شماره ۱: ای دزد هجا و مدح دیوان پدر
شماره ۲: ای خم شکسته بر سر چاه کمیز
شماره ۳: آنگه که بدی نبود رخ مه را خویش
شماره ۴: تر ساز هجای تو تبرا نکنم
شماره ۵: خمخانه سریست کوزه دار سرخم
شماره ۶: ای رشته حکمت تو سر گم گشته
شماره ۷: یارب گل دینم از پژمردن
شماره ۸: شد کاخ شهنشاه مکان عیسی
شماره ۹: ایشاه محمد سیر یوسف وش
شماره ۱۰: ایشاه دل خصم تو دارد سوزن
شماره ۱۱: تا گشت پدید نصر جانرا دشمن
شماره ۱۲: طوطی بپرید از قفس بلخ به مرو
شماره ۱۳: برداشت سپهر پرده شرم از روی
شماره ۱۴: ایشاه نظر بشاه گردون کردی
شماره ۱۵: ایشاه بیک نظر که اکنون کردی
شماره ۱۶: ای صدر جوانبخت ز بس غم خوردن
شماره ۱۷: ای از گل مکرمت سرشت تن تو
شماره ۱۸: دیگ سیه انداخته از گوشه بام
شماره ۱۹: ای یافته دین ذوالجلال از تو ضیا
شماره ۲۰: صاحب که ضیای عدل از ما نوزید
شماره ۲۱: ای مامک توئی چاره بی چارگیم
شماره ۲۲: با دشمنت از بهر صلاح تن تو
شماره ۲۳: یکدسته گلی دارم و عشقی در تاخت
شماره ۲۴: گردون چو طپانچه کاه رخسار منست
شماره ۲۵: بر درج عقیق سیم خندید لبم
شماره ۲۶: باید ببرم دوست چو خون در رگ و پوست
شماره ۲۷: گر دشمنی ای نگار و گر با من دوست
شماره ۲۸: از خنده مغاله چون فتد در رخ یار
شماره ۲۹: غازی بکمند زلف شهریرا بست
شماره ۳۰: اندر پیت ای دو دیده مستی رندند
شماره ۳۱: چون فاختگان طوق برآوردی زود
شماره ۳۲: عشق رخ سو کمانک نیم پلاس
شماره ۳۳: ای قد من از عشق تو چون قدرین داس
شماره ۳۴: با مردم رند ایدل و جان لوند
شماره ۳۵: دل بستدم از کفشگری روی چو ماه
شماره ۳۶: خلخی به غم خلخ و اندیشه غز
شماره ۳۷: بز دنبه ندارد اندرین نیست شکی
شماره ۳۸: خر سر سر تو سزای زخم تبر است
شماره ۳۹: ای یار تبیره زن بایسته چو جان
شماره ۴۰: گازر بچهای به روی رخشان خورشید
شماره ۴۱: درزی بچه در رنگ رزی آویزد
شماره ۴۲: ای نیم حلالزاده نیم خشوک
شماره ۴۳: ای هجو مهی بار بداد برد خسوک
شماره ۴۴: بو نصر طبیب اگر دهی خمرا زود
شماره ۴۵: هم خانه سرست و سوزنی خر بنده
شماره ۴۶: در هجو من ای قوامی فرزانه
شماره ۴۷: محمود جمال دین که با دوشمن و دوست
شماره ۴۸: ایشاه جهاندار، جهاندار نژاد
شماره ۴۹: ای حضرت تو شده پر از آب از تو
شماره ۵۰: ای همچو محمد و حسن با تمیز
شماره ۵۱: همت مکن ای نظامی پست بلند
شماره ۵۲: ای واعجبی سدیدک فلسفه گوی
شماره ۵۳: بر شاعر تاز زیر خسب حین روب
شماره ۵۴: چون ماده خران شلف موبدبگری
شماره ۵۵: ای از خر دجال بسی یافته بهر
شماره ۵۶: روحی بجز مرثیه گوی من شد