زانیار در ۲۲ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۴:
درخصوص بیت 5 غزل من تفاسیر زیادی مطالعه کردم ولی به نظرم اینجا منظور از "من و او" که حافظ از صلح آنها صحبت نموده است ..صلح بین جسم خاکی با روح الهی بوده که در ابتدا براساس تفاسیر وقتی خداوند از روح خویش بر جسم خاکی و ناچیز ادم دمیده روح از ورود به این جسم خاکی و ناپاک خودداری کرده و به لطایف الحیلی روح را به کالبد ادم وارد کرده اند که شرحش مفصل است ..بعد از اینکه بلاخره روح را از مراحل 7 گانه عبور می دهند از خلوص آن کم می کنند تا با جسم خاکی بتواند کنار بیاید و بعد از کلی زحمت و تلاش این دوستی البته به اجبار شکل می گیرد و اینجا حافظ به زیبایی به این دوستی اشاره می کند "شکر ایزد که میان من و او صلح افتاد" اینجاست که انسانهای پاک و دارای مراتب والای روحانی دوست دارند زودتر این کالبدی که به اجبار در آن قرار گرفته اند را ترک کنند و به اصل خویش که ذات پاک پروردگار است برگردند که اشاره داره به شعر حضرت مولانا "مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم" " و از طرف دیگر انسان هر چی گناهکارتر باشد تمایلش به زندگی وعدم ترک دنیا بیشتر است چرا که با جسم خاکی هم ذات پنداری بیشتری دارد...
انشااله این تفسیر هم مورد طبع ادیبان قرار گیرد ببخشید اگر ادیبانه تر از این در توانم نبود که بنویسم
دکتر صحافیان در ۲۲ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۳:
از مغناطیس شوق، دست نمی‌کشم تا به آرزوی جان برسم، یا تنم (کیمیاگری وصال جسمانی را نیز روحانی می‌کند) به دیدار معشوق رسد و یا در راه دشوار عشق جان سپارم( وادی طلب- شوق- گرچه اولین وادی است ولی رکن هفت وادی است)
۲- خاک گورم را هم اگر بگشایی خواهی دید که از آتش عشقش، از کفنم دود برمی‌خیزد.
۳- معشوقم! چهره بگشا تا مردمان شیدا و عاشق شوند و سخن بگو تا همگان فریاد عشق سردهند.
۴- جانم به لب رسیده(ایهام: جان در لب یار است) ولی در حسرتم که کام نگرفته از آن لب شیرین، جان دهم.
۵- در افسوس شیرینی دهان کوچکش جانم در تنگناست! آری کام تهی‌دستان عشق، کی از این دهان، شیربن می‌شود؟!( بیت اضافه در خانلری:بر بوی آنکه در باغ یابد جلا ز رویت/آید نسیم و هر دم گرد چمن برآید)
۶- آری هر جا نام حافظ در گروه عشق‌بازان برده می‌شود، ذکر خیر آن شیربن دهان به میان می‌آید.
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح
غلام حسین شهیدی در ۲۲ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۱۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۷۰ - باز الحاح کردن معاویه ابلیس را:
در پاسخ برادر عزیز جناب کوروش :
دروغ ایجاد کننده شک و تردید دل است و راست گویی به وجود آورنده اطمینان و آرامش است . دروغگو همیشه در اظطراب است که مبادا دروغش برملا گردد
غلام حسین شهیدی در ۲۲ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۶:۱۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۶۹ - باز تقریر ابلیس تلبیس خود را:
طنطنه یعنی صداهای ساز زیر و دبدبه یعنی صداهای ساز بم
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۱۰:
چنین گفت مهتر که آن روی و موی
زِ چرخِ چهارم خور آورد شوی
اون زیباییِ صورت و آن موهای مُشکینِ بلندِ دلفریب, خورشیدی همچون بهرام را از آسمان چهارم به زمین آورد, اشاره به قدرت زیبایی و دل فریبی ۴ دختر آسیابان( مشک, انار, سیسنک و سوسنک) دارد!
همچنین کاخ بهرام به چرخ یا آسمان چهارم تشبیه شده است!
