ﮐﻤﯿﻞ در ۱۳ سال قبل، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻣﯿﮕﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﯾﮏ ﯾﺎ ﺩﻭ ﺑﯿﺖ ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﺣﻀﺮﺕ ﺧﺘﻤﯽ ﻣﺭﺗﺒﺖ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻏﺰﻝ را ﺩﺭ ﻭﺻﻒ ﺍﻭ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
mohmd khvajvi در ۱۳ سال قبل، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » ملحقات و مفردات » شمارهٔ ۲:
این بیت درست نیست چون وزن ان اشتباه است .شای این چنین درست تر باشد
گر ببینم رخ خود را ....
ناشناس در ۱۳ سال قبل، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۵۶ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:
صورت صحیح بیت یازدهم:
چون شود اخلاص کاملتر، رسد سلطان عشق
آنچه بود افسار در سر، بعد از این افسر شود
امین کیخا در ۱۳ سال قبل، شنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۰:۵۳ دربارهٔ عبدالواسع جبلی » گزیدهٔ اشعار » قصاید » مدح اثیرالدین امینالملک زینالدوله ابومنصور نصر بن علی:
بسیار روان وگوارای جان است اما مدیحه گفتن زیبنده بزرگان نیست
عبدی در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:
در ادامه سخن حمید رضا واج آرایی یا هم حرفی آمدن چند حرف یکسان یا مشابه است اما در این بیت تکرار شش وسس صدای تسبیح زیر لب را می دهد به آن آوامعنایی می گویند که از واج ارایی باباتر است یعنی صدای کلمات خود گویای معنا باشند .
یزدان در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۵۵ دربارهٔ حافظ » مثنوی (الا ای آهوی وحشی):
سلام
من برای اولین بار این شعرو تو فیلم تهران من حراج شنیدم خیلی خوشم اومد
بعد تو گوگل سرچ کردم دیدم فرامرز اصلانی هم خوندتش ،گوش دادم و واقعا لذت بردم
و وقتی فهمیدم شعر حافظه
آکوردشو هم دانلود کردم تمرینش کردم و الان خودمم میتونم بخونمش و الان برای هر کس میخونم میگه
دوباره دوباره دو....
عبدی در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷:
سلیمان از شخصیت های محبوب حافظ است و بارها سلطنت او، همنشینی با مور ، تخت او رفتن با باد ، سخن گفتن با مور ، همین موضوع . در این بیت و بیت من آن نگین سلیمانی ... تمام شخصیت های این داستان"سلیمان ، دیو ، انگشتر ، " آمده است. نیز بیت
از لعل تو گریابم انگشتری زنهار
صد ملک سلیمانم در زیز نگین باشد
سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم
عبدی در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند ساقی بشارتی پیران پارسارا بهترین وجه این بیت است زیرا 1- ترک یعنی زیبا روی و ترکان غارت گربودند اما اینجا برعکس عمر می بخشند 2- خوبان فارسی گو لطفی ندارد اما ترک وقتی فارسی می گوید لهجه شیرینی دارد. در زمان حافظ درشیراز چنین ترکان بوده اند . 3 پیر حسرتش عمر رفته است پس بخشیدن عمر برای او بسیار ارزشمند است. 4- پارسا هم به معنای زاهد است هم به معنای پارسی . اگر به معنای زاهد بگیریم ایهام دارد با پارسی گو وترک . دراین صورت یعنی ای پیران زاهد با صحبت ترکان پارسی گوی عمری را که بیهوده در زهد هدرداده اید را به دست آورید . قرائت دیگر "رندان پارسا " آمده که در آن صورت پارسا فقط یعنی پارسی چون رند زاهد یعنی کچل مو فرفری؟
عبدی در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۱:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷:
همین مصرع اول دقیقا تصریح دارد که حافظ رند نه تنها مرید شیخ جام نبوده . بلکه کاملا با زهد خشک امثال او مخالف بوده . شیخ جام در شکسنتن میخانه ها وحد زدن بر نوشندگان معروف است . برخی گفته اند چون حافظ مرید جام می است پس جام می شیخ حافظ است. معنی دوم این است که به شیخ احمد جام خبر دهید که من برخلاف میل شما مرید جام باده ام . این جام کجا آن جام کجا . در این صورت باید مصرع دوم چنین بود : از بنده بندگی برسان نه : وز بنده . در بعضی نسخ به جای شیخ جام شیخ خام آمده که از نظر موسقی ومعنی طنز آمیزش زیباست . لطفا شیخ تراشی نکنید
محمد در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۸:
با تأیید سخنان آقای فخارزاده، به نظرم مصراع
بر جای نان شادی خورد جانی که شد مهمان تو
اشاره به ماه رمضان دارد. یعنی کسی که ماه رمضان مهمان خدا می شود، به جای نان شادی می خورد.
