منم دریای علم وحکمت حق

که خواهم گفت اینجا راز مطلق

در این دریا منم اللّه مطلق

زده دم همچو مردان از اناالحق

تو خود بشناس چون حقی تو در حق

خبر دادم ترا از راز مطلق

مرا خود این نباشد هست مطلق

که نیکی داده است اینجا مرا حق

ز ذاتت در صفات فعل مطلق

نمودی بودی آدم را تو الحق

بدش چون از قمر رو گشته مشتق

ز صدق دوست دار این راز صَدّق

تعالی اللّه زهی نقاش مطلق

ترا باشد چنین راز اناالحق

اگر داری حقیقت زن اناالحق

مترس و بازگو تو راز مطلق

حقیقت فاش گشت و راز شد حق

رخم بنمود اینجا یار مطلق

رموز عشق کس نگشاد جز حق

که او عشقست و معشوقست مطلق

حقیقت گنج او بشناس مطلق

کزو دریافت منصور این اناالحق

کمر بستم که میدانم ترا حق

ز تو دارم کنون من سرّ مطلق

از آن می مست شو اعیان مطلق

مزن از بیخودی از حق اناالحق

از آن می مست شو بنمای مطلق

تو چون منصور کل سرّ اناالحق

همه ذرّات من اندر اناالحق

فرو گفتند راز یار مطلق

دم من میزند اینجا اناالحق

نظر هم بین تو در تقوای مطلق

بماند زندهٔ جاوید عاشق

که اندر بیخودی حق یافت صادق

منم اللّه ودیدار خلایق

شدم بر خویشتن از خویش عاشق

زهی اسرار ربّانی مطلق

همه ذرّات اینجاگه اناالحق

چو جانان را بدید او گشت عاشق

ز دید شرع اینجا گشت صادق