ای غنچه خندان من از بوستان کیستی؟!
وی دشمن ایمان من از دوستان کیستی؟
تیری زده بر جان من مژگان ناوک‌افکنت
ای ترک تیرانداز من ابروکمان کیستی؟!
سرو قدت اندر چمن بشکست قدر نارون
ای عرعر طوبی‌شکن سرو روان کیستی؟!
من طوطی‌ام شکرشکن هندوستانم زلف تو
با خال هندوی لبت هندوستان کیستی؟!
از لعل می‌آرد برون گوهر بدخشان لبت
ای صد بدخشان در لبت تو خود ز کان کیستی؟!
نالیدم از شب تا سحر بشنیدی افغان مرا
یک ره نگفتی ای صنم کاندر فغان کیستی؟!
جان مرا بی‌روی تو آرام نبود در بدن
بهر خدا با من بگو آرام جان کیستی؟!
دیریست با فکر رسا صید معانی می‌کنی
ای طغرل اوج سخن از آشیان کیستی؟!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاشقانه و جستجوی هویت معشوق می‌پردازد. شاعر از معشوق می‌پرسد که کیست و او را به عنوان غنچه‌ای خندان و دشمن ایمان خود معرفی می‌کند. معشوق به تیراندازانی با ابروان زیبا تشبیه می‌شود و از تأثیر زیبایی او بر جان شاعر سخن می‌گوید. او همچنین به تشبیه‌های مختلفی از جمله طوطی و لعل می‌پردازد و نشان می‌دهد که زیبایی معشوقش چقدر برای او ارزشمند است. شاعر در نهایت از عدم آرامش خود بدون وجود معشوق سخن می‌گوید و با امید به پاسخ او، به جستجوی هویت و ویژگی‌های او ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: ای گل خندان من، از کدام باغ و بوستانی هستی؟! و ای کسی که ایمان من را تهدید می‌کنی، از کدام دوستانی؟
هوش مصنوعی: نگاهی به من انداختی که مانند تیر به قلبم نشاند. مژگانت مانند تیرکی که رها می‌شود، اثر عمیقی در وجودم گذاشت. ای ترک زیبا، تو کیستی که چنین تاثیر فوق‌العاده‌ای بر روح و جان من داری؟
هوش مصنوعی: سرو با قامت بلندش در باغ گل‌ها، جذابیت درخت نارون را شکسته است. ای درخت طوبی که تنه‌اش می‌شکنی، تو چه کسی هستی؟
هوش مصنوعی: من مانند طوطی هستم که در هند زندگی می‌کند و شیرینی‌ام به خاطر زلف زیبایت است. با خال زیبای لب تو، تو خود هندوستانی، آیا مفهوم هندوستان را می‌دانی؟
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که زیبایی و جذابیت لب‌های تو مانند جواهری از بدخشان است. تو خود گنجینه‌ای از زیبایی هستی و در واقع، این زیبایی به گونه‌ای است که نشان می‌دهد تو چه کسی هستی.
هوش مصنوعی: من از تاریکی شب تا صبح ناله و فریاد زدم، تو صدای من را شنیدی ولی یک بار هم نگفتی که ای محبوب، در این فریاد من کیستی؟
هوش مصنوعی: بی‌تو، روح و جان من آرامش ندارد. لطفاً برای خدا بگو که تو، آرامش بخش جان من کیستی؟
هوش مصنوعی: مدتی است که با ذهنی عمیق به کشف معانی می‌پردازی، ای طغرل، اما تو که در اوج سخن قرار داری، از کدام آشیانه‌ای برمی‌خیزی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای راحت جان‌ها به تو، آرام جان کیستی
دل در هوس جان می‌دهد، تو دلستان کیستی
ای گلبن نادیده دی اصل تو چه وصل تو کی
با بوی مشک و رنگ می از گلستان کیستی
از از بتان دلخواه تو، در حسن شاهنشاه تو
[...]
ای مه، بدین چابک‌روی، از آسمان کیستی؟
وی گل، بدین نازک‌تنی، از بوستان کیستی؟
سیمین‌تری از باد تر، در لب ز شیرینی اثر
با قامتی چون نیشکر پسته‌دهان کیستی؟
بادام چشمت پرفتن، عناب لعلت پرشکن
[...]
نوشی به صد جان رایگان قوت روان کیستی؟
کامی به صد حسرت نهان آرام جان کیستی؟
آدم به شوقت در جهان، رضوان به ذوقت در جنان
تو مرغ عنقا آشیان در بوستان کیستی؟
از نسل خوبانی قمر وز قسم حورانی بشر
[...]
کشتی ز بی آرامی ام، آرام جان کیستی
کردی به این بیخوابی ام، شب میهمان کیستی
از سرکشی یک جا نه ای، با خویشتن هم وا نه ای
از خود نه ای از ما نه ای، آخر تو زان کیستی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.