حاشیه‌ها
سلام
عارف بالله مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی در رابطه با بیت دوم این غزل می فرمایند که : منظور خواجه این است که سه ماه رجب و شعبان و رمضان را بندگی کن و از شراب روحانی بخور و نه ماه دیگر را به مشاهده جمال خدا بنشین .مسکین عاشق در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۵۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۷۴
آیا شاهنامه تصحیح دکتر جلال خالقی مطلق بهتر است یا شاهنامه دکتر فریدون جنیدی لطفا دلیل آن را بگویید
سیدمحسن خراشادیزاده در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۰۸ دربارهٔ بخش ۱ - آغاز کتاب
حیرت، ششمین وادى از، وادیهاى هفت گانه عرفان است که حافظ عارف به خوبى در این غزل به تشریح و توصیف آن پرداخته است و نشانگر آن است که این بزگوار با این وادیها آشنا بوده و همه آنها را بخوبى طى کرده است
بهزاد سلیمانى در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۸:۵۹ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۷۲
در فرهنگ دهخدا:
ملحمه: [ م َ ح َ م َ / م ِ ] (ع اِ) فتنه و جنگ عظیم . (غیاث ). حرب بزرگ . جنگ عظیم
خادمی در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۱۵ دربارهٔ بخش ۷۴ - یافتن مرید مراد را و ملاقات او با شیخ نزدیک آن بیشه
در فرهنگ دهخدا نوشته:
سنابرق . [ س َ ب َ ](اِ مرکب ) برق روشن
خادمی در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۱۳ دربارهٔ بخش ۷۴ - یافتن مرید مراد را و ملاقات او با شیخ نزدیک آن بیشه
در بیت ” اگر ” کاملاً صحیح می باشد و وزن شعر هم رعایت می شود و لذا هیچ دلیلی بر اصلاح آن نمی بینم. تازه چنانچه ” اگر ” رو وارد کنیم وزن بیت دچار مکث و سکته می شود.
خادمی در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۳۳ دربارهٔ غزل ۵۳
سلام
گویا چند بیت نامعتبر دانسته شده و در متن نیامده ولی یکی از ابیات محذوف بسیار معروف است و سعدی هم به آن اشاره کرده است.
میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
از زبان ایرج حذف شده است آیا واقعاً این بیت نامعتبر است؟ می شود توضیح بدهید.مازیار در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۱:۰۵ دربارهٔ بخش ۱۰
@علیرضا سلیمی:
با تشکر از لطف و زحمت شما چنین امکانی وجود دارد٬ روی «شماره‌گذاری ابیات» در کادر حاشیه‌ها کلیک کنید.
با درود. در یکی از نسخه های صوتی زنده یاد دکتر محجوب خط ۳۴ به جای “برآویخت با پورآهرمنا”-”برآویخت با دیو آهرمنا” خوانده شده است. به نظر می رسد دیو درست تر باشد. درضمن اگر امکان شماره گذاری خط ها باشد، کاربران راحت تر چنین مواردی را به اطلاع شما برسانند. با سپاس از خدمات ارزنده شما.
علیرضا سلیمی در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۲:۳۸ دربارهٔ بخش ۱
به نظر می رسد در مصرع دوم از بیت سیزدهم, واژه ی «بنام» نادرست است. صورت صحیح مصرع از این قرار است: «نظر تن به نان تو, هوس دل بَنان تو»
حسین در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۱ ساعت ۰:۳۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۲۵۷
بله بانو مهستی به تقلید از این رباعی خیام این رباعی را نوشته اند:
در فصل بهار اگر بتی حور سرشت/یک ساغر می دهد مرا بر لب کشت
هر چند به نزد عامه این باشد زشت/سگ به ز من است اگر برم نام بهشتخاطره در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۵۲ دربارهٔ رباعی شمارۀ ۱۱
پاسخ من از طرف سعدی به امثال علی:
۱-به نطق آدمی بهتر است از دواب
دواب از تو به گر نگویی صواب
۲-بزرگش نخوانند اهل خرد
که نام بزرگان به زشتی برد
۳-سعدی اگر نظر کند تا نه غلط گمان بری
کو نه به رسم دیگران بنده زلف و خال شد
پاسخ خود سعدی احتمالا خاموشی باشد.امیدی در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۲۰:۳۹ دربارهٔ حکایت شمارهٔ ۱۷
