موج است و حباب هر دو آب است

آبست که صورتاً حباب است

روشن بنگر که آفتابی

بنموده جمال و مه نقاب است

صورت دیدی و ماه گفتی

[...]

جامی ز حباب پر ز آب است

آب است که صورتاً حباب است

در ظاهر و باطنش نظر کن

دریاب حجاب آب ، آب است

آن جام جهان نمای اول

[...]

این ساغر ما که عین آب است

جامی ز شراب و پر شراب است

از هجر تو دیده‌ام پرآب است

دل ز آتش فرقتم کباب است

محمل که بر آن دو رخ حجاب است

محمل نه که برج آفتاب است

یعنی که مه از تو نور یاب است

آن نور نه ، نور آفتاب است

شد آب و هنوز در حجاب است

این آبله در دل حباب است

در دیده پاک، پرتو حسن

در خانه کعبه ماهتاب است

عشق تو فسانه سوز هستی

[...]

بازآی که سینه‌ام کباب است

بی روی تو حال دل خراب است

دلگرمی من ز دیدن توست

این آینه رو بر آفتاب است

هر گوشه چشم فتنه‌بارت

[...]

روی تو ز زلف در نقاب است

شب پردة روی آفتاب است

با عکس تو دیدة ترم را

هم باران و هم، آفتاب است

ما را با یاد آن لب لعل

[...]

داغ تو ز بسکه سینه تاب است

اشکم ز گل رخت گلاب است

دیدیم ز دور گرد مجنون

آسایش مرگ اضطراب است

خندی به دل شکسته ما

[...]

جایی که سخن نه در حساب است

خاموش که خامشی صواب است

آن را که خیال خورد و خواب است

زین ره به خیال در حجاب است

زین شعبده حال دل خراب است

کاندر دل ذره آفتاب است

تا مرد ز خویش در حجاب است

حاشا که ز دوست کامیاب است

زین شعبده حال دل خراب است

کاندر دل ذره آفتاب است

تا مرد ز خویش در حجاب است

حاشا که ز دوست کامیاب است

خورشید تو رشک آفتاب است

خط تو سواد مشک ناب است

دل در خم زلف سرکشت راست

چون موی به عنبرین طناب است

از پرتو کوکب رخش تن

[...]

از دور زمان دلم کباب است

بشنو که عجب پُر انقلاب است

این نقش و نگار خوش که بینی

نقشی است که پایه‌اش بر آب است

ای تشنهٔ چشمه سار رحمت

[...]