گرچه از دردها در این عالم
سخت دردیست دزدی و حیزی
لیک دردی که بی علاج بود
در جهان پیری ست و بی چیزی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گرچه از دردها در این عالم
سخت دردیست دزدی و حیزی
لیک دردی که بی علاج بود
در جهان پیری ست و بی چیزی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این دنیا دردها زیادند، اما درد دزدی و محنت از همه سخت‌تر است. با این حال، دردی که درمانی ندارد و در زندگی انسان را رنج می‌دهد، درد پیری و فقدان نعمت‌هاست.
هوش مصنوعی: در این عالم، اگرچه دردهای زیادی وجود دارد، اما بدتر از همه، درد دزدی و خیانت است.
هوش مصنوعی: اما دردی که درمانی ندارد، در این دنیا ناشی از پیری و بی‌چیزی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از صفات حمیده بگریزی
در صفات ذمیمه آویزی
از سرِ کوی او چو برخیزی
آتش عشق بر سرم ریزی
تیغ از اینسو به قهر خونریزی
رفق از آنسو به مرهم‌آمیزی
خضرش بود شمس تبریزی
آنکه با او اگر درآمیزی
نفط بر روی خویشتن ریزی
به که با الهی در آمیزی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.