خسرو یاوری کندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۵ دربارهٔ فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۹۸ - در مدح ابوبکر عمید الملک قهستانی عارض لشکر گوید:
رباعی های منتسب به عمیدالملک کندری
عجب تحفه هایی مرا شد به کام ز الطـاف سلطـان پختـه و خـــام
یـکی ایـن جهـانم بـدادی و نـــــام دگـر آن جهـان را بـه تیـــغ خدام
*****
تا بر سر قدرتی غلامت گردند چتری همگان به روی بامت گردند
داد از پس فردایی که معزول شوی چون زهر هلاهلی به جامت گردند
خسرو یاوری کندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۱۳۶ - حکایت آن درویش کی در هری غلامان آراستهٔ عمید خراسان را دید و بر اسبان تازی و قباهای زربفت و کلاهای مغرق و غیر آن پرسید کی اینها کدام امیرانند و چه شاهانند گفت او را کی اینها امیران نیستند اینها غلامان عمید خراسانند روی به آسمان کرد کی ای خدا غلام پروردن از عمید بیاموز آنجا مستوفی را عمید گویند:
رباعی های منتسب به عمیدالملک کندری
عجب تحفه هایی مرا شد به کام**ز الطاف سلطـان پختـه و خـام
یـکی ایـن جهـانم بـدادی و نـام **دگـر آن جهـان را بـه تیـغ خدام
*****
تا بر سر قدرتی غلامت گردند**چتری همگان به روی بامت گردند
داد از پس فردایی که معزول شوی **چون زهر هلاهلی به جامت گردند
ابراهیم رمضانلی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۲۹ دربارهٔ وحشی بافقی » فرهاد و شیرین » بخش ۲ - در ستایش پروردگار:
به نام چاشنی بخش زبان ها حلاوت بخش معنی در بیان ها
گویا در بعضی نسخ به جای "حلاوت بخش" "حلاوت سنج" ضبط شده است.
کدام ضبط رساتر است؟
شکر در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۴۷:
اینطور فهمیدم که :
عارفان حقیقت جو برای رسیدن به شادی دایمی و مستی مدام نیازی به ابزار ندارند . شمع و شاهد و باده وسیله فرار از عقل برای آنان نیست .کافی است همه نیاز ها را از درون جستجو کنند .
آیا او عاشق ماست و ما معشوق و یا ما عاشق و او معشوق ؟ وقتی با یار یکی میشوی و وبه وصال دوست میرسی لیلی و مجنون در کنار یکدیگرند . کافی است راه درون را پیدا کنی .
ذهن و عقل که دایم پر کاری میکند و دیگران را سنجش کرده و از سویی نصیحت میکند و دلسوزی همراه با عیبجویی را جایگزین مهر میکند تولید زحمت برای سالک است . ازین پس امتحان کن که خودت ترازوی اشتباهات و راه های خطای خود باشی تا به توازن و سپس آرامش برسی
و ....
کمال داودوند در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۱۲ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۴۹:
جمع این رباعی از 7842
حمید در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۱۶:
سلام و درود الهی
واقعا که حضرت صائب شاه مستانه
و این شعر فوق العادس
اللخصوص اون بیت که میگه
در گلشن وحدت گل رعنا نتوان یافت
یکرنگ بود شنبه و آدینه مستان
که بیانگر نظریه وحدت وجود که من خودم
به شخصه خیلی بهش اعتقاد و ایمان دارم
اگه همه مردم وحدت وجود رو باور کنند این مشکلی
در دنیا باقی نمیمونه
یه سوالم داشتم
مصرع از درد کشی صاف شود سینه مستان
دَرد کشی درسته یا دُرد کشی ؟ با سپاس از سایت عالیتون
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۰۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۱۰ - حکایت:
به ره در یکی دختر خانه بود
به معجر غبار از پدر میزدود
معجر: me'jar یا mo'jar=چارقد،روسری
جکایتی که به نادرست جدای و پس از این آمده ابیات آن ادامه همین حکایت است.
خبر داری ای استخوانی قفس
که جان تو مرغی است نامش نفس
تو را نفس رعنا چو سرکش ستور
دوان میبرد تا سر شیب گور
رعنا در اصل به معنی زن نادان میباشد
زن سست و دراز بیقواره
.آنگونه که با خودپسندی همراه باشد
در فارسی خود خودپسندی شده است البته از روی ناز و زیبایی
خوشقواره
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۵۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
جان و دل پر درد دارم، هم تو در من مینگر
چون تو پیدا کردهای این راز پنهان مرا..
