هرچه جز عشقش مرا عار است و بس
مدعا از یاری‌ام یار است و بس
نیست بار دیگری بر دوش من
قامت خم زیر این بار است و بس!
کی رسم در وصل او از بخت بد
پیش رویم بس که دیوار است و بس؟!
آنقدر در عشق او خون شد دلم
اشک من چون دانه نار است و بس
نیست کاری در جهان جز عاشقی
کارهای دهر بیکار است و بس!
جان شیرین می‌کند در بیستون
قسمت فرهاد کوهسار است و بس!
پیش چشم عاشق مجنون ما
کوه و صحرا جمله هموار است و بس!
نیست حق دعوای هر کس در جهان
یک سر منصور بر دار است و بس!
بی‌سبب کی می‌رود موسی به طور؟!
مطلبش یک عرض دیدار است و بس!
حلقه‌های کفر زلفش دم به دم
برهمن را تار زنار است و بس
گفت هر کس دید چشم و ابرویش
در رواق کعبه معمار است و بس
مدعا حاصل نشد از باغ دهر
جای گل در دشت من خار است و بس
طره‌اش هرگه که بر دوش افکند
در نظر چون حلقه مار است و بس
حبذا طغرل که بیدل گفته است
چشم وا کن شش جهت یار است و بس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق عمیق و بی‌پایان شاعر به معشوق است. شاعر بیان می‌کند که همه چیز برایش بی‌ارزش است جز عشق و یاری معشوق. او بار سنگینی از عشق را بر دوش دارد و در آرزوی وصال معشوق است. احساسات شدیدش را با تصاویری از اشک و دلتنگی به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که در جهان فقط عشق معنا دارد. او به مقایسه‌ی عشق با داستان‌های معروف پرداخته و متعهد به عشق خود تا حدی است که هیچ چیز دیگری برایش اهمیت ندارد. در نهایت، شاعر توصیه می‌کند که چشم‌ها را باز کنیم تا زیبایی‌های عشق را ببینیم.
هوش مصنوعی: هر چیزی جز عشق او برایم بی‌اهمیت است و به هیچ عنوان ارزش ندارد. تنها چیزی که اهمیت دارد، محبت او به من است.
هوش مصنوعی: بار دیگر سنگینی بر دوشم نیست، تنها این بار است که همواره بر دوش من است و باعث خمیدگی‌ام شده.
هوش مصنوعی: من از بخت بد چه زمانی می‌توانم به وصال او برسم، با این همه موانع و دیوارهایی که در پیش رویم وجود دارد؟
هوش مصنوعی: دل من وقتی عاشق او شدم، آنقدر پر از درد و غم شد که اشکم مانند دانه‌های انار، سرشار از غم و اندوه است و جز این چیزی نیست.
هوش مصنوعی: در این دنیا هیچ‌چیز مهم‌تر از عشق نیست و دیگر کارهای دنیا بی‌ارزش و بی‌نتیجه به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: به طرز زیبایی بیان شده که در دنیایی پر از عشق و زیبایی، جان شیرین و ارزشمند انسان فقط به بخشی از عشق و احساسات وابسته است، و در اینجا اشاره به داستان عشق فرهاد و شیرین و زیبایی کوه‌ها دارد. عشق و زیبایی به قدری بر روح و جان انسان اثر می‌گذارد که گویی فقط همان بخش از عشق می‌تواند تمام زندگی او را معنی‌دار کند.
هوش مصنوعی: برای یک عاشق که مثل مجنون است، همه چیز در دنیا ساده و هموار به نظر می‌رسد، حتی کوه و دشت.
هوش مصنوعی: در این جهان هیچ کس نمی‌تواند به راحتی حق خود را بدون مانع بگیرد، زیرا فقط یک نفر است که با همه قدرت و شجاعت ایستاده و در حال مبارزه است.
هوش مصنوعی: موسی بدون دلیل به کوه طور نمی‌رود! هدفش فقط یک بار دیدار است و چیز دیگری ندارد.
هوش مصنوعی: زلف‌های او هر لحظه به دور هم پیچیده می‌شود و این موضوع برای ما مانند کمربند محکم است که ما را به بند کشیده است.
هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی چشم و ابرویش را در محل مقدس کعبه ببیند، متوجه می‌شود که این زیبایی تنها به خاطر معمار آن است.
هوش مصنوعی: خواسته‌ام به ثمر نرسید؛ در باغ زندگی به‌جای گل، تنها خار دارم و هیچ چیز دیگر.
هوش مصنوعی: هر بار که او موهایش را روی شانه می‌اندازد، در چشم‌هایم مانند حلقه‌ای از مار به نظر می‌آید و همین کافی است.
هوش مصنوعی: چه خوب است که بیدل گفته است چشم خود را باز کن، تمام جهات حول یار و عشق می‌چرخد و جز او چیزی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چشم وا کن ششجهت یارست و بس
هر چه خواهی دید، دیدارست و بس
همین شعر » بیت ۱۴
حبذا طغرل که بیدل گفته است
چشم وا کن شش جهت یار است و بس
چشم وا کن شش جهت یار است و بس
هر چه خواهی دید، دیدار است و بس
سبحه بر زنار وهمی بسته‌اند
این گره گر واشود تار است و بس
گر بلند و پست نفروشد تمیز
[...]
زندگی اینجا ز دیدار است و بس
ذوق دیدار است و گفتار است و بس»
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.