مصطفی افشار در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
با عرض پوزش، خوانش دکتر سروش از این بیت به این صورت بود:
من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شهد و شکر هیچ مگو
مصطفی افشار در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۱۹:
سلام ودرود به دوستان
دکتر سروش از پژوهندگانی است که در زمینهی مثنوی و اشعار مولانا جلال الدین بلخی چند دهه مشغول به فعالیت هستند.
ایشان در تفسیر این بیت اشاره به نفیس و کمیابی شکر در روزگار مولانا کردند و گفتند که شکر در آن روزگار از ارزش بالایی برخوردار بوده است.
در حال حاضر، از ایشان یک تصحیح از مثنوی هم چاپ شده و همین اثر به علاوهی مجموعهی پرشماری از مقالات در مورد مولانا، ایشان را در ردهی فعالان مولاناپژوهی قرار میدهد.
در صورت درخواست دوستان مبنی بر معرفی منبع دقیق، نام این سخنرانی را از میان گفتههای ایشان مییابم.
با سپاس از تمامی دوستان
سهید در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۲:
آدم یاخوندن این شعر روحش به پرواز درمیاد
اگه عیدهم نباشه ها باخوندن بیت عید امدو....حال آدم عوض میشه.
رحمت بیکران خدابرروح مولانا
سید احمد مجاب در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:
کزین بهم به جهان هیچ رسم و راهی نیست درست است
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
حسین کشوری در ۱۳ سال قبل، جمعه ۱۲ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸:
ابتدای بیت چهارم، "اگر" به اشتباه "گر" نوشته شده است.
Nazanin در ۱۳ سال قبل، پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۲۲:۳۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹۲:
سلام، فکر میکنم مصرع دوم بیت اول صحیح نباشه!
لطفآ پیگیری بفرمایید.
درست: گر شام گهی چاشت نداریم خوشیم
پیوند به وبگاه بیرونی
31:11 / 41:47
امیرشهریار در ۱۳ سال قبل، پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷۰:
اصلاحیه:
سر دوست ندارد آنکه دارد سر عشق
شهاب الدّین عزیزی بُندرآبادی در ۱۳ سال قبل، پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۴۵ دربارهٔ سیف فرغانی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۴۶:
ارزش قطره اشک برای امام حسین علیه السلام
قطرهای از آن اگر در جنهم بیفتد آتش و حرارت آن را خاموش میکند.
ملائکه خود آن اشکها را گرفته و در شیشهای ضبط میکنند. (9)
برای هر عملی ثواب محدودی است جز ثواب آن اشک که اجر آن محدودیتی و یا اتمامی ندارد.
چشم گریان در عزای امام حسین علیه السّلام و ارزش آن:
اگر اشک بر امام حسین علیه السّلام دارای این همه اعتبارست یقینا چشمی که در عزای او گریان باشد نیز خواص و ویژگیهای مربوط به خود را دارد.
یا لَیتَنی کُنتُ مَعَهُم فَاَفُوزَ فَوزًا عَظیماً؛ ای کاش من با ایشان بودم و رستگاری عظیمی مییافتم.
با سپاس
محمد در ۱۳ سال قبل، پنجشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۱۳ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸:
در مصرع آخر "تلخی ای" از نظر نگارشی درست تر است
هادی در ۱۳ سال قبل، یکشنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹: