بشیر رحیمی در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۴۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳:
بیت سوم:
به گردشخانه‌ی چرخیم حیران‌دانه‌ی چندی
غبار ما مگر بیرون برد زین آسیا ما را
این بیت به همین صورت، درست است. بیدل، چرخ را گردشخانه‌ای می‌بیند که ما در آن چون دانه‌های حیران و سرگردانیم. مصراع دوم هم آن را تأیید می‌کند که می‌گوید غبار ما مگر ما از این آسیا (گردشخانه‌ی چرخ) بیرون بکشد. از نگاه اسلوب معادله هم باید «گردشخانه» باشد نه «گرد شاخه».
بیژن در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۰:
در این غزل باید اصلاحاتی انجام شود :
ای سرو باغ حسن .....
فرخنده باد طالع نازت .....
صوفی که باز توبه زمی کرده بود دوش
حافظ به خون دیده وضو ساخت گر چه نیست
ضمنا بیت 6 از حافظ نیست " دهان گاز " یعنی چه؟! .
انصافن در مقایسه کدام بهتر است ؟
مهدی پ در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۱۰:
سلام. مات یعنی «ما تو را» یا «ما بر تو». اگر میگفت از ما سلام الله به این معنی بود که «سلام خدا از طرف ما» ، ولی سلام خدا از طرف ما بر چه کسی؟ بنابراین برای اینکه بگوید سلام خدا از طرف ما بر تو ، می گوید از مات سلام الله.
بیژن در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
در بیت اول عارف درست است نه "صوفی " - از نظر حافظ صوفی کج اندیش است و در همه اشعار او صوفیان آلوده خرقه اند و مستوجب آتش !
بشیر رحیمی در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۵۳ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۲:
در مصراع نخست بیت هشتم، کلمه‌‌‌ی «ز» را به «از» اصلاح کنید.
خروش اهل جاه ز خفت ادراک می‌باشد
خروش اهل جاه از خفت ادراک می‌باشد
کمند در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۵:
ذل اینجا به معنی مهربانی ست و با کسره اول خوانده میشود ، ذل با ضمه به معانی ست که کاملا با این بیت در تضاد است
ندا در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۷۳:
ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش
حسن تو از حد گذشت شیوه‌گری گو مباش
یاد این شعر سعدی افتادم که ما از تو به غیر تو نداریم تمنا
علی در ۷ سال قبل، یکشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:
نظر شخصی:
یکی از نکته های زیبایی که تو این شعر دیدم و لذت بردم در بیت ششم بود
بنظرم خیلی قشنگ بود اما کسی بهش توجه نداشت
حافظ میگه رخساره به کس ننمود ان شاهد هرجایی
اگه شاهد ما هرجاییه پس چ جوری به کسی رخ نشون نمیده؟؟؟؟
چون صفت هرجایی مناسب حال کسیه که خودشو باهمه رفیق.میکنه پس باید به همه رخ نشون بده اما شاهدی که حافظ ازش صحبت میکنه همه جا هست همه رو میبینه ولی کسی با اون نیست و کسی اونو نمیبینه
یکی از قشنگ ترین متناقض.نماهایی بود که دیده بودم
وقتی این غزل.و میخونم یاد امام زمان می افتم
khayatikamal@ در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۹۳:
این رباعی را با دوستان به اشتراک گذاشتم وجمع این رباعی از 4438
حمیدرضا کیانی در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۵:
حافظ فکر محرک این غزل را از عراقی(شاعر قرن هفتم)گرفته است. از بیتی از غزلی از عراقی(غزل 214 مطابق گنجور) که در زیر می نگارم:
مرا این دوستی با تو قضای آسمانی بود
قضای آسمانی را دگر کردن توان؟ نتوان
-
خود حافظ هم منکر تاثیر از عراقی نیست و در انتهای غزلی با ایهام می گوید:
غزلیات عراقی ست سرود حافظ
که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد؟
-
این دیدگاه را بر اساس کتاب "از کوچه ی رندان" دکتر عبدالحسین زرین کوب نگاشته ام.
نادر.. در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳:
شگفتا!! زیبایی و کمال ظاهری و معنایی در غزلیات حافظ حد ندارد ...
nabavar در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۲ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:
یوسف جان
جان ، نشان ، زبان ، توان ، نهان ، فغان ، سان ، روان و بیان همه قافیه هستند ،” است مرا “ردیف
پس قافیه ی بیت اول جان است .
پایا باشی
سروش در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی یزدگرد » بخش ۲:
با سلام
این ابیات بسیار زیبا هستند. بنده بارها و بارها آن را خوانده ام. اما باید عرض کنم که این ابیات در هیچ یک از نسخ خطی قدیمی شاهنامه نیامده است و بنا بر گفته بزرگان، بعدها وارد متن شده است. از شکل و محتوا هم کاملا مشهود است که از زبان فردوسی بیان نشده است.
اما با این حال بسیار زیباست.
عذرا در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۰۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۳۳ - متوفی شدن بزرگین از شه‌زادگان و آمدن برادر میانین به جنازهٔ برادر کی آن کوچکین صاحب‌فراش بود از رنجوری و نواختن پادشاه میانین را تا او هم لنگ احسان شد ماند پیش پادشاه صد هزار از غنایم غیبی و غنی بدو رسید از دولت و نظر آن شاه مع تقریر بعضه:
در متن قید شده:
عاد را با دست حمال خذول
اما باید این صحیح باشد:
عاد را باد است حمال خذول
نادر.. در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۳۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:
ای آنکه به جان این جهانی زنده
شرمت بادا، چرا چنانی زنده!؟
بی‌عشق مباش تا نباشی مرده
در عشق بمیر تا بمانی زنده ..
.. دنیا چو کاه است، عشق چو گندم؛ .. مُلک دنیا چون دهل است؛ خلایق از بانگ او حیران، بر او جمع می آیند و او میان تهی؛ در او هیچ منفعتی نیست. خنک آنک طبله ی عطار عشق یافت و از بانگ طبل مُلک دنیا، دل سرد کرد.. (21)
از "مکتوبات" که جای آن نیز در گنجور خالیست..
نادر.. در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۳:
در دیوان اثیر اخسیکتی به این شکل آمده است:
بر من رقم خطا پرستی همه هست
ناکامی عشق و تنگدستی همه هست
با این همه، در میانه مقصود تویی
جای گله نیست، چون تو هستی همه هست
...
جای رباعیات زیبای این شاعر در گنجور خالیست..
امشب منم و وصال آن سرو بلند
می را ز لبش چاشنیی داده به قند
ای شب اگرت هزار کارست مرو
وی صبح گرت هزار شادیست مخند
...
از جان که نداشت هیچ سودم، تو بهی
در دل که فرو گذاشت زودم، تو بهی
از دیده که نقش تو نمودم، تو بهی
دیدم همه را و آزمودم، تو بهی..
نادر.. در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۲ - فی نعت سید المرسلین علیه الصلوة و السلام:
پیشِ بی حد، هرچه محدودست، "لا"ست ..
یحیا نجوا در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۴ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » ذکر عبدالله منازل قدس الله روحه العزیز:
در سطر 44 و 45 ذکر عبدالله منازل، شکل درست آیۀ 17 سورۀ آل عمران، به صورت زیر است:
الصَّابِرِینَ وَالصَّادِقِینَ وَالْقَانِتِینَ وَالْمُنْفِقِینَ وَالْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحَارِ.
مجتبی شیخی هفشجانی در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۱۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۹:
قسمت‌هایی از این شعر را استاد افتخاری در آلبوم همسایه به عطا الله جنگوک در مایه دشتی و به زیبایی اجرا نموده اند.
جمشید حیدری در ۷ سال قبل، شنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۰۶ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۴۹:
در رابطه با بیت چهارم با نظر جناب زارعی مرودشت موافقم. استاد سعادتملوک تابش هروی بیدل شناس افغانستانی نیز در خوانش، اسیر را بجای امیر استفاده می‌کردند.