مجتبی آموزگار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۰۷ دربارهٔ باباطاهر » قصیده:

تا به حال این شعر را از باباطاهر نخوانده بودم، و الان فهمیدم که چرا همیشه به احترام نامش از جای بلند می‌شوم.

بهرام در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۵:

در پاسخ به محمدامین احمدی فقیه:
خسته نباشید!

رهگذر در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۲۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۷۵ - تشنیع زدن امرا بر ایاز کی چرا شکستش و جواب دادن ایاز ایشان را:

در بیت 9، عذر جویان «گشه» باید به «گشته» تصحیح شود.

محمدامین در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۵:

سلام و درود
در لحظه تاریخی و سال روز ورود حضرت امام به حافظ تفعلی زدم و این غزل هدیه شد.

حمید رضا در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

جناب بابکان، فکر نمیکنم منظور خیام این است که اگر از زندگی لذت ببریم، دیگر به درد و رنج و یا آخرت نخواهیم اندیشید.
این رباعی خیام، مانند بسیاری دیگر از رباعیاتش، به دور از توهین به کسی، گویای خشم او به کسانی است که با به کار بردن نام بهشت، لذایذ ساده زندگی را در نزد عامه زشت ترسیم میکنند و به ذهن مردم وارد می کنند و روزگار را برای کسانی که می خواهند آزادانه خوش باشند تلخ میکنند.
جناب پرده نشین، خیام نه تنها سگ را به پلیدی تمثیل نکرده، بلکه مقامش را الگو قرار داده.
حیوانات در طول عمرشان به 98 درصد کمال خود میرسند. آنان در هر لحظه ای کار درستی را که باید بکنند را انجام می دهند. نه بیشتر و نه کمتر. و نیز هرگز خود را با اندیشه های گوناگون فریب نمی دهند.
ما انسانها به خاطر توانایی استفاده از عقل، پس از بیست میلیون سال به بیست تا سی درصد کمال خود رسیده ایم . شاید همه ی ما روزانه در برخورد با مسائل، بسیاری از انتخاب هایمان نادرست هستند.
مولوی نیز بارها «انسان دیوانه» را الگو قرار داده. چرا که ذهنشان خود فریبی نمیکند و آنان فقط کار درست خود را انجام میدهند:
«حیلت رها کن “عاشقا” دیوانه شو، دیوانه شو».
پذیرش و سپس “عشق” به انسانها و نظام آفرینش است که ما را به سوی آنچه باید باشیم نزدیکتر میکند.

سروش در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۵۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۸:

سلام . نمیدونم چرا حس میکنم این غزل از سعدی نیست . چون سبکش زیاد به سبک شیخ اجل شبیه نیست . آیا شما تا بحال چیزی در مورد شبه ناک بودن این غزل درانتسابش به سعدی شنیدین ؟

ستار اسدی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۸ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴:

بیت ششم:
"قانون" و "شفا" اشاره به دو اثر شیخ الرییس ابن سینا دارد.

ستار اسدی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۳ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴:

مصرع اول بیت آخر باید اینطوری نوشته بشه:
هر تخم که کاری ثمر آن "دروی" فیض
دروی یعنی: درو کنی

نفیس در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۲۳ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۵۸:

خوبرویان

همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۵۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

احمد جان! مواظب باشید که شما هم به تعصب محکوم نشوید، دوست عزیز. همه توان شنیدن حق و حقیقت را ندارند، جانم!

احمد در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

همیشه بیدار عزیز
خواهش میکنم.امید است دیگر دوستان هم قدری بجای توجه محض به ظاهر به باطن اشعار التفات نمایند.مرز شیرین بین عرفان و کفر تار موییست و همین باعث زیبایی و ظرافت اشعار ناب شاعرانی مانند خیام و سنایی و مولوی و حافظ و ... است

همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۴۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

این تفاسیرعرفانی شما را قبول دارم، هر چند که دوستان تفاسیر دیگری کرده بودند. به قول شما: هرکس به اندازه وسع (درک)خود زین خوان بهره برد. ممنونم از شما!

همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۳۵ دربارهٔ کسایی » دیوان اشعار » مدح حضرت علی (ع):

متاسفم که هر جایی که جوابی ندارید، دیگران را متعصب مینامید، ولی تعصب در حاشا کردن و پوشاندن حق و حقیقت هم وجود دارد. بدانید که نه شما و نه همه دوستان و اساتید روشن فکرتان میتوانند حق و حقیقت را بپوشانند.
و مکرو و مکرالله و الله خیر الماکرین

احمد در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

تفسیر بنده هم مربوط به هر دوبیت بود و نه جدا.
در مورد کلمه سگ،هم میتوان معنای1) کنایی آن را در نظر گرفت:سگ بهتر از من است به معانی پست و حقیر بودن.
2)و از نظر دوم میتوان سگ را مجاز از حیوان دانست،خیام میفرماید اگر میل بهشت کند به جای میل لقا و دیدار خداوند،مانند آن است که بعد روحانی انسان از بین رفته و به حیوان تبدیل شده،زیرا روح انسان از خداست و خداوند در کالبد میدمد و روح تمایل بازگشت به اصل خود(خداوند)را داراست.
و اما زشت بودن در نظر مردم:مردم عادی که به عرفان نرسیده و فقط در پی بهشت هستند،بهشت را بسیار با ارزش تر از دیدار خداوند میدانند و اینکه خیام به بهشت بی اعتناست را زشت (یا دیوانگی) میدانند.

کوکب در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۲ دربارهٔ کسایی » دیوان اشعار » مدح حضرت علی (ع):

محمد جان
از پند تو ممنونم که گفتی :با متعصبین هم کلام مشو جان من ، که آب در هاون کوفتن است.
چَشم ، اطاعت

همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۱۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

احمد جان دیدم، ممنونم!
ولی سگ چرا؟
و چرا "هر چند به نزد عامه این باشد زشت"؟
اگر تفسیر بیت اول را هم عارفانه بدانیم، بیت دوم هنوز معنی قابل قبولی ندارد.

احمد در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۰۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

همیشه بیدار عزیز
چندتا کامنت بالاتر نوشتم عارفانش،دقت کنی میبینی

همیشه بیدار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

احمد جان اگر لطف کنی وبگویی که تفسیر عارفانه این شعر چیست، ممنون میشوم.

احمد در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:

روفیا و کوکب
این از ویژگی ها شعر ها عاشقانه بعد از سنایی است که عرفان و عشق را درآمیخت،این اشعار را میتوان به هر دوصورت بیان کرد پس مورد قبول هردوگروه قرار میگیرد.که اگه چنین نبود تا اینحد شهرت و محبوبیت نداشت.
پس این از ترفندهای شاعران است که شعر خود را طوری بسرایند که هرکس آن را بخواند بتواند مطابق میل و علاقه خود تفسیر کند،چه می خوار و ملهد چه متشرع و دیندار.
اما آنچه واضح است از انسانی با این همه درجات علمی در طب و ریاضی و نجوم و ... که کتبش تا قرون پیش در دانشگاه های جهان تدریس میشد،بعید است که معنای غیر عارفانه داشته و تا این حد سرسپرده به می و میخواری باشد که با علم جور نمی آید.
--هرکس به اندازه وسع (درک)خود زین خوان بهره برد--

سلام در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۳۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان سیاوش » بخش ۱۸:

وقتی آدم میبینه یه نفر که سالها درگیره حافظ و سعدی بوده اینجوری از بالا به مردم نگا میکنه نا امید میشه که بخواد راه ادبیات رو پیش بگیره
جناب پرفسوووووووووووور بزرگ و جلیل القدر نکن این کارو که امثال من که میخوایم بیایم تو این راه دل زده و ناامید بشیم من هر جای دیگه انتظار شنیدن این حرفارو داشتم الا اینجا که محفل ادبیه
بقول دوست با معرفتمون خدا ایشالا همه رو به راه راست هدایت کنه