تو برهانی و گفتارت یقین است

که جان و دل ترا خود پیش بین است

مرا مقصود ز انعامت همین است

که میدانی مرا عین الیقین است

اگر جانت شود رهبر همین است

که او در جان ترا عین الیقین است

گره داری نهادت اینچنین است

ولکین جانت اینجا پیش بین است

گرت ملک زمین زیر نگین است

بآخر جای تو زیر زمین است

دم تو از دم عین الیقین است

چو مردان اندر اینجا راز بین است

دمی داری که ذات کل یقین است

در این دم اوّلین و آخرین است

در این دم منکشف عین الیقین است

در این دم اوّلین و آخرین است

یقین دانست تن عین زمین است

نمود جان بحق عین الیقین است

در این منزل یقین اندر یقین است

کسی یابد که اینجا پیش بین است

خبرداری که اندر دیده بیناست

درون جان ودل رویت تواناست

یکی سیری اگر بیرون این است

کسی داند که اینجا پیش بین است

که یارب بام زندانت چنین است

که گوئی چون نگارستان چین است

چو داری کعبهٔ جانان یقین است

چه جای عقل و فهم و کفر و دین است

ترا چندین در این ره کفر و دین است

کجا دید ترا عین الیقین است

در این دم ایندمِ عین الیقین است

که اوّل بود دیدی آخر این است

تمامت مشکلات اینجا یقین است

کسی داند که از تو پیش بین است

همه احوالشان نزدم یقین است

که ذاتم اوّلین و آخرین است

ولی احوال دزدان اینچنین است

مرا راز همه عین الیقین است

من از وی واصلم اینجا یقین است

که او در هر دو عالم پیش بین است