مانند سراب بند بر پا

بیهوده شدیم دشت پیما

بی بحر نموده شکل ساحل

بی آب نموده موج دریا

سر داده به باد بود و نابود

[...]

ای کرده خراب خانه‌ها را

بر هم زده آشیانه‌ها را

صیادوَشان به دام زلفت

درباخته صید خانه‌ها را

کرده به بتان دلربا شرط

[...]

بزمت غم بار ما ندارد

عیش تو غبار ما ندارد

ما چهره به خون کنیم گلگون

مشاطه نگار ما ندارد

چون شعله ز سوز سینه روییم

[...]

یک باره در وفا برآور

وین قهر قدیم را سر آور

یا محرم کعبه صفا کن

یا بر سر کوی بتگر آور

گر نقش بدیم خامه سر کن

[...]

غم گرد فراق دید از دور

آویخت دگر به جان رنجور

از عشرت ناقص زمانه

کوتاه عمل ترم ز مخمور

رخساره خوش دلی نه بینم

[...]

آن را که برد به مسند راز

اول در زاریش کند باز

بی رنج فرح نیابد از عشق

بی سوز طرب ندارد از ساز

پروانه نمی رسد به مطلوب

[...]

نی خاطرم از کتاب محظوظ

نی طبع ز انتخاب محظوظ

از بس که مشوشم نگردم

از بوی گل و گلاب محظوظ

کوثر به شراب می فروشم

[...]

تو بر سر کودکان نهاده

ما بر کف دست جان نهاده

بس سنگ گران به بیع جان ها

در پله ابروان نهاده

یک سود نموده زیر زلفت

[...]

دیریست ز گوشه نقابی

داریم امید فتح بابی

از زلف کجش به عقد انگشت

ذوقست گرفتن حسابی

وآنگه به نشان بوسه کردن

[...]

از کم سخنی و سر به زیری

دادیم به خارها حریری

گشتیم ز بندگی خداوند

سلطان شد ایاز از اسیری

مرغان چو نشاط ما ببینند

[...]

ای عقده‌گشای هر کمندی

بردار ز پای شوق بندی

یک لحظه ز سرکشی فرود آی

تا در تو رسد نیازمندی

صد کام ز چاشنی بسوزد

[...]