده‌ریگ رانده

باز از همه مرده‌ریگ مانده

Nima.Mmmm در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۳ در پاسخ به امیرحسین صباغی دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:

طلب اول به معنای خواستن و درخواست است و طلب دوم فعل امر است و در اصل بطلب به معنای بخواه بوده که به اقتضای وزن شعر حرف ب حذف شده است و چون هر کدام معنای دیگری را میرساند تکرار قافیه محسوب نمیشود.

امیرحسین صباغی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱:

چرا این شعر در همان بیت اول تکرار قافیه دارد؟ :/

زهرا محمودی در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰:

خیالِ حوصله‌یِ بحر می‌پزد، هیهات

چه‌هاست در سرِ این قطره‌یِ محال‌اندیش!

 

خیال‌پختن: کنایه از توقع بی‌جا، تصور و خیال نابه‌جا در ذهن آوردن. 

حوصله: مجازاً تاب و تحمل.

هیهات: شبه جمله؛ دور است.

قطره: مجازاً هرچیز اندک و در اینجا استعاره از دل.

خواجه در اینجا دل سرگشته‌ی خود را که در بیت اول به شکاری (شکار شده) سرگشته مانند کرده بود، به قطره‌ی کوچکی تشبیه می‌کند که آرزوهای بزرگ و محال در سر می‌پرورد.

 

نه عمرِ خضر بمانَد، نه مُلکِ اسکندر

نزاعِ بر سرِ دُنیّیِ دون مَکُن درویش

 

ای فقیر، بر سر این دنیای فانی و زودگذر جنگ و جدال نکن، که نه عمر خضرِ جاوید، ماندگار است و نه سلطنت اسکندر.

 

ص 80-679 شاخ نبات حافظ نوشته دکتر محمدرضا برزگر خالقی

انتشارات زوّار - چاپ پنجم 1389

 

دنیی: مُمالِ (برگردانِ) دنیا.

مُمال: گاهی در برخی واژگان عربی مصوت «ا» به مُصَوت «ی» تبدیل می‌شود. اسلامی= اسلیمی/ سلاح= سَلیح/ جهاز= جهیز

حمید نیکو در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۵۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۹:

استاد بنان هم این غزل رو اجرا کرده اند

کوروش در ‫۱ سال و ۵ ماه قبل، یکشنبه ۳ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۴۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۱۲ - منازعت چهار کس جهت انگور کی هر یکی به نام دیگر فهم کرده بود آن را:

قول ان من امة را یاد گیر

تا به الا و خلا فیها نذیر

 

إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا ۚ وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِیهَا نَذِیرٌ

ما تو را به حق به رسالت فرستادیم تا مژده دهی و بیم دهی و هیچ ملتی نیست مگر آنکه به میانشان بیم‌دهنده‌ای بوده است.