ز راه جذب جان یا راه برهان

شود وارد بشهر علم ایقان

چریدن در ریاض قدس جانان

گل وحدت ز طرف چشمه جان

بپای این سؤال گوهر افشان

فشاندن گوهر شهوار غلتان

نباشد آنی از موجود انسان

نباشد حق و در حق نیست نقصان

که در فن نظر هادیست برهان

بقانون مکاشف جذبه جان

کند چون گردد از هر جامه عریان

حقیقت را برون سر از گریبان

که از یک جان سپردن لطف جانان

دهد هر مرده ئی را هفتصد جان

نمود از پای خلع نعل امکان

خدا پیدا شد و کونین پنهان

ولی کژ روید ار سرو خیابان

بیندازش که باشد نقص بستان

ولایت را نشاید کرد پنهان

که خورشیدست بر گردون اتقان

تو کی غائب شدی از دیده جان

که باشد دیدنت محتاج برهان

برین انکار چون شمشیر عریان

مزن خود را که جسمت گشته بیجان

حلاوت در دلم از عشق جانان

ز وصلش گشته‌ام چون غنچه خندان

به سر از عشق او صد شور و غوغا

به دل از مهر او سوزیست پنهان

بود از خنجر مژگان نازش

[...]

بود آن سال خشک و نرخ ارزان

اگرچه کمتر آرد ابر باران

شود باران بسیاری بهاران

شود تغییر پنبه سله ارزان

شود آن سال نرخ غله ارزان

اگرچه می‌شود در غله نقصان

اگرچه مردمان گردند بی‌جان

ولیکن بیشتر مرگ بزرگان

کجا فرمود پیغمبر به قرآن

که باید زن شود غولِ بیابان

به هر جا می‌روی خلقند حیران

که این عارف بود یا ماهِ تابان

اگر رفتی تو پیش از من به طهران

ز قولِ من سلامش کن فراوان