گنجور

 
طبیب اصفهانی
طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۱۵۰

از می لعل بکف تا دو سه جامی داری

نوش کن نوش که خوش عیش مدامی داری

بنده ای همچو منت نیست بهیچم مفروش

خبرت نیست که ارزنده غلامی داری

می روم هر نفس از خود، من ای باد صبا

می توان یافت که از دوست پیامی داری

کی ز قید تو توان رست که در صید گهت

هر طرف می نگرم دانه و دامی داری

نیست اکنون چو ترا قوت رفتار طبیب

زین چه حاصل که بکویش دو سه گامی داری