nabavar در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
روفیای گرامی ،
به دنبال همین نوری بودم که با حضورت به دلم تاباندی ، باقی همانست که فرمودی
بابک گرامی ،
همین به قول شما لوث و لوس کردن هاست که دلگیری می آورد ، وگرنه خوانندگان بسیارند و طرفداران نیز ، خوش باشند انشاااااااااااااااااالله ،
باز هم آرزوی حضور عزیزان و ادیبان غایب را دارم
شاد بوید بر دوام
reza در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۲:
سپاس بیکران از خدوندگار عالم...
و مهر الهی بر بزرگ مرد ادب و عرفان مولانا...
آنچه می توان خلاصه نوشت از مضمون این غزل "...
دعوت به رهایی از جسم و تن برای رسیدن به معبود در قالب اندیشیدن است: "در دیده من اندرآ وز چشم من بنگر مرا
زیرا برون از دیده‌ها منزلگهی بگزیده‌ام"..همانا رسیدن به خشنودی پایدار در گرو خروج از اندیشه های محدود و دنیای در حال نابودی است
..
درود بر افتخار موسیقی ایران زمین محسن چاوشی که روزی بر قله های رشد آگاهی و عرفان خواهد ایستاد
دلیرپور در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۹:
من این رباعی را در جای دیگر دیده ام. مصرع آخر : یعنی که بیا بیع و بها ارزان است؛ می باشد. یا در اینجا یعنی که خمش، بیع و بها ارزان است
فرهاد در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۸۲:
فرهاد مهراد این رباعی رو بسیار زیبا خوانده است
آبان در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۷:
واقعا چاووشی عالی خونده ، مخصوصا اونجایی که مج مج مجو رو می خونه عالیه
زهرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:
به نقل از شاعری که میگه:
برعکس شما حافظ من معتقدم کلا
هی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد...
طاعاتتون قبول باشه ان شاءالله...
یا علی
فرهاد در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷:
درود بر جناب شاهو بن عبدالله که سخن حکیم را درست دریافتند، اگرچه آن را ناروا میدانند. از نظر بسیاری از جمله خودم ناروا نیست.
کمال در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۰۹ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۹۴:
7207
کسرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۰۷ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷:
بیت چهارم این اثر اعجاب انگیز است ... بی نظیر و دلربا
کسرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷:
اجرای ساز و آواز این شعر بی نظیر توسط هنرمندان بی همتای رادیو گلها و با آوای گرم استاد قوامی در برنامه ی شماره ی 298 برگ سبز
کیهان کرمی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۹:
بی شک یکی از زیباترین اشعار حافظ که باید به خاطر سپرد
شکر که هنوز دستخوش تغییر نشده
اشعاذی از این دست توسط صاحبان زر و زور اغلب دستخوش تغییر و تحریف میشوند.
امیرحسین در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:
سلام خدمت دوستان عزیز
به عنوان یه شنونده ی عادی و نه طرفدار متعصب ، ضمن اینکه معتقدم اینجا باید بحثهای ادبی مطرح بشه نه دعوا سر چاوشی ، ولی من خودم و خیلی های دیگه ای رو سراغ دارم که با شنیدن آهنگهای چاوشی با این اشعار ترغیب شدیم تا بیشتر این اشعار رو بخونیم ، همین که این ترانه ها باعث شد خیلی ها به این سایت سر بزنن اتفاق مثبتیه
دوست داشتم دوستان فرهیخته و ادیب شناسمون بیشتر از این اتفاق استقبال کنند نه اینجوری واکنش منفی داشته باشند
مجید در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:
قابل توجه دوستانی که گفتن این شعر رو چاووشی با اهنگ راک که یه اهنگ اعتراضی است خونده اصلا این اهنگ هیچ ربطی به اهنگ راک نداره
کسرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۵ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۰:
اجرای ساز و آواز این شعر در برنامه ی شماره 294 برگ سبز با صدای استاد وفایی
محمّد محمودی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۱ دربارهٔ اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
با عرض سلام و خسته نباشید و تشکّرِ فراوان از شما.
تنها شبهه ایی ست که بر حقیر حادث شده و آن؛ هنگامِ شنیدنِ تصنیفی ست از بانو «الهه». در این تصنیف؛ گوینده، برنامه را با چند بیتی از شاعرِ بزرگ و ستودنیِ قرنِ هشت «اوحدیِ مراغه ای» آغاز می کند و بیتِ سوّم از غزلِ شماره چهل و هشتِ غزلیّاتِ ایشان را چنین می خواند: «مایۀ راحت و آسایش دل بود رُخت|تا برفتی تو دلم هیچ نیاسود بیا» در حالی که در این پایگاه؛ بجایِ کلمۀ «رخت»؛ «بودی تو» آورده شده.همچنین نیز در غزلِ شماره 104 و در بیتِ اوّل؛ مصرعِ دوّم؛ «جانی زبون چه چاره کند با سه چار مست؟» را «جانِ زبون چه چاره کند با سه چار مست؟» بیان می کند.
به حقیر بفرمایید که درتفاوتِ نسخه ها ؛ ما کدام را باید معتبرتر و مطمئن تر بدانیم.از آنجایی که حقیر هر روزه با «اشعار» سروکار دارم و جزوِ لاینفکِّ عمر من است؛ در چنین مواردی برایِ قاطعیّتِ کلمه چه باید کرد؟ از آنجایی که دیوانِ «حافظ»بزرگ؛ براساس نسخه ی قزوینی ست و ما خیالمان راحت و البته معتبرتر. بنابراین تطبیقِ دیوانِ این شاعر چگونه صورت گرفته است؟ لطفاً حقیر را از این سردرگمی خلاص فرمایید.سپاسِ بی نهایت از شما بزرگواران.
کسرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۹ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۲۲ - هزاران سال با فطرت نشستم:
این دو بیتی بی نهایت زیباست
کسرا در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۴۸ دربارهٔ اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۲۲ - هزاران سال با فطرت نشستم:
در تمام منابع معتبر قدیمی *سه* ذکر شده است ... از جمله برگ سبز شماره 291
مرجان در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:
سلام
از دوستان کسی متوچه می شه که اون جمله بین آهنگ که ظاهرا عربیه به چه معنی هستش؟
جواد آقامحمدی در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۱ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳ - نقطه خال تو:
این غزل فصیح الزمان رضوانی شیرازی به اشتباه به شاطر عباس صبوحی نسبت داده می شود. این شعر هم به صورت دستنوشته با خط خود فصیح الزمان رضوانی و هم در کتاب شعر فصیح که سال 1306 در تهران چاپ شده موجود می باشد .
نیکزاد در ۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۴:
جسارتن بندە هم چندبار "وصله" را به جای " قصه " قراردادم و بیت رو ازنو خوندم اما نتونستم زیبایی و اعجاز کلام حافظ رو کماکان ببینم ، درسته که شب خودش درازه و تاریک و ناخوش و بیمناک و کاربرد قصه در آن زمان برای کوتاه کردن و تلطیف و تخفیف این کیفیات از شب بوده ، اما حافظ در ابتدای مصرع دوم کدگذاری مهمی میکنه و میگه شبی"خوش" است!
به عبارتی شبی که در اون گره از زلف یار بازبشه دیگه ضرورتی برای کوتاه کردنش نیست و در اینجا "قصه" معنای دیگه ای داره و دقیقن کاربریش معکوس شده و معجزه حافظ هم همینجاست ، انگار بگوییم آب در ظرف بریزید تا خالی شود (به جای پر شدن ) و واقعن هم بشه !