اگرچه جمله یک، گر صد هزارست

بجز یک چیز آنجا آشکارست

حیات جاودان دیدار یارست

در اینجا نور جانان آشکارست

همه درد وی از اسرار یارست

که زخم او عجائب بیشمارست

دمی بنگر قطار اندر قطارست

ز حدّ بگذشت او بس بیمارست

حقیقت یار ما با جمله یارست

ولی صورت چو معنی بیشمارست

همه جانها ز بهر تو نثارست

همه دلها ستاده زیر دارست

در این گلشن که گلهایش ستارست

چو بیکاران نصیب ما نظارست

نظاره کن ترا با این چکارست

که صنع لامکانی بیشمارست

عیان ذات اینجا آشکارست

اگر دانی همه دیدار یارست

چنان از شوق رویت بیقرارست

که ازدرد خوشی مجروح و زارست

مرا این روشنی ازروی یارست

چه غم دارم چو یارم در کنارست

حجابی نیست کل دیدار یارست

عدد بنموده یکی بیشمارست

عجائب جوهر و در بیشمارست

حقیقت بعد از آن دیدار یارست

ز عشقش روز و شب دل بیقرارست

ز درد عشق اینجانم فگارست

حقیقت او حبیب کردگارست

که نزد واصلان دیدار یارست

چو خورشیدم کنون اندر کنارست

مرا فیض از رخ او بیشمارست

ترا خورشید اینجا آشکارست

فتاده در حجاب هفت و چارست

در این دریا عجائب بیشمارست

در او کرم و بلا هر دم هزارست

که تا این گنج اینجا آشکارست

نمودارم در آخر پنج و چارست

جمال بی نشانت آشکارست

همه جانها ترا اندر نظارست