قاموس۲ در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۴۳ دربارهٔ شیخ بهایی » نان و حلوا » بخش ۷ - «فی ذم العلماء المشبهین بالامراء المترفعین عن سیرة الفقرا»:

تَرَفَّعَ عَنْ أَصْدِقَائِهِ : تَعَلَّی ، شَعَرَ بِالغُرُورِ
ترفع بمعنی خودبرتربینی و مغرور بودن و بنابراین "المترفعین" صحیح است.

sara در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۲۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۱:

معمولا عطار نام خود را در آخر غزل میاورد اما در این غزل گفته شده فرید!!

علی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳:

سلام
من این رباعی را در دیوان شمس تصحیح استاد فروزانفر نیافتم
لطف کنید منبعی مکتوب برای انتساب آن به مولوی ذکر کنید

سودابه مهیجی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۳:۲۲ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵۵:

در ابیات 1 تا 11 شاعر در وصف خروس سخن می گوید

روفیا در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۰:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲:

درود یاران جانی
ازل گویند که همان " اسر " است و الف نخست آن ریشه لاتین دارد یعنی همان مفهوم نفی را دارد یعنی بدون سر!
و ابد همان " اپد " است یعنی بدون پا!
خلاصه کلام:
سر و ته ندارد!!
مولانا می گوید:
سر ندارد کز ازل بوده است پیش
پا ندارد کز ابد بوده است بیش
البته گمان نمی کنم واژگان ازل و ابد درباره مفهوم مکان یا هر چیزی که مکان را اشغال میکند( مثل سر و ته) باشند!
بلکه در باره مفهوم زمان هستند که به نظر پدیده ای جاری و بدون آغاز و آنجام می آید.
در انگلیسی eternity و infinity را داریم که من اغلب فراموش میکنم کدامشان بی آغاز و بی انجام در گستره زمان است و کدام در گستره مکان.

شفیق شرق در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۹:۵۱ دربارهٔ حافظ » مثنوی (الا ای آهوی وحشی):

در متن گنجور آمده که :" مگر وقت وفا پروردن آمد/که فالم لاتذرنی فردا آمد".
در مصراع دوم، فردا باید به "فرد" تغییر داداه شود. یعنی اینطور:" که فالم لاتذرنی فرد آمد"

روفیا در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۸:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹:

پندار گرامی
اگر ممکن است این مقام بلند رندی را توصیف کنید تا من دست کم نزد خود دریابم واقعا این مقام بلند تر است یا مقام جویا و پویای حقیقت بودن.

سودابه مهیجی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۰۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۲۰۰ - عذر گفتن کدبانو با نخود و حکمت در جوش داشتن کدبانو نخود را:

زانکه از قرآن بسی گمره شدند : یضل به کثیرا و یهدی به کثیرا و ما یضل به الا الفاسقین. ایه 26 بقره

پندار در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۹:

خانم روفیا؛ امشب در مجلسی بودم که این بیت صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد، خوانده شد، شما چون بسیاری از متشرعین اون مجلس قصد دارید که حافظ را از مقام بلند رندی به مقام نسبتاحقیر سالک و عارف الهی برسانید، من به گمان خویش باور دارم حافظ مخصوصا حافظ دوران سالخوردگی به زعم متشرعین دگم اندیش کافر و مرتد است، جایگاه این رند بزرگ را با این تفاسیر صرفا عرفانی خویش پایین نیاورید، حافظ کیمیای ناب رندی و کنایه به مذهب زهد است و بس ...