این غزل شور انگیز خداوندگار الهام گرفته از غزلی از سنای است با مطلع:
معشوق به سامان شد تا باد چنین باد/کفرش همه ایمان شد تا باد چنین باد
زان لب که همی زهر فشاندی به تکبر/اکنون شکر افشان شد تا باد چنین بادخاطره در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۸:۲۰ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۸۲
دوستان لطف کنین بدون تحقیق کردن چیزی رو ننویسین،درمصرع اول از قطعه زیر،حافظ تاریخ کشته شدن شاه شیخ ابواسحاق شیرازی رو بااستفاده ازحساب ابجد میگه به این صورت که:به حساب ابجد،
گل =۵۰— لاله =۶۶— یاسمن =۱۶۱— سمن =۱۵۰— سرو =۲۶۶— بلبل = ۶۴
که مجموع این عددها میشود،۷۵۷که می شود سال گذشته شدن ابواسحاقمحسن مرادی در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۵:۵۹ دربارهٔ قطعه شمارهٔ ۲۰ - ماده تاریخ وفات (بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل = ۷۸۱)
بیخود نیست که انچه مولانا دیده مایه سردرگمی و شیفتگی جهانیست همین چند سال پیش بود که پر فروش ترین کتاب امریکای شمالی شد شعرهای مولانا و از این دست شعرهاست که جامعه امروز در تب مادیت تفسیده ماننده اب گوارا چشمش را دارد
امین کیخا در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۴:۰۸ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۳۸۸
با توجه به اینکه دو کلمه هم و نیز یک معنی دارند ، استفاده از هر دو کلمه یک تاکید موکد است با این پیام که قطعاً چنین نخواهد ماند.
علیرضا کامدیده در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۳:۵۳ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۱۷۹
.
با سلام.دربیت اول،ازغزل ٤١٤(اگردستم دهد روزی) به بیان افصح المتکلمین نزدیکتراست تا (اگردستم رسد).هرچند که در معنای آن تفاوت بسیار دیده نمیشود.این
معنا دربیت دیگرازغزل ٣٧٤ دقیقا تایید میگردد.”دستم نداد قوت رفتن به پیش یار + چندی بپای رفتم و چندی بسر شدم”.
در بیت چهارم،همان فعل منفی”ننشینی”درست است.یعنی زیبائی و آراستگی که دراندام و قامت برازنده ی تو هست،قامت واندام سرو را درنظروسلیقه ی باغبان نازیبا جلوه میدهد.بیت ششم اصولابرقامت بسیارزیبای غزلیات استاد سخن،برازنده نیست.در مصراع اول آن بجای کلمه ی پایان کلمه ی پایاب،درست است.(پایاب=مسیر وارد شدن به دریا، یا خارج شدن از آب) و تمام آن بیت در دیوان سعدی - تا آنجا که من دیده ام - چنین بوده است.”به دریائی درافتادم که پایابش نمی یابم + به دردی مبتلا گشتم که درمانش نمیدانم”
اما دربیت آخراین غزل، نام سعدی - خلاف انتظار همگان - حذف شده است.”هنوز آواز می آید بمعنی از گلستانم”بیت آخرهرغزل را بیت تخلص مینامند و ضرورتا باید تخلص شاعر ذکر گردد.یادم هست در تابلوئی که از تصویرسعدی درمحل کار من نصب بود،برای معرفی صاحب تصویر، نوشته بودند.”من آن مرغ سخنگویم که در خاکم رود صورت + هنوز آواز می آید که سعدی در گلستانم” >>>من آن گوینده ی خوش بیانم که با گلستان خودهمیشه زنده خواهم ماند .Hossein Mansouripour در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۱۵ دربارهٔ غزل ۴۱۴
خوش خرامان میروی با اجرای استاد ارجمند محمد حشمتی و صدای روحانی ایشان بینظیر نباشد . کم نظیر است . این حاشیه با نهایت ادب و احترام برای دیگر اساتید است.
مهران در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۷:۲۴ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۱۹۵
بیت دوم اشتباه تایپی دارد:
دلق “ارزق” به می لعل گرو خواهم کردآرش در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۴:۵۷ دربارهٔ غزل شمارهٔ ۲۰
اینجا بحث زیبایی شناسی چاه زنخدان نیز هست که در ان عهد گیرایی داشته و اکنون مایه ی شرمساری است زیبایی پیوسته دگر میدیسد
امین کیخا در تاریخ ۶ دی ۱۳۹۱ ساعت ۳:۰۳ دربارهٔ رباعی شمارهٔ ۸
[صفحهٔ اول] … [۳۳۴۳] [۳۳۴۴] [۳۳۴۵] [۳۳۴۶] [۳۳۴۷] … [صفحهٔ آخر]