چراغی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۲۰:
تولد اشتباه است. باید تولا باشد که با اعلا و بالا هم قافیه شود
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵:
1-سعدی نه مرد بازی شطرنج عشق توست
2-دستی به کام دل ز سپهر دغا که برد؟
2=دستی(یک دست بازی،یک نوبت بازی) را چه کسی توانسته به کام دل از سپهر افسونگر ببرد؟
روفیا در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹:
آنکس از دزد بترسد که متاعی دارد
عارفان جمع بکردند و پریشانی نیست
این جمع کردن جمع کردن یا جمع نکردن متاع نیست، جمع کردن خاطر و جمع کردن اجزاء وجود است:
عقل تو قسمت شده بر صد مهم
بر هزاران آرزو و طم و رم
جمع باید کرد اجزا را به عشق
تا شوی خوش چون سمرقند و دمشق
در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
این همان اءتلاف اجزای وجود است، integrity!
خدای ناکرده که مپنداشته اید دزد تنها متاع مان را می رباید؟
چه بسیار راهزن که در کمین نشسته اند تا اجزاء متفرق وجودمان احساسمان، بدنمان، ذهنمان را بربایند، ازینروست گاهی در محاوره می گوییم «خودت راجمع و جور کن... »
تو را بر در نشاند او به طراری که می آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد
صدف در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۴۹ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:
با تشکر از مترجم عزیز و زحماتشون ولی حقیقتا این ترجمه کاملا ناتوان در بیان و انتقال تمثیل های فوق العاده زیبا و احساسی و تشبیه ها و توصیفات جز به جز استاد است
شمس شیرازی در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۱:
خاموش گرامی،
همان شهدانه است ، نه آن که بنگ بار می آورد
" شهدانه احسان " است.
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴:
ز بی خودی طلب یار میکند حافظ....
نادر.. در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴:
حکایت لب "شیرین" کلام فرهاد است
شکنج طره "لیلی" مقام مجنون است..
طرفه شاهکاریست!!..
رها در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۴۴ - نومید شدن انبیا از قبول و پذیرای منکران قوله حتی اذا استیاس الرسل:
ماهی از سر کنده گردد نی ز دم، به نظر میرسد در این مصرع، واژه کنده درست باشد نه گنده. کندیدن به معنای حرکت کردن نیز به کار میرود کما اینکه در ادبیات عامه امروز نیز مرسوم است. بنابراین این مصرع اشاره به حرکت دارد که ماهی از سمت سر حرکت میکند و نه از دم.
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۴۳ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۲۸ - حکایت ذوالنون مصری:
یکی قطره باران ز ابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید
که جایی که دریاست من کیستم؟
گر او هست حقا که من نیستم
چو خود را به چشم حقارت بدید
صدف در کنارش به جان پرورید
سپهرش به جایی رسانید کار
که شد نامور لؤلؤ شاهوار
بلندی از آن یافت کو پست شد
در نیستی کوفت تا هست شد
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۳۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۲۸ - حکایت ذوالنون مصری:
بزرگی که خود را نه مردم شمرد
به دنیا و عقبی بزرگی ببرد
شکل درست همین است که اینجا آمده
بزرگی که خود را نه مردم شمرد=خود را آدم حساب نکرد=فروتنی
۷ در ۸ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۲۷ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب چهارم در تواضع » بخش ۲۸ - حکایت ذوالنون مصری:
خبر شد به مدین پس از روز بیست
که ابر سیه دل برایشان گریست
نام شهری در قدیم بوده که در مسیر عربستان به شام قرار داشته و شعیب در آنجا میزیسته است (مدین شهری بوده در کنار دریای قلزم روبروی تبوک که از تبوک تا آنجا شش منزل مسافت بوده ، و از تبوک بزرگتر ، چاهی هم که گوسفندان شعیب از آن آب داده میشد در همانجا بوده و بعضی دیگر گفته اند : این شهر در هشت منزلی مصر بوده ، و از قلمرو حکومت فرعون خارج بوده ، و به همین جهت موسی متوجه آنجا شده است .
چنین مینماید نگاه سعدی به داستان دومی بوده است
خسرو یاوری کندری در ۸ سال و ۳ ماه قبل، سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۱۵ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۶ - گفتار اندر ستایش عمید ابو الفتح مظفر: