نشنیده‌ای که زیر چناری کدوبنی
بررُست و بردمید برو بر، به روز بیست؟
پرسید از آن چنار که «تو چند ساله‌ای؟»
گفتا «دویست باشد و اکنون زیادتی است»
خندید ازو کدو که «من از تو به بیست روز
برتر شدم بگو تو که این کاهلی ز چیست»
او را چنار گفت که «امروز ای کدو
با تو مرا هنوز نه هنگام داوری است
فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان
آنگه شود پدید که از ما دو، مرد کیست»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، کدو و چنار درباره سن و عمر خود صحبت می‌کنند. کدو با غرور از چنار که دویست سال عمر دارد می‌خواهد بداند چرا او به اندازه او موفق و بزرگ نشده است. چنار جواب میدهد که هنوز زمان قضاوت فرا نرسیده و فردا که باد مهرگان بوزد، مشخص می‌شود که کدام‌یک از آنها برتری دارد. در واقع، این دیالوگ به تامل در مورد ارزش واقعی عمر و دستاوردها اشاره دارد و یادآوری می‌کند که زمان و شرایط مناسب باید به وجود آید تا توانایی‌ها و برتری‌ها معرفی شوند.
هوش مصنوعی: آیا تا به حال نشنیده‌ای که زیر درخت چنار، کدوهایی به بار آمده و آماده‌ی برداشت هستند، آن هم در روز بیستم؟
هوش مصنوعی: از درخت چنار پرسیدند که چند سال داری؟ درخت پاسخ داد که من دویست سال دارم و الان هم به عمرم اضافه شده است.
هوش مصنوعی: کدو به تمسخر می‌گوید که من از تو در مدت بیست روز بهتر شدم، حال بفرما دلیل تنبلی و کم‌کاری تو چیست؟
هوش مصنوعی: او به کدو گفت: «امروز زمان قضاوت و تصمیم‌گیری درباره تو هنوز فرا نرسیده است.»
هوش مصنوعی: روز آینده که باد مهرگان بر ما بوزد، مشخص خواهد شد که از ما دو نفر، کدام یک مرد است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می کوش در سخا که بهشتی صفت سخیست
بدخو مشو که خوی بد از طبع دوزخی است
نشنیده‌ای که زیر چناری کدو بنی
برجست و بر دوید برو بر به روز بیست
پرسید از چنار که تو چند روزه‌ای
گفتا چنار عمر من افزون‌تر از دویست
گفتا به بیست روز من از تو فزون شدم
[...]
گه شمس در اقامت و گاه بدر در مسیر
که برق در بستم و گاه ابر می گریست
اندر دهان دهر گه این رفت و آن بماند
و اندر زبان خلق گه این مرد و آن بزیست
این را حیات کوته و آنرا امل دراز
[...]
از دل به دل برادر گویند روزنیست
روزن مگیر گیر که سوراخ سوزنیست
هر کس که غافل آمد از این روزن ضمیر
گر فاضل زمانه بود گول و کودنیست
زان روزنه نظر کن در خانه جلیس
[...]
من کیستم که این غم تو با چو من کسی ست
طوفان آتشی چه به دنباله خسی ست
خود را ببین در آینه و انصاف ما بده
کز چون تویی جدا شدن اندازه کسی ست
گر زانکه باد هجر مرا برد همچو خس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.