اروند در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۶ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۶:
بطوریکه این قطعه نشان میدهد مطالب آن کاملا با مفاد عشق بازی و جوانی و شراب لعل فام یکسان است و با اندکی توجه میتوان به این واقعیت پی برد . ضمنا میتوان دریافت که حافظ این قطعه را پس از برآوردن خواسته اش از طرف حاج قوام بعنوان قدردانی و تشکر سروده است . زیرا میگوید (آرزو میبخشد و اسرار میدارد نگاه و این مطلب را در جای دگر نیز گفته است (پنهان ز حاسدان بخودم خوان که منعمان.....خیر نهان برای رضای خدا کنند) . همانطور که مستحضر هستید حضرت حافظ این قطعه ها را در دوران جوانی و پیش از گروییدن به مسلک ملامیه سروده است
سارا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۰۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۶:
بیت هشتم مصراع دوم واژه "تو" اضافه است، اصلاح شود به:
که وصال چو تویی دست دهد بر چو منی
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:
آرزو میکندم:آرزو میکنم همیشه/همیشه آرزویم بوده/آرمان من این است
آرمان من بیچیز همیشه این بوده هر جا که تو هستی چونان شمع سوزانده شوم.
شمع انجمنت باشم.
بسوجم ار نه کارم را بساجی
چه فرمابی بسوجی یا بساجم
حسین ،۱ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:
آتنا خانم گرامی
آرزو میکندم شمع صفت پیش وجودت
که سراپای بسوزند من بی سر و پا را
می گوید : آرزو ، من بی سرو پارا ، مانند شمعی کرده تا همه ی اعضایم در پیش وجود تو بسوزد
زنده باشی
سید مسعود ورزشی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۳۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۷۸۸:
مصرع اولی که آقا احسان نوشته اند درست است.
ولی مصرع دوم همان ( ورنه هر نخلی به پای خود ثمر می افکند ) درست است
آتنا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷:
با سلام. میشه لطفا بگید منظور از خوبرویان در بیت 9 چیه و تناسب این بیت با ابیات دیگر به چه صورته ؟
و همینطور در بیت 10 اگر روبند از صورت لیلی بیوفته چطور باعث میشه مدعیان کنار بکشن ؟
آتنا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
سپاس
شیما در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۴۹ - اختلاف کردن در چگونگی و شکل پیل:
احساس کردم اومدم پیج مسیحیا نه مسلمونا چرا اینقدر کفرمیگید روح القدوس افریده پرودگاره مثل فرشتگان .اصل همه ی حرف های مولانا اینه یه روح واحد کیهانی وجود داره که بهش میگه الله و همه ی ما ذره ای از اون روح رو داریم ولی تو تله بدنامون گیرافتادیم و زرق و برق دنیا ما رو فریفته ولی وقتی فهمیدیم اصلمون چیه و از چی جدا شدیم به اون روح کیهانی میپیوندیم و یکی میشیم میشیم فنا فی الله (استغفرالله) میشیم قطب میشیم مولا پس فرقی نمیکنه عمر باشی یا علی هر کی بفهمه این اصله رو مولا میشه به خاطر همین میگه دم مزن تا دم زند بهر تو روح دقیقا این عقیده برهماییان هستش اونا میگن روح همه یکیه چه حیوانات چه انسانها و .ٔ... در صورتی که روح انسانها از روح برتریه که پرودگار به روح من ازش تعبیر میکنه چون جایگاه بالایی پیش پرودگار داره ولی روح حیوانات و نباتات در درجه پائینتری قرار داره به خاطر همین نمیتونن پیامبر بشن و روح ائمه و پیامبران نسبت به انسان های عادی درجه بالاتری دارن
آتنا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۴۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:
سلام. یکی از دوستان میتونه بیت 9 رو معنی کنه لطفا؟
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹ - پری و فروغ:
به یکی لطیفه گفتی ببرم هزار دل را
نه چنان لطیف باشد که دلی نگاه داری..
سعدی
سبحان آقااسماعیلی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۸:
با سلام به همه دوستان هنر دوست و علاقه مند به شعر و ادبیات پارسی
به نظر میرسد در بیت یکی به اخر
"گفتم میان عالم و عابد چه فرق بود
تا اختیار کردی از آن این فریق را"
جای عالم و عابد عوض شده باشد
با توجه به بیت زیر که میفرماید:
"عابد و زاهد و صوفی همه طفلان رهند
مرد اگر هست بجز عالم ربانی نیست"
رسول مهدی جبار در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۲۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴۷:
به نظر می آید برای بیت ششم کلمه تبرت ( تبر ) به جای کلمه تترت معنادار و صحیح تر است آنچنان که در بعضی نسخ هم به همین صورت آمده. تبرت معنی تمام این یک بیت را تکمیل می کند. منظور شاعر بزرگوار احتمالا تبری جنگی بوده است که از شمیر سنگین تر بران تر است.
دایی میتی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۴۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۵۲:
آقای کمالوند روز مباهله چیست؟
رومینا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۳:
بیت چهارم، مصرع اول چه طور خوانده میشود و یعنی چه؟
بساط عمر مرا گو فرونَوَرَد زمانه
یا
بساط عمر مرا گو فرونَوَردِ زمانه
یا
؟؟
کرمانشاهی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۱۹:
چو خود را مِلک او بینی جهان اندر جهان باشی
وگر خود را مَلِک دانی جهان از تو جهانستی
فکر می کنم جهان در "جهانستی" در مصرع دوم به معنی جهنده و گریزان است.
پیروز باشید
کمال داودوند در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۲۶ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۵۲:
روز مباهله حضرت محمد ص برگنجو ریان شاد آمین
جمع این رباعی از 4389
حامد در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۵۹:
آوازی که استاد ناظری بر روی این غزل اجرا کرده اند با کار سایر خواننده ها، قابل قیاس نیست
تفاوت مانند دیدن و شنیدن است، که شنیدن کی بود مانند دیدن!
حکایت طلا و مس است...
با صدای استاد ناظری، اشعار در ذهن به سماع در می آیند..
مستر مهدی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:
در بیت سوم، مصرع دوم، به جای مریخ، در نسخه قدسی، بهرام آورده شده است که با بهرام در بیت چهارم سازگار است. بهرام معادل ایرانی همان مریخ است و بهرام سلحشور در بیت سوم کاملا با روایات ایران باستان از ایزد بهرام و ویژگی جنگجویی و پهلوانی او سازگار است. بنابراین بجای مریخ، همان بهرام درستتر به نظر میآید و لزومی ندارد مریخ باشد.
مستر مهدی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:
در نسخه قدسی بیت زیر در جایگاه ششم هست :
«شراب لعل مینوشم، من از جام زمرد گون
که زاهد افعی وقتست و میسازم بدان کورش»
زاهد به افعی تشبیه شده است. بنا به افسانههای کهن، چشم افعی وقتی به زمرد (سبز رنگ) بیفتد کور میشود. پسوند -گون یعنی رنگ؛ پس زمردگون یعنی سبز رنگ. حافظ جام شراب را به زمردی تشبیه کرده که چشم زاهد را کور میکند. یعنی جام شراب حافظ، از زمرد نیست، ولی سبز رنگ است تا چشم زاهد را کور کند. توجه کنید که رنگ سبز، رنگ مقدس کهن مذهبی ایران است (در دین زردشت) است و سبز، رنگ اسلامی نیست (رنگ اسلامی، سفید و سیاه است). حافظ هم شراب خود را در جام سبز رنگ مینوشد تا زاهد کور شود. زاهد در اینجا قطعا بر طریق سنت است و ایران هنوز شیعه نشده است. در آن دوران (قرن 8 هجری) شیعه محدود به اقلیتهایی در کاشان و قم و مازندران و آناتولی و شام و یمن بوده است و اسلام در ایران به طریق سنت بوده است لذا رنگ سبز که رنگ مغان زردشتی است، چشم زاهد را کور میکرده است. بعدا از قرن 10 هجری، شیعه در ایران گسترش یافت و رنگ سبز ایرانی به رنگ مقدس شیعه تبدیل شد تا در برابر رنگ سیاه اعراب سنتی جلوه گری کند. (رنگ بنی امیه و بنی عباس سیاه بود. رنگ مورد علاقه پیامبر، لباس سفید و عمامه مشکی بود)
اروند در ۸ سال و ۳ ماه قبل، جمعه ۲۴ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۹ دربارهٔ حافظ » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۶: