پرهیز کن ز صحبت ارباب لوم از آنک

گردند از لئام کریمان اثر پذیر

همصحبت کریم شو ار بایدت کرم

زیرا که طبع میشود از طبع خوی گیر

گیرد صبا ز هر چه برو بگذرد نصیب

[...]

شاه جهان طغایتمور خان تاجبخش

کز قدر و جاه بر سر کیوان نهد سریر

شاهی که از جلالت جاه و علو قدر

تیرش دبیر میسزد و مشتری وزیر

از گلشن مکارم اخلاق او برد

[...]

پرهیز کن ز صحبت اصحاب لوم از آنک

گردند از لئام کریمان اثر پذیر

همصحبت کریم شو ار بایدت کرم

زیرا که طبع میشود از طبع خوی گیر

گیرد صبا ز هر چه بر او بگذرد نصیب

[...]

دانستم از صفات که ذاتت منزهست

از شرکت مشابه و از شبهت نظیر

در دست من که قاصرم از شکر نعمتت

ذکر تو می کند بزبان قلم صریر

هرچند غافلم ز تو لکن ز ذکر تو

[...]

چشمان تو کشیده کمان و گشاده تیر

دل را کنند غارت و جان را برند اسیر

تیره است بی تو چشم من ای ماه، رخ گشای

در پا فتاد کار من ای دوست دست گیر

چشمم بس است، بیش مبین رو در آینه

[...]

امکان صبر نیست، ز سر گیرم این نفیر

دل رفت و صبر رفت، خدایا، تو دست گیر

مطرب، بیا و نغمه روحانیون بزن

ساقی، بیا، ز خم صفا کاسه ای بگیر

از خم بپرس قصه مستی، که خم می

[...]

ما شسته‌ایم ز آینهٔ دیده گرد غیر

زین نقشخانه جلوهٔ او دیده‌ایم خیر

فارغ بود دل از مدد شیخ خانقاه

آن را که جذب پیر مغان می‌کشد به دیر

ماییم و طوف کعبهٔ کوی پریوشان

[...]

بیداد بین، که مادر گیتی به جای شیر

زد بر گلوی طفل جگر تشنه، زخم تیر

چون گریه دست داد ازین غم به وحش وطیر

همچشمی غزال حرم کرد مرغ دیر

شوخ خمیرگیر که نرم است چون پنیر

دایم به زور مشت کند خواب چون خمیر

چون زادم از نتایج علوی به مهد خاک

عنقای قاف همّتم از عرش زد صفیر

بانگی تمام زجر و صفیری تمام اثر

کای شیردل، چو دایه بشوید لبت ز شیر

لب را ز جوی کوثر و تسنیم تر مکن

[...]

گویند چون ز آب بود پرورش پذیر

او را از آن فرو نبرد آب خوشگوار

خضرا به نور معدلتت باد مستنیر

غبرا ز ابر مکرمتت باد سبزه زار

ای وا دریغ کآل پیمبر جوان و پیر

یکباره گشته کشته و یکباره شد اسیر

خیلی به زیر سم فرس خفته پایمال

جوقی به چنگ اهل جفا رفته دستگیر

اعضا چنان گسیخته از هم که گاه دفن

[...]

چون مرغ سر بریده و چون صید خورده تیر

جان از حیات سرد و دل از زندگیش سیر

آبی که داشت فضل و هنر ریخت هین بمیر

ای تشنه کاب رفته نیاید بجویبار

دوشم بسر برآمد و استاد عقل پیر

دیدم نوان بگوشه غم با دل فکار

یوسف چرا بچاه حسودان شدی اسیر

عیسی چرا بدار یهودان شدی دچار

گردون اگر بخون تو یازیده دست چیر

دوران اگر بکین تو پاکرده استوار

امر تو بر ممالک ایجاد ناگزیر

حکم تو در مجاری اقدام ناگذار