امیر معزی » قصاید » شمارهٔ ۴۳۵
شاها به خدمت آمد فرخنده مهرگانی
وز فرخی و شادی آورد کاروانی
گر جشن مهرگان نیست امروز پس چه باشد
از عدل توست ما را امروز مهرگانی
دیدار توست ما را روشن چو آفتابی
[...]
امیر معزی » قصاید » شمارهٔ ۴۳۶
فرخنده باد و میمون بر شاه عیدِ اَضحی
سلطان جلال دولت خسرو معزّ دنیی
شاهی که بنده دارد افزون ز صدهزاران
هر یک به جاه و حشمت چون کیقباد و کسری
شاهی که شخص دشمن پاره شود ز تیغش
[...]
مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۳۴
ای شاه عدل گستر عید آمدست بر در
از یار خواه باده وز باده خواه یاری
مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۳۴
دانی یقین و داری هرچ آن وجود دارد
جز غیب کان ندانی جز عیب کان نداری
مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۴۴
صبح است و باده حاضر می ده که کم در افتد
وقتی بدین لطیفی کاری بدین تمامی
مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۴۴
یاد مظفرالدین می خور که نوش بادت
یعنی قزل که پیشش گردون کند غلامی
خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۷
از روی تو فروزد شمع سرای عیسی
وز عارض تو خیزد نور شب تجلی
ای صید دام حسنت شیران روز میدان
وی مست جام عشقت مردان راه معنی
آتش پرست رویت جان هزار زردشت
[...]
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۲۹۶
یا مولِعاً بهجری لا یمکن اصطباری
یا زایر الغیری ما غبت عن فؤادی
خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۲۹۶
خواجو چو نیک نامی در راه عشق تنگست
تا در پی صلاحی میدان که در فسادی
سلمان ساوجی » جمشید و خورشید » بخش ۱۰۷ - تدبیر جمشید و خورشید برای عزیمت به چین
برخاست رای هندو از ملک شام بنشست
سلطان نیمروزی در چین پادشاهی
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » معمیات » بخش ۶۴ - ورامی
دل گرچه از هوایت دارد غم پیاپی
گر گفت ازین هوایم غم نیست شنو از روی
صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۲۸۱
هرچَند دیدهها را، نادیده میشُماری
هرجا که پاگذاری، فرش است، دیدهی ما
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴
خار از چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد
سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی
فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۴
خار از چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد
سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی
یغمای جندقی » منشآت » بخش اول » شمارهٔ ۱۳۱ - از قول یکی از دوستان به دیگری نگاشته
ایام تنگدستی در عیش کوش و مستی
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین » بخش ۱۱۲ - عطار نیشابوری رَوَّحَ اللّهُ رَوْحَهُ
تا بستهای به مویی زان موی در حجابی
چه کوهی و چه کاهی چون پای بست باشی
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین » بخش ۴۴ - جمالی اردستانی قُدِّسَ سِرُّه
رندان و پاکبازان این شیوه نیک دانند
تو نام و ننگ داری محروم ازین وصالی
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین » بخش ۵۰ - حزین لاهیجی قُدِّسَ روحه
بازوی زال دنیا چند افکند به خاکت
بی درد پشت دستی نامرد پشت پایی
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین » بخش ۱۱۲ - عطار نیشابوری رَوَّحَ اللّهُ رَوْحَهُ
ای مدعی کجایی تا ملک ما ببینی
کز هرچه بود درمان درد است یار ما را
رضاقلی خان هدایت » تذکرهٔ ریاض العارفین » روضهٔ اول در نگارش احوال مشایخ و عارفین » بخش ۱۱۲ - عطار نیشابوری رَوَّحَ اللّهُ رَوْحَهُ
تا بستهای به مویی زان موی در حجابی
چه کوهی و چه کاهی چون پای بست باشی