بر جم هدهدی آمد ز بلقیس

که خورشیدت مایل سوی بر جیس

چو وی هم رفت کرد آغاز ادریس

درین تلبیس خانه درس تقدیس

اسیر اوست هم لیلی و هم قیس

خراب اوست هم رامی و هم ویس

برست از نکبت بهرام برجیس

ز تربیعش دگر شد رو به تسدیس

دگر چرخ ششم، ماوای برجیس

کزو ظاهر شود تنزیه و تقدیس

برون کش رخت ازین دریا به تلبیس

که شد بر باد از وی تخت بلقیس

ز موی ساقشان افکنده تقدیس

سلیمان را به یاد ساق بلقیس

نگردد کس نبی ز افسون و تلبیس

مگر جبریل بتراشد ز ابلیس

چنان بربود گویی برد ابلیس

صواب طاعت پاکان به تلبیس

هزار افسوس کز دستان و تلبیس

شرف بر آدمی می جست ابلیس

وگر صد دست باز و مکر و تلبیس

نگردد حور رضوان جفت ابلیس

هزاران مکر و فن باشد زنان را

که نتواند یکی را چاره ابلیس

شود کاری چو بر ابلیس مشکل

بر او آسان کنند ایشان به تلبیس

تجلیها که سند هر تأنیس

بحس ظاهر از تهلیل و تقدیس

نکردی حاصل از آن بحث و تدریس

بجز ظلمات لفظ و مکر و تلبیس

از آن گوید محقق نفس و ابلیس

یکی بودند اندر کبر و تلبیس

دل پاکش پر از تسبیح و تقدیس

چو جان عیسی و چون قلب ادریس

در آن ژاندارمری کردست تأسیس

منظّم مکتبی از بهرِ تدریس

چه اطفالی که با این جمله تدریس

نمی دانند جز تَزویر و تَلبیس