گفتم که به زیرکی تمامم

شاید که خرد بود غلامم

هر چند که توسن است گردون

از دانش من شدست رامم

از جهد و کفایت من است این

[...]

یارب تو مرا که‌اویس نامم

در عشق محمدی تمامم

در سحر سخن چنان تمامم

کایینهٔ غیب گشت نامم

بنواز به لطف یک سلامم

جان تازه نما به یک پیامم

بی‌بادهٔ او مباد جامم

بی‌سکهٔ او مباد نامم

گر در کف او نهی زمامم

با ننگ بود همیشه نامم

در خود غلطم که من چه نامم

معشوقم و عاشقم کدامم؟

یعنی که چو با حروف جامم

شد جام جهان نمای نامم

نگشاده فقاعی از سلامم

بر تختهٔ یخ نوشته نامم

او نغمهٔ غم زند به نامم

من رقص‌کنان برون خرامم

همچون دگران نداد کامم

وز سنگ ستم شکست جامم

یارب ز شراب عشق جامم

لبریز کن و برآر کامم