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۲۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۱۰:
بدان روی و آن موی و آن راستی
همی شاه را دختر آراستی
گنجوریان مصرع اول به چه مانا است?
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۱۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۱۰:
بت آرا ببیند چو ایشان به چین
گسسته شود بر بتان آفرین
زن آسیابان به شوهرش می گوید که اگر بت آرایان و بت پرستان چینی, ۴ دختر ما رو می دیدند کسی دیگر توجه و آفرینی به بت های خودشون نمی کردند یعنی دختران ما بسیار زیبا و دلفریب هستند! و این تنها دلیلی بود که بهرام شیفته یِ آنها شد و جای تعجب هم ندارد!
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۸ در پاسخ به nabavar دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۹:
عالی بود. سپاسگزارم
ضمنا نام من سام پیله ور است اسم کاربری نام مادرم است که پارسال از دنیا رفت.
نووا سلطانی در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۸ در پاسخ به عبدی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:
میشه لطفاً مثال هایی دیگری از آوا معنایی بزنید؟
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۵۳ در پاسخ به nabavar دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۹:
ناباور گرامی
سپاس بیکران از شما.
توضیحات شما رو که خوندم این به ذهنم رسید که منظور از مصرع دوم رفتن و مهاجرت جوانان از اون دِه بود و کسانی که به جا مانده بودند افراد سالخورده ای بودن که پای رفتن و پرِ پروازی برای مهاجرت از دِه نداشتند!
جلال ارغوانی در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۲ - فی نعت سید المرسلین علیه الصلوة و السلام:
جناب پرویز شیخی هر چه که مطابق میل شما نباشد نباید رد کنی وبگویی این شعر از سعدی نیست
ضمنا جناب پیلتن بوستان کلا مثنوی است دقت کنید کدام غزل ؟ کجای آن دچار سکته شده؟
این بیهودگویی شما مرا به یاد این سخن صائب می اندازد که می فرماید پسته بی مغز اگر لب وا کند رسوا شود.
حداقل اگر خود را سعدی شناس می دانید این کلام استاد را بر خود بخوانید
نادان را به از خاموشی نیست واگر این بدانستی نادان نبودی.
کوروش در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۲۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قطعات » شمارهٔ ۱۴۱:
ور نشنوی خذوه فغلوه پای دار
یعنی چه
nabavar در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۴۲ در پاسخ به فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۹:
فاطمه بانو
بماندند پیران ابی پای و پر
بشد آلت ورزش و ساز و بر
به نظر میرسد منظورش اینست که : همه رفته بودند فقط پیرهای بی دست وپا مانده بودند، پهلوانان و آنانکه زورمند و قدرتمند بودند رفتند و ساز و برگ زورمندی هم برچیده شد.
“ بر ” باید برگ باشد که به مناسبت شعر” بر “ بکار رفته.
nabavar در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۱۹ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۹:
فاطمه بانو
که یزدان ورا یار به اندازه باد
غم و مرگ و سختی بر و تازه باد
گویا می گوید: خداوند تا آنجا یاری کند تا او همیشه با غم و مرگ و سختی روبرو باشد و درگیر
hafez . در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۵۵:
میتونم اینجا هر معنی شعری رو نمیدونستم بپرسم و دوستان پاسخ بدن؟
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۳۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی بهرام گور » بخش ۱۰:
یکی آتشی دید رخشان زِ دور
بران سان که بهمن کند شاه سور
اشاره به جشن سده در ۲۰ بهمن دارد که ۵۰ شب و ۵۰ روز, باهم سد(صد) روز تا جشن نوروز دارد که آتش باشکوهی توسط خود شاه و درباریان برپا می شده است.
مهراد عبدی در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۰۷ در پاسخ به فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳:
درود بر شما بسیار تفسیر عالی بود
آرش خیرآبادی در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸:
بنمود «مه» وفا از این جا
واژه ی «مه» در مصرع اولِ بیتِ اول، جا افتاده است.
میوند ر. خویشکی در ۲۳ روز قبل، جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۷ دربارهٔ فضولی » دیوان اشعار فارسی » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۴:
با درود. وزن درست این شعر «فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن» است.
ماه تابان در ۲۲ روز قبل، شنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۰۷ در پاسخ به امیر دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲: