بس که چون عنقا ز خاطرها فراموشیم ما
گر جهان از ما نپوشد چشم می‌پوشیم ما!
جوش شکر در نی آخر می‌کند منع صدا
از کمال شهد مضمون گرچه خاموشیم ما!
از زمین تا آسمان گر مشتری جوشد ولیک
جز قماش معنی باریک نفروشیم ما!
بنده عشقیم ما آزاد از آزادی‌ایم
همچو زلف یار دائم حلقه‌برگوشیم ما!
ساز عشرت از خموشی‌های ما بی‌پرده است
یک جهان شور طرب پیداست گر جوشیم ما!
آنقدر مستیم از پیمانه جام ازل
روز تا شب بی‌سبویی باده می‌نوشیم ما!
شور طوفان سرشک ما اگر باشد همین
عاقبت همچون حباب خانه‌بردوشیم ما!
شاهد این بزم امکان دارد اوهام عدم
در خیال‌آباد هستی محو آغوشیم ما!
در گداز قلب خود زآتش کجا منت کشیم
بس که چون مینای می بی‌شعله در جوشیم ما؟!
حبذا زین مصرع بیدل که طغرل گفته است
جوهریم آب از دم شمشیر می‌نوشیم ما!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به نظر می‌رسد که به عمق عشق و احساسات ناگفتنی اشاره می‌کند. او می‌گوید که ما از یادها فراموش شده‌ایم و اگرچه ممکن است دنیا از ما غافل شود، ما همچنان به درون خود می‌نگریم. شاعر بیان می‌کند که اگرچه از ظاهر خاموش به نظر می‌رسیم، اما در دل شوق و شور زندگی وجود دارد. عشق ما را آزاد کرده و ما همچنان در حال جشن و لذت از زندگی هستیم. همچنین، او به تجلی عشق و شادی در بین خموشی‌ها و دردها می‌پردازد و از عمق احساساتی صحبت می‌کند که در زندگی جاری است. در مجموع، شعر به تصویر کشیدن ارتباط عمیق میان عشق، زندگی و رازهای پنهان انسان‌ها می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ما آنقدر از یادها فراموش شده‌ایم که اگر جهان هم چشمانش را از ما برگرداند، ما خودمان چشم‌پوشی می‌کنیم.
هوش مصنوعی: شیرینی و شادی در دل‌های ما به اندازه کافی وجود دارد، حتی اگر خودمان آن را با صدای بلند نشان ندهیم. ما شاید ساکت باشیم، اما این سکوت به معناي نداشتن احساسات و شوق نیست.
هوش مصنوعی: اگر چه از زمین تا آسمان ثروت و نعمت جمع شود، اما ما هرگز معانی عمیق و ظریف را به قیمت‌های پایین نخواهیم فروخت.
هوش مصنوعی: ما با عشق بندگی می‌کنیم و از مفهوم آزادی آزاد هستیم، مانند زلف‌های یار که همیشه در حلقه‌ای به دور گوشش پیچیده‌اند.
هوش مصنوعی: زندگی شاد و جشن‌های ما به خاطر سکوت‌های ما نمایان شده است، و وقتی که ما به هیجان بیاییم، این شادی و شوق به وضوح مشخص می‌شود.
هوش مصنوعی: ما به حدی شاد و سرمستیم که از آغاز روز تا شب بی‌وقفه شراب می‌نوشیم، مانند کسی که هیچ سُرور و بی‌تعصبی ندارد.
هوش مصنوعی: اگر احساسات و غم‌های ما به اندازه طوفان باشد، در نهایت وضعیت ما هم مانند حبابی است که به راحتی از جا کنده می‌شود.
هوش مصنوعی: محبت و زیبایی در این جهان می‌تواند ما را از حقیقتی که وجود دارد، دور کند و در خیال و تخیل غرق کند. ما در آغوش این زیبایی‌ها در حال زندگی هستیم.
هوش مصنوعی: در دل خود از آتش عشق رنج می‌بریم، اما چرا از دیگران درخواست همدردی کنیم؟ ما همچون می در حال جوش و خروشیم.
هوش مصنوعی: چه خوب است این مصرع از بیدل که طغرل به زبان آورده است: ما از لبه‌ی شمشیر آب جوهری می‌نوشیم!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بحر هم نتواند از ماکرد رفع تشنگی
جوهریم آب از دم شمشیر می‌نوشیم ما
همین شعر » بیت ۱۰
حبذا زین مصرع بیدل که طغرل گفته است
جوهریم آب از دم شمشیر می‌نوشیم ما!
گر به ظاهر چون لب پیمانه خاموشیم ما
از ته دل چون خم سربسته در جوشیم ما
گر در آن محراب ابرو نیست ما را راه حرف
از دعاگویان آن صبح بناگوشیم ما
از نسیمی می شود بنیاد ما زیر و زبر
[...]
با بد و نیک جهان از بسکه همدوشیم ما
سرمه را چشمیم و حرف سخت را گوشیم ما
عقده ایی در هر خم زلفی که باشد شانه ایم
کاکلی هر جا پریشان می شود دوشیم ما
قامت ما خم شده و فکر کنار از سر نرفت
[...]
چون نگاه از بس به ذوق جلوه همدوشیم ما
یک مژه تا واشود صد دشت آغوشیم ما
حیرت ما ازدرشتیهای وضع عالم است
دهرتاکهسار شد آیینه می‌جوشیم ما
شمع فانوس حباب از ما منورکرده‌اند
[...]
دل پر از افغان و ظاهر خالی از جوشیم ما
از سخن لبریز و از گفتار خاموشیم ما
تا به بر گیریم هر دم تیر تقدیر تو را
جمله اعضا چون کمان پیوسته آغوشیم ما
چون تن آیینه پنهان در لباس جوهریم
[...]
با دل آغشته در خون گر چه خاموشیم ما
لیک چون خم دهان کف کرده در جوشیم ما
ساغر تقدیر ما را مست آزادی نمود
زین سبب از نشئه آن باده مدهوشیم ما
گر توئی سرمایه دار با وقار تازه چرخ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.