مسعود .م در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۳۴ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:

درود به همه دوستان
اول اینکه مثلی است معروف (ادب از که آموختی از بی ادبان )
ودر بالا مصداق این ضرب المثل جناب دکتر حامد را میبینیم که
چگونه ادب آموز شده اند و رحمت به آن شیری که ترا خورد
دو دیگر آنکه املای درست سرزمین « آزر » است نه آذر که معنای دیگری دارد
سوم آنکه کوشش مترجم گرامی موجب امتنان است ولی اشتباهات زیاد دارد ای کاش قبل از ترجمه با زبان آزری بیشتر آشنا میشدند

پویا در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳:

رعنا فرهان بخش هائی از این غزل را در آهنگ شکر خوش اجرا کرده است.
پیوند به وبگاه بیرونی

ناشناس در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۱۲ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۴:

من گوش زبانگ ن نبندم

محمد حکیمی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:

بیت چهارم، ساربان درست است. لطفا اصلاح شود.
محمل بدار ای ساربان
ممنون

nima در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۲۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱ - خدا حافظ:

سخن را گر همه یک جمله دستوری انگاریم
تو و سعدی خبر بودید و باقی مبتدا حافظ

حسن اوجی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶:

معنی بیت پنجم غزل 276 بفرماید. متشکرم

حسن اوجی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۰۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:

بیت دوم غزل214 را معنی بفرماید. متشکرم

حسن اوجی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۴:

لطفا بیت دوم غزل215 معنی بفرماید متشکرم.

امیر در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۵:

سلام. در مورد مصراع دوم بیت اول این شعر من خیلی فکر کردم. شکر از منقار خالی بودن یعنی چی؟ مگه نباید منقار از شکر خالی باشه؟
به نظر من درستش می تونه اینجوری باشه:
الا ای طوطی گویای اسرار مبادا خالی از شکرت، منقار
البته شکرت باید به سکون حرف ر خونده بشه و ک هم با تشدید.

حامد در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۱:۳۱ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰:

ّبیت 2 تا مونده به اخر مصرع دوم: مجنون تو صد هزار لیلی است

مازیار در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ دی ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۵۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » منوچهر » بخش ۸:

به دیار تو داده‌ایمش نوید
به دیدار تو داده‌ایمش نوید

پیام در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب دوم در احسان » بخش ۱۷ - حکایت درویش با روباه:

میخواستم بگم "همتانند" کلا سرهم باید نوشته بشه، منظور شاعر "اشخاص دون همت" بوده. اما ظاهراً فونت این صفحه نمیتونه این حروف رو بهم بچسبونه.

پیام در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۱۷ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب دوم در احسان » بخش ۱۷ - حکایت درویش با روباه:

بیت نوزدهم - مصرع دوم ، صحیح آن چنین است:
"که دون همتانند بی مغز و پوست"

پریشان در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۹:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۳:

در حافظ به تصحیح خانلری نیمشب آمده‌است و در لغتنامه‌ی دهخدا نیم‌‌شب و در فرهنگ معین هردو.

جهانگیر در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۹:

خلقی بریده زما زانکه غافلیم
ما خوشدلیم به آنکه فتادیم به چاه تو
آنجا که درد دل از حد برون شود
یادی کنیم ز غمزه هر گاه و گاه تو
حاشا که شکوه بریم پیش ناکسان
ای جان فدای جمله کنیزا ن و شاه تو

علی حصوری در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۲۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶:

استاد من ذبیح بهروز به ادوارد براون که از او در مورد عطار نظر خواسته بود گفته بود که کاش او به همان عطاری قناعت می کرد. این شعر از نظر زبان چه ضعیف است.

حسین در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۱ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۸:

در پاسخ به حاشیه هوشنگ عزیز :
به نظر می رسد خواجه زمانی که مجبور بوده در مدح زمامداری بیتی بسراید، با زیرکی غزل خود را می سروده و منظور خود را بیان می نموده حتی تخلص خود را هم می اورده، سپس بیتی هم در مدح حاکم به پایان غزل می افزوده و منتی سر او می گذاشته است.

فرید در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۳۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۴:

کریوه درست است یا گریوه ؟

محمدعلی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۰۳ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۱۷:

سلام دوستان فردوسی بزرگ ابائی ندارد که خود را یک وطن پرست پاکنژاد ودر عین حال مسلمان معتقد معرفی کند
جائی که می فرماید:
تورا دین ودانش رهاند درست ره رستگاری ببایدت جست و ایضا خود را شیعه پیرو علی می نامد ومیبالد:
برین زاده ام هم برین بگذرم یقین دان که خاک پی حیدرم
کسی که آنقدر شجاع هست که سلطان محمود را بی ارزش می شمارد با کسی رودربایستی ندارد که بخواهد عقیده اش را پنهان کند. پس خوب است یاد بگیریم که میشود هم ایرانی وپاک گوهر بود هم مسلمان که اسلام دین جهانی ویک مرام زندگی ست ونه یادگار اعراب.نژادپرستی کور بجائی نمیرسد.

آبان در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۱، ساعت ۱۵:۳۵ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴:

به نظرمیرسد با توجه به ادبیات قرن 4 و 5 این قصیدهء طولانی بیشتر "منسوب" به ناصر خسرو باشد. ابیات درج شده در سایت به سبک خراسانی نزدیک تر هستند.
در عین حال اگر دوستانی که معتقدند شعر صحیح قصیدهء طولانی تر است، منبع و مصحح اثر مورد استناد خود را معرفی کنند بحث مفیدتر و نتیجه بخش تر خواهد بود.