حسین خداخواه در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۸ دربارهٔ رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۶:
با سلام بسیار عالی است.با نظر دوست مان راجع به دو نقطه موافقم
امیدی در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
در نهج البلاغه فرموده است: خیر الناس فیّ النمط الاوسط. یعنی بهترین مردم در باره من میانه روانند.
بهمن در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۰۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰ - بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود نه به هوای نفس و تأمّل فاسد:
با سلام دوست محترمی که به مثنوی ایراد وارد کرد لابد همین ایراد را به سوره یوسف نیز باید تعمیم دهد
علیرضا نخجوانی در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۳۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۳:
گمان می‌کنم یک "آن" در مصرع پایین اضافی‌ست:
"آبرویی نیست پیش آن آن زیبا پسر"
دانیال در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۶ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۱ - دیباچه:
بنام انکه جان را فکرت اموخت
چراغ دل به نور جان بر افروخت
اشاره به قلب انسان است.
انسان از روح و جسم تشکیل شده است .قلب انسان واسطه بین روح و جسم انسان است.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۵:۳۵ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » گم‌شدن شبلی از بغداد:
در بیت دوازدهم "بنده ای" صحیح تر است.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۵:۰۸ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » گفتهٔ عباسه دربارهٔ روز رستخیز:
در بیت 6 "اله" صحیح است.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۵:۰۲ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » گفتهٔ عباسه دربارهٔ روز رستخیز:
در بیت 9 "مخنث" صحیح است.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۴:۴۸ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت زاهدی خودپسند که از مرده‌ای احتراز جست:
در بیت 22 "نباشد" صحیح است. بعلاوه در مصراع اول همین بیت "وحد" یا "احد" صحیح تر از "واحد" بنظر میرسد.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۴:۳۶ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت زاهدی خودپسند که از مرده‌ای احتراز جست:
در مصراع دوم بیت 14 کتابت بهتر چنین است:
قطره ای را حصه بحری رحمتست.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۳:۵۹ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت موسی و قارون:
در مصراع دوم بیت دوم "به زاری" صحیح تر است.
امیر م در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۳:۵۳ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت صوفی و انگبین فروش:
در بیت سوم "صبور" صحیح است.
در بیت آخر "پیغمبری" صحیح است.
مینا حیرانی در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۱:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
از نظر من توضیح بیت اول نمی تواند توضیح کاملی باشد. نمی توان انسانی را یافت که به نقص خود واقف است و تنها به دلیل علم بر این نقص به شادی روزگار سپری می کند.
بیش تر به نظر می آید که شادی انسان به این دلیل است که هر لحظه وجود خدا را در نشانه ها و آیات موجود در جهان پیرامون خود می بیند و بیشتر خدا را درک می کند و این تفکر مدام و شناخت تدریجی خداوند که با کنکاش بسیار همراه است و کاریست سخت اما به هر حال موجب شادی انسان جویای معرفت می گردد برای همین در بیت دوم بطور مستقیم به این موضوع اشاره می کند و شناخت خدا را علاوه بر حواس ظاهری نیازمند نیروی معنوی نیز می داند.
سعید در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۴۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱:
سجادهٔ زهد من، که آمد
خالی از عیب و عاری از عار
مصراع دوم بهتر است خالی زعیب و عاری ازعار تصحیح گردد تا وزن درست شود .
عباس در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۴۰ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵:
چند بیت مهم از این شعر سالهاست که سانسور شده متاسفانه...!!!
......
مثلا می فرماید:
سجده بر بتی دارم راه مسجدم منما
کافر ره عشقم من کجا مسلمانی
و یا یک بیت دیگر که مصرع اولش درست به یادم نیست ولی بیت دوم رو کاملا به یاد دارم
می فرماید:
"ما و زاهد هر دو داغ دار هستیم"
داغ ما به دل باشد داغ او به پیشانی...
صحت این اشعار را مطمئن هستم که از حضرت شیخ بهائی است
محمود در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
در مصرع دوم ، سخی نیست ، سخن درست است وهمچنین شهد وشکر
غلامحسین مراقبی در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۵۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:
با درود
بپذیریم که خیام فیلسوف بود و فلسفه با عرفان نه باهم نمی جوشند که با یکدیگر در تضادند؛ بنگریم بدگویی های عارفان را از فلسف و فیلسوف.
فلسفه به (خرد) باور دارد و بر استدلال استوار. اما عرفان به اشراق باور دارد و به سخنی دیگر بر (دل) استوار است.
رباعی خیام رد پنداشت های آیینی است
غلامحسین مراقبی در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲:
با درود
یادمان باشد، خیام فیلسوفی است که با نگریستن به رباعی های اصیل او در می یابیم او با اندیشه های افلاتون، ارسطو، فیثاغورث و اپیکور و ... آشنایی داشته.
همین رباعی را بنگریم که چه گونه خیام مثل افلاتون را در یک رباعی بازمی گوید. و در رباعی های دیگرش پنداشت های فیثاغورث و... را.
غلامحسین مراقبی در ۱۳ سال قبل، سه‌شنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۹:
با درود
خیام در این چهارپاره، همچون دیگر سروده هایش، به استادی و زیبایی از موسیقی وازه و حرف بهره گرفته: پاره نخست: قصر و چرخ؛ هر دو نامواژه داری یک آوای زبر( َ ) و دو حرف ساکن اند.
دوم: بهره گیری شاعر از تکرار و ضرب آهنگ( کو )
و به راستی( بر درگه او شهان نمودندی رو) ما را به یاد خاقانی نمی اندازد؟
این است همان درگه کو را ز شهان بودی
دیلم ملک بابل، هندو شه ترکستان
بنگریم که خیام این همه زیبایی، موسیقی و اندیشه را در تنها یک رباعی به استادی نشانده
حامد در ۱۳ سال قبل، چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۱۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴: