آیین عجم رسم جهاندار فریدون

بر شاه جهاندار فری باد و همایون

شادند همه خلق به عید عرب اکنون

بر شاه عجم عید عرب باد همایون

فخر ملکان ناصر دین خسرو مشرق

تاج سر دولت عضد دولت میمون

سنجر که به مردی و جهانداری و شاهی

[...]

آن غالیه گون‌ زلف بر آن عارض گلگون

شیری است درآویخته از عاج و طبرخون

وان خط سیه چون سپه مورچگان است

بر برگ‌ گل و برگ سمن‌ کرده شبیخون

ای بر لبِ شیرین تو عابد شده عاشق

[...]

تا خط تو برطرف مه آورد شبیخون

از دیده روانست به هر نیم شبی خون

خطی است به خون گل سیراب نوشته

آن سبزه نو رسته بر آن عارض گلگون

سنگی که زدی بر سر ما بیجهتی نیست

[...]

گویا بگذشتی ز چمن با رخ گلگون

کز گونه تو لاله خجل گشت و دگرگون

زنجیر بود چاره دیوانه ولیکن

ماییم که گشتیم به زنجیر تو مجنون

خطت سپه زنگ چو می برد سوی روم

[...]

در سینه و چشم آتش آه اشک جگرگون

چه عالی و چه دون

در معرکه راندن نتوانی به جدل خون

ز اشک جگرگون

در گیتی اگر عام شود علت طاعون

آویز و با سخت کند ساز شبیخون

آسیب بروید عوض سبزه زهامون

آشوب ببارد بدل ژاله ز گردون

جاوید اجل پای نهد در پی قارون

مگر از گره خاک برد رخت به گردون

از کون و مکان خیمه زند حادثه بیرون

قتل آن سوی آفاق کشد جامه فرا خون

نوروز عجم آمده و عید همایون

نوروز عرب ساز کن از پرده قانون

شاید بنوائی برسانی دل عشاق

گر راست زنی رنگ بآهنگ همایون

گلبانگ عراقی برد از راه حجازم

[...]

ای ترک من ای عید تو چون روی ‌تو میمون

بر طرهٔ مفتول تو دلها همه مفتون

عقل تو کهن بخت تو نو وقت تو خرم

سال تو نکو حال تو خوش فال تو میمون

زانگونه که بر خلق همایون گذرد عید

[...]

اهل نجف از بیم وبا طعنه ی طاعون

مجموع پریشان و غمین حال و جگر خون

گردیده فراری چه به دشت و چه به هامون

ما سوی تو بشتافته با حال دگرگون

ای واسطه هستی نُه گنبد گردون

سرمایه فیض ابدی مظهر بی‌چون

دانای رموز ازل و نکته بی‌چون

کنز خفی بار خدا گوهر مخزون

از سیل حوادث همه گیتی ز تو مأمون

[...]

ابر هنری گوهر تر ریخت به هامون

از خاک برون آمد گنجینه قارون

مرغ از زبر شاخ زند گنج فریدون

ای روت چو آیینهٔ اسکندر ایدون

ای مجلس ملی شه و دیهیم همایون

هستند ترا منتظر مقدم میمون

ایام فراقت ز سه سال آمده افزون

وین خلق فشانند به هجرت ز بصر خون