دکترفریبرز ملک نصری در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۱۸ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۴۴:

بعد از سلام
من >حاشیه> بهر طلب طعمه......<< به جاتر است چون ما حیوانات را هم معتقد میدانیم و عقاب از حضرت باریتعالی ر.زی میطلبد.
دیروز در باز پخش معرفت مولوی استاد دینانی اشاره ای به این شعر کردند و مرا بر ان داشتند که من امروز این صحفه را ورق بزنم.
شعری بسیار اموزنده هست. از من من کردن برای مثال منع میکند
موفق باشید
دکتر فریبرز ملک نصری
کارلسروهه
المان

کمال در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۲۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹:

جمع آن : 8212

مهرابی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۶ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

فارغ شده ز مسجد وز لذت مباحات/شاید مناجات درست تر باشد

س ، م در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱:

گویا فرقه هایی از یهودیان به بهشت و جهنم و آخرت معتقد نیستند

س ، م در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱:

محمد حسین بخشی گرامی
وقتی ما اعتقادات دیگران را انحرافی بنامیم یا مسخره کنیم مسلماً آنان نیز راه ما را منحرف میخوانند
هیپ یعنی چه ؟ توهین است یا استهزا ؟
اگر به دیگران احترام بگزاریم خودمان محترم میمانیم

ولگرد در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳:

طبق تصحیح محمد علی فروغی مصرع آخر "فریاد ندانم که کی آمد کی شد" آمده.

جاوید مدرس اول رافض در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۱۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶:

******************************************
*****************************************
دلم ..... لولی‌وشی‌ست شورانگیز
دروغ‌وعده و قتّال‌وضع و رنگ‌آمیز
ربودۀ: 31 نسخه (801، 803، 807، 813، 819، 821، 823، 824، 825، 836، 843 و 20 نسخۀ متأخر یا بی‌تاریخ) خانلری، عیوضی، نیساری، جلالی نائینی- نورانی وصال
رمیدۀ: 5 نسخه (827 و 4 نسخۀ متأخّر یا بی‌تاریخ) قزوینی- غنی، سایه، خرمشاهی- جاوید
36 نسخه غزل 260 و بیت مطلع آن را دارند. از نسخ کاملِ کهنِ مورّخ، نسخه‌های مورخ 818 و 822 غزل را فاقدند. در مصرع دوم:
سیاه‌چرده: 3 نسخه (801، 803 و 1 نسخۀ بسیار متأخّر: 898)
دروغ‌وعده: 32 نسخه (807، 813، 819، 821، 823، 824، 825، 836، 843 و 23 نسخۀ متأخر یا بی‌تاریخ) همۀ مصححان
خلاف‌وعده: 1 نسخۀ بی‌تاریخ
**********************************
**********************************

حبیب در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:

آقای ccx هر شاعر متین و خداپرست، شعرش لذت بخش هست. به اصطلاح ، هر گلی بویی دارد. ذوق هر فردی با مطالعه شعر شاعر خاصی تناسب دارد. همه سلیقه های افراد ادب دوست ، محترم است.

محمد حسین بخشی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۴۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱:

مازیار جان شما اگر قرآن را قبول داشته باشی میتونی در اینترنت سرچ کنی آیاتی در باره آخرت
اگر هم دین دیگری داشته باشی می توانی به کتب معتبر اون دین مراجعه کنی
یا در اینتر نت سرچ کنی سخن پیامبران در باره آخرت
و اگر هم در فرقه های انحرافی یا بی دین باشی که هیپ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

س ، م در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۵۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۷:

الناز جان
درود
به نکته ی درستی اشاره کردی
اگر اینطور بخوانی درست میشود
چراغ روی تو را شمع گشت پروانِه
مرا ز حال تو با حال خویش پروا نِه
که” نِه “ مصرع دوم علامت نفی است
که بهتر است طوری خوانده شود که با دیگر قافیه ها جور باشد
در تنگنای قافیه خورشید ، خَر { خَور } شود
شاد باشی

مرحوم_فراز_خراسانی در ‫۹ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۱۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷ - نالهٔ ناکامی:

و البته به تازگی اشتباه دیگری هم مرتکب شدند و غزلی از بانو پریناز جهانگیرعصر رو به نام حضرت شهریار خوندند
جواب روشنگریِ محترمانه ما هم در اینستاگرامشون منجر شد به بلاکِ دوسه روزه و البته با روشن شدن ماجرا مجددا از بلاک درآمدیم
پیوند به وبگاه بیرونی
کانال شعر و ادبیات_اصلی و جعلی