سقرلاط و سنجاب را خواندند

چو تسمه بر ایشان سخن راندند

که باید شما را کنون عهد کرد

از اندازه بیرون قسم نیز خورد

نه این رو بگرداند از هیچ رو

[...]

پس انگه مقرر شد ازداوری

بر افراد این جامه لشکری

که از جنس موئینه و آستر

بود زیرشان اسبها سر بسر

ازین رختهائی که ما را بزیر

[...]

بشد بهر حاجت بر خرقه صوف

بدش درعقب ارمک فیلسوف

نمد تکیه زیلو گرفته بدی

همی همرهش هر کجا کو شدی

قرین گشته سجاده باصفا

[...]

یکی دیده بان از علم بر منار

سپاهی آن لشکر بیشمار

بدید و بدین سر خبر باز داد

که آن رختها آمد اینک چو باد

طلایه زرخت طلادوز بود

[...]

بشد پهلوان پنبه اندر نبرد

زمیدان دامان برآورد گرد

بگفتا سلاحمم به ببینید تنک

که من چند مرده حلاجم بجنگ

من آنم که اطلس و والا چو دست

[...]

سه روز و سه شب درهم آویختند

بسی گرد از فتنه انگیختند

چهارم نخ خور چو شد بافته

بچرخ این قزآل شد تافته

به پیچیده شد سالوی ساغری

[...]

چو ننمود رو هیچ فنح و فلاح

بشد ارمک آنجا زبهر صلاح

دری چند از دگمه با خود ببرد

که نتوان شمردن چنین کار خورد

وزآنجا خبر شد که ارمک رسید

[...]

قماشی که از تل بود روی آن

گرش روی دیگر کنی پرنیان

خشیشی وصوف ارسجیفش کنی

و یا دگمه در بجیبش زنی

بزودی بدرد همه روی وار

[...]

درین فتنه کافشاند عقل آستی

بغارت بشد رخت من راستی

دوشاه چنین کرده یورش بسیج

مرا خود نبد غیر پیکار هیچ

دلیل اینکه یکدست جامه درید

[...]