نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷:
تو پاک پاکی از صورت ولیک از پرتو نورت
نمایی صورتی هر دم، چه باحسن و چه با بالا!..
روفیا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۰۷ - حکایت آن شخص کی از ترس خویشتن را در خانهای انداخت رخ زرد چون زعفران لبها کبود چون نیل دست لرزان چون برگ درخت خداوند خانه پرسید کی خیرست چه واقعه است گفت بیرون خر میگیرند به سخره گفت مبارک خر میگیرند تو خر نیستی چه میترسی گفت خر به جد میگیرند تمییز برخاسته است امروز ترسم کی مرا خر گیرند:
یعنی بس جدی اند در امر بگیر بگیر!
جدی و گرم!
آنقدر جوگیر شده اند که ممکن است صاحب خر را به جای خر برند!
معلوم است هیجانات قوه تمییز را دچار خلل می کند!
گنجور خوان در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۲۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۵۹ - قصهٔ مکر خرگوش:
با سلام و تشکر بابت زحماتتان
فایل صوتی نصفه است
اگر امکان دارد فایل کامل را قرار دهید
باز هم ممنون
پوریا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۰۰ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
این آهنگ توسط همایون شجریان در آلبوم رگ خواب به نام ابر می بارد اجرا شده.
هیچ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۷ دربارهٔ عطار » اشترنامه » بخش ۲۵ - رسیدن سالك با پرده پنجم:
خسته نباشید
لغت نامه دهخدا بعضی از کلمات رو نمیتونه ترجمه کنه کتابی برای تفسیر این ابیات نوشته نشده؟
مرتضی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶:
وزن شعر
فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع لن
است. چنانچه صلاح می دانید تصحیح فرمایید.
نویسنده ناشی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۰۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۰۷ - حکایت آن شخص کی از ترس خویشتن را در خانهای انداخت رخ زرد چون زعفران لبها کبود چون نیل دست لرزان چون برگ درخت خداوند خانه پرسید کی خیرست چه واقعه است گفت بیرون خر میگیرند به سخره گفت مبارک خر میگیرند تو خر نیستی چه میترسی گفت خر به جد میگیرند تمییز برخاسته است امروز ترسم کی مرا خر گیرند:
جدند
میترا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۵۵:
با سلام. آیا منبع این رباعیِ آمده، معتبر است یا می تواند از کس دیگری هم باشد؟
نویسنده ناشی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۰۷ - حکایت آن شخص کی از ترس خویشتن را در خانهای انداخت رخ زرد چون زعفران لبها کبود چون نیل دست لرزان چون برگ درخت خداوند خانه پرسید کی خیرست چه واقعه است گفت بیرون خر میگیرند به سخره گفت مبارک خر میگیرند تو خر نیستی چه میترسی گفت خر به جد میگیرند تمییز برخاسته است امروز ترسم کی مرا خر گیرند:
گفت بس (جدند) و گرم اندر گرفت
گر خرم گیرند هم نبود شگفت
معنی جدند چیست
فرخ مردان در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۱:
@زهرا
واقعا یه دکترای ادبیات/تاریخ ادبیات این حرفا رو زده؟! بعد از کجا فهمیده اینا رو؟ حدس زده؟!
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:
جز نشانت همنشین جستیم، نیست..
میم الف در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸:
کسی میداند تضمین بیت آخر از کیست؟ (همان مصرعی که در گیومه گذاشته شده)
مجتبی صفی خانی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۳۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴ - از خداوند ولیّ التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بیادبی:
به نظر بنده حقیر از آنجایی که فیض دائم است،و لطف ممکن است منقطع شود احتمالا درست تر همان لطف میباشد. در صورت اشتباه بنده اساتید و بزرگواران تصحیح بفرمایید.
با سپاس فراوان
صفی
مهدی ملک زاده در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۰ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۵ - ارباب زمستان:
به: منصور
شاید منظور شهریار این بوده که کاخ فرمانروایان ویران بوده و برکت و صفایی در آن وجود ندارد و از خداوند میخواهد کاخ ها به همین وضع بمانند
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۷:
درباره استر(خراسب)یا قاطر این را هم بگویم قاطر واژه سغدی است که باید به گونه غاتر نوشته شود.
نام دیگر آن چمنا است
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۸ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۱۷:
درباره استر(خراسب) یا قاطر این را هم بگویم که بر خلاف آنچه که بسیاری میپندارند این قاطر خر پدر و مادر اسب ترکی یا عربی است اینگونه نیست و از وازگان سغدی فارسی است که باید به گونه غاتر نوشته شود.
نام دیگر آن چمنا است
کمال داودوند در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۳۳:
بنده این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 9045
امیرحسین در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴۵:
درود بر رازقی نازنین!
به باور من، روح مولانا آیینه ی تمام نمای پیچیدگیهای سرشت بشریه ؛ و چه بسا تضادها و تردیدها...شعرش ویترین و دکور نیست ؛ خودِ خودِ درده و زندگی در عین ژرف گرایی...همینه که میراث معنوی بشریت نام گرفته...باده ی عارف از درون...شراب شیره ی انگور که باده ی عامه و از برون...یک دست، جام باده و یک دست، جعد یار...این هم که از برونه...و چه دلپذیر و ملموس...
خود می فرماید :
گر من ز عجایبی که در دل دارم :
دیوانه نمی شوم ز دیوانگی است...
مهدی ملک زاده در ۸ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱ - مکتب حافظ:
جای تاسف ه بعضی ها صرفا به خاطر تخریب فرهنگ و ادبیات ایران و ترور شخصیت حرف هایی میگویند که واقعا باعث ناراحتی انسان میشود
اشخاصی هستند که در اینجا میگویند شهریار خوب نبوده و حافظ و سعدی خوب بوده اند و در جای دیگر حتی این بزرگان را هم تخریب می کنند و گروهی صرفا به علت کینه به ترکی زبان ها شهریار را تخریب میکنند که مبادا ترکان پارسی گو ادعای فرهنگ و ادبیات بکنند
بنده چیز زیادی از ادبیات نمی دانم ولی برعکس بعضی آقایان ادعای الکی نمیکنم که فلانی مقلد فلانی است و سبک فلان شاعر چنینگونه است و مولوی جزو غزل سرایان برتر است(!)
حتی اگر سبک و قالب شهریار هم مشابه حافظ باشد چیزی از زیبایی و لطافت شعرش کم نمی کند
بیایید از شعر لذت ببریم
حسین ۱ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۳۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۰۷ - حکایت آن شخص کی از ترس خویشتن را در خانهای انداخت رخ زرد چون زعفران لبها کبود چون نیل دست لرزان چون برگ درخت خداوند خانه پرسید کی خیرست چه واقعه است گفت بیرون خر میگیرند به سخره گفت مبارک خر میگیرند تو خر نیستی چه میترسی گفت خر به جد میگیرند تمییز برخاسته است امروز ترسم کی مرا خر گیرند: